Srećko Horvat, Hırvat filozof, yazar ve siyasi aktivist. Haftalık Alman Der Freitag, onu "neslinin en heyecan verici seslerinden biri" olarak nitelendirdi [1] ve "Yugoslav sonrası manzarada ateşli bir muhalefet sesi" olarak tanımlandı.[2] Yazıları The Guardian, Al Jazeera, Der Spiegel, Jacobin, Newsweek ve The New York Times'da yayınlandı.
Srećko Horvat, 28 Şubat 1983’de Hırvatistan'ın Osijek kentinde doğdu.[3] Yaşamının ilk sekiz yılını Almanya'da geçirdi ve 1991'de Hırvatistan’a döndü.
Zagreb'deki Felsefe Fakültesi'nde felsefe ve genel dilbilim bölümünden mezun oldu [4] ve Zarez gibi Hırvat dergilerinde yazmaya başladı. 26ncı yaş günü öncesinde Hırvatistan ve Sırbistan'da “Siyasi olarak Doğruluğa Karşı” (Protiv političke korektnosti - Against Political Correctness) ve “Postmodern Şehrin İşaretleri” (Znakovi postmodernog grada - Signs of the Postmodern City) adlı iki kitap yayınladı.
O zamandan beri, hem Hırvatça hem de İngilizce gibi çok sayıda kitap ve makale yazdı; bunların çoğu, aralarında Çince, Korece, İspanyolca, Türkçe ve Almancanın da bulunduğu diğer dillere çevrildi. Bu kapsamda Horvat’ın Türkçede yayınlanan (The Radicality of Love) “Aşkın Radikalliği” (Edebi Şeyler Yayınevi), (Poetry from the Future) “Gelecekten Gelen Şiir” (Kolektif Kitap Yayınevi) ve (What does Europe Want) “Avrupa Ne İstiyor?” (Can Yayınevi) ve “Her Şey Değişmeli” (Metis Yayanevi) kitapları belirtilebilir. 2008’de Zagreb’de her yıl Mayıs ayında filim - kültür – kitap konularında düzenlenen Yıkıcı Festival’in (Subversive Festival) kurucu ortağı oldu ve 2013 yılına kadar bu festivalin program direktörlüğünü yaptı. 2016 yılında Yanis Varufakis ile birlikte, Avrupa'da Demokrasi Hareketi - DiEM25’i kurdu.[5]
Horvat, "Yugoslavya sonrası yeni solun merkezi figürlerinden" biri olarak görülüyor.[6] 2009'da Hırvatistan'daki öğrenci protestoları, 2011'deki “Wall Street’i İşgal Et” (Occupy Wall Street) ve Dakar-Senegal (2011) ve Tunus'taki (2013) Dünya Sosyal Forumu (World Social Forumu [7] da dahil olmak üzere dünya çapında çeşitli aktivist hareketlere katıldı. Bir "distopik kabus" olarak nitelendirdiği 2017 Hamburg G20 zirvesini ziyaret etti ve "savaşlar, terörizm, mülteci krizi ve iklim değişikliği gibi günümüzdeki distopik kabuslarımızın gerçek kökeninin, bu G20 zirvesinde Angela Merkel, Theresa May ve diğerleri tarafından temsil edilen özgür dünya liderlerinin dogmatik uykusu olduğunu" ileri sürdü.[8] İlerici Enternesyonal (Progressive International) kurulmadan önce, "ilerici bir uluslararası harekete duyulan ihtiyacın hiçbir zaman bugünkü kadar acil olmadığını" belirtti.[9] Facebook – Cambridge Analytica veri skandalının siyasetin geleceği için ne anlama geldiği sorulduğunda, "yakın gelecekte bu, siyasetten anladığımızın çok daha radikal bir dönüşümünün ilk günleri olarak hatırlanacak" iddiasında bulundu. 2017 yılında Horvat, Hırvatlar, Sırplar, Boşnaklar ve Karadağlıların Ortak Dili Bildirgesi'ni imzaladı.[10]
Yukarıda değinildiği gibi Horvat, 2008 yılında Oliver Stone, Aleksis Çipras, Aleida Guevara, Slavoj Zizek, Tarık Ali, Zygmunt Bauman, David Harvey ve Saskia Sassen'in yer aldığı, Yıkıcı Festival'in kurucularından biriydi.[11] 2013'te program ekibiyle birlikte "Yıkıcı Forum içindeki aktivist platformların amaçlarını ve yönünü anlamadaki farklılıklar ve daha genel olarak Yıkıcı Festival'in genel amacı nedeniyle" Yıkıcı Festival'den ayrıldı. Yıkıcı Festival'in etkisi ve önemi, genellikle 1960'larda Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyetinde örgütlenen Marksist hümanist felsefi bir hareket olan Praxis Okulu'na paraleledi. 2017 yılında Horvat, Yıkıcılık! - Subversion! adlı bir kitap yazdı. Amerikalı dilbilimci ve sosyal eleştirmen Noam Chomsky bu kitabı "zengin kişisel deneyime ve yapıcı yıkıma katılımın yanı sıra, klasiklerden yapay zekanın en son rüyalarına kadar geniş okumalara dayanan" bir kitap olarak övdü. Chomsky'ye göre, "Horvat bizi modern uygarlığın hastalıkları ile hoşnutsuzlukları ve yanlış olanı düzeltip daha iyi bir geleceğe ulaşmanın birçok yolu üzerinde bir kasırga turuna çıkarıyor." [12]
2014 yılında Horvat, Zagreb'deki Hırvat Ulusal Tiyatrosu'nda Felsefi Tiyatro (Filozofski Teatar) adlı bir proje başlattı.[13] Temel fikir, felsefe ve tiyatro arasındaki yakın ilişkiyi yeniden kurmaktı. Bu, düşünürler ve sanatçılarla aylık bir dizi kamusal tartışma olarak gelişti ve konuklar arasında M.I.A., Vanessa Redgrave, Margarethe von Trotta, Adam Curtis, Herta Müller, Hito Steyerl, Mladen Dolar, Julia Kristeva, Eva Illouz, Tarik Ali, Bobby Gillespie, Thomas Piketty gibi isimler yer aldı.
Horvat, 2013 yılında Hırvatistan Ulusal Televizyonunda Balkan kültürel alanını yeniden yaratmaya çalışan “Aklı Başında Toplum” (Zdravo Društvo - Sane Society) adlı entelektüel bir TV şovunun yazarlık ve sunuculuğunu üstlendi. Bu programda da Renata Salecl, Rade Serbedzija, Andrej Nikolaidis ve Viktor Ivançiç gibi birçok entelektüel ağırlandı. Program resmi açıklamaya göre yönetim tarafından "kemer sıkma önlemleri" nedeniyle iptal edildi. Bununla birlikte, Bosnalı yazar Miljenko Jergoviç’e göre gerçek neden, Horvat'ın The Guardian'da eşcinsel evlilik karşıtı bir referandumu ve daha genel olarak Hırvat toplumunun muhafazakar tutumunu eleştiren bir görüş yazı yazmasıydı.[14] Jergoviç’in ifadesiyle "Bunu 1942'de yazmış olsaydı, Jasenovac toplama kampında olacaktı. 1972'de yazsaydı, Lepoglava hapishanesinde olacaktı. Ancak 2014'te sadece TV şovunu kaybetti çünkü Hırvatistan hakkındaki gerçeği yazdı".[15]