Beyaz Melek İngilizce: The White Angel | |
Yönetmen | William Dieterle |
---|---|
Yapımcı | Henry Blanke |
Yazar | Mordaunt Shairp Henry Wadsworth Longfellow Michael Jacoby Lytton Strachey |
Oyuncular | Kay Francis Ian Hunter Donald Woods |
Müzik | Heinz Roemheld |
Görüntü yönetmeni | Tony Gaudio |
Kurgu | Warren Low |
Stüdyo | Warner Bros. |
Dağıtıcı | Warner Bros. |
Çıkış tarih(ler)i | 25 Haziran 1936 (New York) |
Süre | 92 dakika |
Ülke | ABD |
Dil | İngilize |
Bütçe | $506.000[1] |
Hasılat | $1.416.000[1] |
Beyaz Melek (İngilizce: The White Angel), William Dieterle tarafından yönetilen ve Kay Francis, Ian Hunter ve Donald Woods'un oynadığı 1936 tarihli bir Amerikan tarihi drama filmidir.[2][3] Film, Florence Nightingale'in Kırım Savaşı sırasında hemşirelik alanındaki öncü çalışmalarını anlatmaktadır. Hollywood stüdyosu Warner Brothers tarafından üretilmiş ve dağıtılmıştır.
Viktorya Dönemi İngiltere'sinde, Florence Nightingale (Kay Francis) üst sınıf ailesini şaşırtarak hemşire olmaya karar verir (çünkü o zamanlar hemşirelik itibarsız bir meslek olarak görülüyordu). Almanya'daki tek hemşirelik okuluna gider. Eğitim çetindir, ancak o katlanır ve mezun olur. Ancak eve döndüğünde kimse onu işe almak istemez.
Kırım Savaşı patlak verdiğinde, nihayet bir şans elde eder. Etkili arkadaşlarının yardımıyla ve The Times muhabiri Fuller'ın (Ian Hunter) Kırım'daki sefil koşullarla ilgili etkileyici gazete haberleriyle, bazı hemşireleri işe almasına ve onları yaralılarla ilgilenmeleri için Türkiye'deki Üsküdar'a götürmesine izin verilir.
Ancak orada, hastaneden sorumlu Dr. Hunt (Donald Crisp) ona şiddetle karşı çıkar. O yılmaz ve kısa sürede hastalarının sevgisini kazanır. Her gece elinde bir lambayla kilometrelerce uzanan koğuşlardan geçer, böylece hastalarının ihtiyaç duydukları her şeye sahip olduklarından emin olur. Yorulmak bilmeyen çabaları, ölüm oranını büyük ölçüde azaltır. Ünü gazeteler tarafından yayılır ve Henry Wadsworth Longfellow onun onuruna bir şiir yazar.
Fırsat bulduğunda, yaralılara daha çabuk müdahale etmek için cepheye gider. Scutari'de Rahibe Colomba'yı (Eily Malyon) sorumlu bırakır. Nightingale, çabalarına karşı Dr. Hunt tarafından kışkırtılan resmi bir muhalefetle bir kez daha karşılaşır. Ancak, İngiliz başkomutanı Lord Raglan'ın (Halliwell Hobbes) desteğini kazanır ve çok geçmeden işe koyulur. Kolera ile mücadelede iyileşme sağlar, ölümün eşiğinden geri getirdiği davulcu bir çocuk olan Tommy (Billy Mauch) ona bu konuda destek verir.
Sadece kısmen iyileşmiş olsa da, Rahibe Colomba ortaya çıktığında şaşırır. Rahibe ona, Dr. Hunt'ın onun yerine Nightingale'in hemşire olmayı çoktan reddetmiş olduğu uçarı sosyetik Ella Stephens'ı koyduğunu söyler. Stephens'ın gevşek ve umursamaz liderliği altında koşullar büyük ölçüde kötüleşir. Nightingale, Scutari'ye döner ve işleri yoluna koyar.
Savaş bittikten sonra İngiltere'ye evine döner. Bu zamana kadar, Dr. Hunt bile onun çalışmasıyla ilgili görüşünü yeniden gözden geçirir, ancak amiri, Savaş Müsteşarı Bullock (Montagu Love), muhalefetinde kararlılığını sürdürüyor. Bullock, Kraliçe Victoria'yı Nightingale'in aleyhine çevirmeye çalışır, ancak hükümdar bunun yerine Nightingale'e bir broş sunarak onayını gösterir.
Warner Bros kayıtlarına göre film ABD ve Kanada'da 886.000 $ ve başka yerlerde 530.000 $ kazandı.
1936'da The Spectator için yazan Graham Greene, filme kötü bir eleştiri yaptı, Francis'in oyunculuğunu övdü, ancak "senaryo yazarlarına yenildiği" sonucuna vardı. Greene, özellikle "korkunç bir sekans" olarak tanımladığı mezarlık sahnesine işaret ediyor.[4]