Sırbistan'da enerji

Sırbistan'da enerji, Sırbistan'daki enerji ve elektrik üretimi, tüketimi ve ithalatını açıklar.

Tarih

[değiştir | kaynağı değiştir]

6 Ekim 1893'te Belgrad'ın Dorćol kentsel mahallesinde bulunan ilk Sırp elektrik santrali elektrik üretimine başladı.[1]

1900 yılında, Užice'deki Đetinja Nehri üzerinde ilk alternatif akım olan Pod gradom hidroelektrik santrali faaliyete geçti. Vučje hidroelektrik santralinden Leskovac'a 17 kilometre (11 mil) uzunluğundaki ilk alternatif akım iletim hattı üç yıl sonra kullanıma girdi.[2][3] 1909 yılında, Zajecar'da Gamzigrad ve Niş'teki Sveta Petka hidroelektrik santralinin yapımı başladı.[4] İki yıl sonra Ivanjica'daki Moravica nehri üzerindeki hidroelektrik santrali işletmeye alındı.[5]

Belgrad'da, o zaman Balkanların en büyüklerinden biri olan Snaga i Svetlost elektrik santrali 1933 yılında inşa edildi.

Bunu 1945 yılında Električno preduzeće Srbije'nin kuruluşu izledi. 1947 ve 1950 yılları arasında, Sokolovica hidroelektrik santrali ile Mali Kostolac ve Veliki Kostolac termik santralleri, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Sırbistan'da inşa edilen ilk elektrik santralleridir.[6] 1952'de Kolubara kömür sahasında yeraltı madenciliği başladı. Dört yıl sonra RB Kolubara termik santrali faaliyete geçti. Bir yıl önce, Vlasina ve Zvornik hidroelektrik santralleri elektrik şebekesine bağlandı. 1960-1967 yılları arasında Bistrica, Kokin Brod ve Potpeć hidroelektrik santralleri yapım aşamasındaydı.

1942-1943 döneminde Sırbistan, petrol sahasında ilk arama potansiyelini gerçekleştirdi. İlk petrol sondajı 1947'de Banat'ta (Velika Greda) yapıldı ve 1949'da Naftagas şirketi kuruldu.

Djerdap 2, Sırbistan.

1965 yılında Združeno elektroprivredno preduzeće Srbije kuruldu. Kömürle çalışan elektrik santrali Bajina Bašta bir yıl sonra elektrik üretimine başladı. Sırbistan'daki en büyük iki enerji santrali, Tuna nehrindeki hidroelektrik santrali HPP Đerdap I ve kömür santrali TENT, 1970 yılında faaliyete geçti. On iki yıl sonra, pompalı depolama tesisi Bajina Bašta inşa edildi ve 1990'da Pirot hidroelektrik santrali işletmeye alındı.

Elektrik

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sırbistan'daki ana elektrik üreticisi Elektroprivreda Srbije'dir . Şirket 7.662 MW kurulu güce sahiptir ve yılda 38,9 TWh elektrik üretmektedir. Linyit yakıtlı termik santrallerin kurulu gücü 4.390 MW, gaz ve sıvı yakıtlı kombine ısı ve enerji santrallerin 336 MW, hidroelektrik santrallerin 2.936 MW'tır.[7] EPS aynı zamanda Sırbistan'da Kolubara ve Kostolac havzalarında faaliyet gösteren ve yılda yaklaşık 37 milyon ton üreten en büyük linyit üreticisidir.[8] Ayrıca, rüzgar gücünden, özellikle MK Fintel Wind tesislerinde 20 MW üretilmektedir.

Elektrik üretimi ve tedarikinde piyasa mekanizmalarının etkisiyle sektörün verimliliğini artırmak için Sırp hükûmeti, 2004 yılında Enerji Kanunu kabul edilerek elektrik sektöründe rekabete girmiştir. Tüm elektrik tüketicileri, yasalara göre, tarifeleri müşterilerine belirli fiyatlarla tedarik etmekten sorumlu elektrik perakendecisi Elektroprivreda Srbije tarafından sağlanan tarife alıcılarıdır. Aynı zamanda, kanuna göre kriterleri karşılayan alıcılara nitelikli bir alıcı olma ve böylece açık piyasadan elektrik satın alma fırsatı verilir. İlk aşamada, elektrik piyasası yıllık elektrik tüketimi 25 GWh'nin üzerinde olan tüm potansiyel müşterilere açıktır. 1 Ocak 2007 tarihinden itibaren, Sırbistan Cumhuriyeti Enerji Ajansı Konseyi, yıllık 3 GWh'den fazla tüketimi olan tüm elektrik müşterileri için uygun bir müşteri statüsü alma hakkının mevcut olduğuna karar verdi.

Sırbistan'da üretilen elektrik
2017[9] 2018[10]
Tip GWh % GWh %
Kömür 23.864 72,10 22.546 65,29
Hidro 8.740 26,41 11.329 32,81
Rüzgar 48 0,15 124 0,36
Güneş 13 0,04 10 0,03
Gaz 351 1,06 399 1,15
Biyokütle 72 0,22 120 0,35
Belirtilmemiş fosil 11 0,03 -3 -0,01
Toplam 33.100 100 34.525 100

Petrol ve doğal gaz

[değiştir | kaynağı değiştir]
Pančevo'da NIS rafinerisi

Naftna Industrija Srbije, Sırbistan'da ham petrol ve gaz üretimi ve jeotermal enerji üretimi ile uğraşan tek şirkettir.[11] Şirket, jeofizik keşif, ham petrol, gaz ve jeotermal enerji üretiminin kontrolü gibi bir dizi karmaşık faaliyetin gerçekleştirilmesi için gerekli tüm ekipmanı kullanmaktadır. NIS petrol sahalarının çoğunluğu Banat bölgesinde Sırbistan topraklarında bulunuyor, ancak yukarı yönde hem Sırbistan'da hem de yurt dışında iş operasyonları vardır. 2011'de NIS Güneydoğu Avrupa'da işlerini genişletmeye başladı: bunlar Bosna Hersek, Romanya ve Macaristan'dır.[12][13][14]

Şirket, Pančevo'daki (yıllık kapasite 4,8 milyon ton ham petrol) ve Novi Sad (yıllık kapasite 2,6 milyon ton ham petrol) petrol rafinerileri ve Elemir'de doğal gaz rafinerisinin sahibi ve işletmecisidir. NIS arıtma kompleksi, petrokimya endüstrisi, ağır akaryakıt, yol ve endüstriyel bitüm vb. için benzinden, dizel yakıt, mekanik madeni yağlar ve hammaddeye kadar çok çeşitli petrol ürünleri üretir.

Kamu gaz şirketi Srbijagas, 3.177 kilometrelik ana ve bölgesel doğal gaz boru hatlarından ve Banatski Dvor'da 450 milyon metreküp yer altı gaz depolama tesisinden oluşan doğal gaz taşıma sistemini işletiyor.[15]

Rafine edilmiş petrol ürünleri - üretim: 60.220 varil/günlük (9.574 m3/gün)

Petrol - üretim: 23.160 varil/günlük (3.682 m3/gün)

Petrol tüketimi: 81.540 varil/günlük (12.964 m3/gün) (2011)

Petrol- kanıtlanmış rezervler: 77,5 milyon varil (12,32 ×106 m3) (1 Ocak 2006)

Doğal gaz üretimi: 557 milyon metreküp (2012)

Doğal gaz tüketimi: 2,84 milyar metreküp (2012)[16]

Yenilenebilir enerji

[değiştir | kaynağı değiştir]

Aralık 2019 itibarıyla kurulu hidroelektrik gücü 2.835 MW ve rüzgar enerjisi kapasitesi 500 MW'tır.[17][18] Sırbistan ayrıca jeotermal ve güneş enerjisini kullanıyor, şu anda Sırbistan'ın elektriğinin %27'si hidroelektrikten, %4'ü diğer yenilenebilir kaynaklardan geliyor [16] 2030'a kadar ilave 600 MW rüzgar kapasitesi planlanmaktadır.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "120 godina elektrifikacije Srbije". vreme.com (Sırpça). 7 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2014. 
  2. ^ "Hidroelektrana Vučje". teslaways.rs (Sırpça). 26 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2014. 
  3. ^ "Vucje Power Plant – a World Heritage Gem". voiceofserbia.org. 16 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2014. 
  4. ^ "Hidroelektrana "Gamzigrad"". teslaways.rs (Sırpça). 26 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2014. 
  5. ^ "Nine decades of hydroelectric power station "Moravica" in Ivanjica". vibilia.rs. politika.rs. 26 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2014. 
  6. ^ ""Oteta" elektrana – temelj buduće Elektroprivrede". te-ko.rs (Sırpça). 26 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2014. 
  7. ^ "Производни капацитети". eps.rs (Sırpça). 15 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2018. 
  8. ^ "EPS". Energy Fundamentals. 6 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2013. 
  9. ^ Godisnji izvestaj o nacionalnom rezidualnom miksu 2017
  10. ^ Godisnji izvestaj o nacionalnom rezidualnom misku 2018
  11. ^ "Cooperation of Vojvodina and NIS in the field of geothermal energy". 5 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2020. 
  12. ^ "Serbia's NIS to expand in four E. European states". Reuters. 2 Eylül 2011. 6 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2020. 
  13. ^ "NIS plans to invest into Romania several hundred million euros". 5 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2020. 
  14. ^ "NIS and RAGF signed an Agreement on Exploration in Hungary". 5 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2020. 
  15. ^ "Archived copy". 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2013. 
  16. ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 24 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2020. 
  17. ^ "Electric Power Industry of Serbia 2004" (PDF). RENEUER. 5 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Haziran 2013. 
  18. ^ "Srbija će do 2020. godine dostići 500 MW struje iz SNAGE VETRA". Blic.rs (Sırpça). 22 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2019.