Güney Cephesi (isyancı grup)

Güney Cephesi
الجبهة الجنوبية
Etkin14 Şubat 2014-günümüz
ÜlkeSuriye
BağlılıkÖzgür Suriye Ordusu (tartışmalı)
TipiOrdu
Büyüklük35.000[1]
KarargâhAmman[2]
SavaşlarıSuriye İç Savaşı
  • Suriye İç Savaşı Güney Cephesi
    • Dera tarruzu (Şubat–Mayıs 2014)
    • 2014 Kuneytire taarruzu
    • Dera tarruzu (Ekim 2014)
    • Dera tarruzu (Kasım 2014)
    • 2015 Güney Suriye taarruzu[3]
  • Bosra Muharebesi[4]
  • Nasib Sınır Kapısı Muharebesi
Komutanlar
KomutanBeşar el-Zubi[5]
(Genel lider)
Tugay Generali Ziyad Fahd[6]
(Genelkurmay Başkan vekili)
Yarbay Macit el-Seyid Ahmed
(Operasyon Odası lideri)

Güney Cephesi, Suriye İç Savaşı sırasında ortaya çıkan ve Suriye'nin güneyinde mücadele veren Suriyeli muhalif grup. Bazı iddialara göre Özgür Suriye Ordusu'na bağlıdır.

Güney Cephesi laikliği, anayasal düzeni ve Suriye'nin toprak bütünlüğünü savunan bir anlayışa sahiptir.[7][8][9] Bu yönüyle Suriye'nin kuzey ve doğu bölgelerinde savaşan pek çok İslamcı gruptan farklılaşmıştır.

Kuzey Suriye'de pek çok bölgenin İslamcı muhaliflerin eline geçmesinden sonra, Özgür Suriye Ordusu'nun en önemli askerî birliği olarak görülmektedir. Yine de, rejime karşı İslami Cephe ile iş birliği yapmaktadır.[10] El Nusra Cephesine ise mesafeli durmaktadır.[11] Amman'daki Operasyon Yönetme Merkezi tarafından desteklendiği ve silah sağlandığı belirtilmektedir.[12]

Tarihçe

[değiştir | kaynağı değiştir]

14 Şubat 2014'te Suriye'nin güney cephesinde rejime karşı daha etkili olabilmek için çoğunlukla Özgür Suriye Ordusuna bağlı gruplarca kurulmuştur.

13 Aralık 2014'te Güney Cephesi strateji değişikliğine gitmiş ve Türkiye'deki Suriye Devrimi Muhalefet Güçleri Koalisyonu'nu yanlış strateji uygulamakla suçlamıştır. Yeni strateji 'radikal gruplara silah ulaşmasını kısıtlamak ve sivillerden daha fazla yardım almak' olarak açıklanmıştır.[13][14]

Güney Cephesi 25 Mart 2015'te Busra kasabasını ele geçirmiştir.[15]

1 Nisan 2015'te Suriye hükûmetinin Ürdün sınırındaki son kontrol noktası olan Nasib sınır kapısı, Güney Cephesi ve El Nusra Cephesi'nin eline geçmiştir.[16] Birkaç gün sonra sınır kapısı konusunda Güney Cephesi ile El Nusra arasında anlaşmazlık çıkmıştır. Güney Cephesi yetkilileri, kendilerini El Nusra'dan soyutlama kararı almışlardır.[17]

Haziran 2015'te Suriye Ordusuna ait 52.üs muhaliflerin eline geçmiştir.[18]

17 Haziran'da Güney Cephesi'nin de dahil olduğu muhalifler Kuneytire'deki son rejim bölgelerine saldırı başlatmışlardır. Rejimi tamamen Kuneytire'den atamasalar da, bazı noktaları ele geçirmişlerdir.[19]

25 Haziran'da muhalifler Dera şehir merkezine bir operasyon başlatmışlardır. Operasyon başarısız olmuş ve rejimin sivillere yönelik saldırılar gerçekleştirmesine sebep olmuştur.[20]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Syrian Rebellion Obs on Twitter: "#SRO - EXCLUSIVE - As announced yesterday by #SRO, #FSA Southern Front has now a one and official Military Council : http://t.co/Zt53uRvicF"". 14 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2015.  |başlık= dış bağlantı (yardım)
  2. ^ "Syrian Rebels Say Southern Front Strategy Hasn't Hurt Assad Yet". 19 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2015. 
  3. ^ "Syria dissident groups still not united". As-Safir. 5 Mart 2015. 26 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2015. 
  4. ^ "Jabhat al-Nusra looks for battlefield breakout". Al Monitor. 29 Mart 2015. 14 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2015. 
  5. ^ "Protected Blog › Log in". 12 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2015. 
  6. ^ "SELECTED SUPREME MILITARY COMMAND MEMBERS" (PDF). Institute for the Study of War. 15 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 30 Kasım 2014. 
  7. ^ "The South Will Rise Again | Foreign Policy". 1 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2015. 
  8. ^ "The Free Syrian Army - Southern Front: Transitional Phase - المكتب الإعلامي لقوى الثورة السورية". 17 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2015. 
  9. ^ "Coming Challenges for Syria’s Rebels - Carnegie Middle East Center - Carnegie Endowment for International Peace". 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2015. 
  10. ^ "Suriye'de Unutulan Güney Cephesi | Ümmet-i İslam | Bağımsız Enformasyon ve Medya Portalı". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2015. 
  11. ^ "Southern Syria rebels set collision course with al Qaeda | Reuters". 18 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2015. 
  12. ^ "Secret HQ in Amman helps and directs Syrian rebels in south | The National". 21 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2015. 
  13. ^ "Syria rebels in south emerge as West's last hope as moderates crushed elsewhere | Reuters". 14 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2015. 
  14. ^ "Syria's southern rebels draw up new game plan in fight against ISIL | The National". 25 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2015. 
  15. ^ "Syrian rebels seize historic town in south: monitor | Reuters". 29 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2015. 
  16. ^ "ISIS storms Damascus suburb of Yarmouk | News , Middle East | THE DAILY STAR". 16 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2015. 
  17. ^ "Rebels in Southern Syria Split with Al Qaeda - Middle East - News - Arutz Sheva". 6 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2015. 
  18. ^ "Moderate rebels take key southern base in Syria, dealing blow to Assad - The Washington Post". 11 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2015. 
  19. ^ "clashes renew in Homs, shelling targets Latakia Mountains, and more deaths in the ranks of the regime forces in the countryside of Al-Quneitra | Syrian Observatory For Human Rights". 1 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2015. 
  20. ^ "The Southern Front: allies without a strategy | Heinrich Böll Stiftung Middle East". 11 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2015.