Venüs'ün evreleri, Ay evrelerine benzer şekilde, gezegenin yüzeyinde görülen aydınlatma varyasyonlarıdır. İlk kaydedilen gözlemlerin Galileo Galilei tarafından 1610'da teleskopik gözlemler olduğu düşünülmektedir. Venüs'ün aşırı uçtaki hilal evresi o zamandan beri çıplak gözle gözlemlenmiş olsa da, bunun tarif edildiğine veya bilindiğine dair tartışmasız tarihsel teleskop öncesi kayıt yoktur.
Venüs'ün yörüngesi 224.7 Dünya günüdür (7.4 ort. Dünya ayları [30,4 gün]). Venüs'ün evreleri, gezegenin Dünya'nın yörüngesi içinde Güneş etrafındaki yörüngesinden kaynaklanır ve teleskopik gözlemciye görünüşte Ay'ın evrelerine benzer bir aşamalı ışıklandırma dizisi verir. Güneş'in karşı tarafında olduğunda tam bir görüntü sunar. Güneş'in karşı tarafına yaklaştığında veya ayrıldığında şişkin bir fazdadır. Güneş'ten maksimum uzamasındayken çeyrek faz gösterir. Venüs, Dünya ile Güneş arasındaki yakın tarafa yaklaşırken teleskopik görüntülerde ince bir hilal sunar ve Dünya ile Güneş arasındayken aydaaki yeni ay evresine benzer evre sunar. Gezegenin bir atmosferi olduğu için, gezegenin etrafında kırılan ışık halesi tarafından bir teleskopta yeni görülebilir. Yeni - tam -yeni -tam döngü tekrar 584 gün (Venüs'ün yörüngesinde Dünya'yı geçmesi için geçen süre) sürer. Venüs (Ay gibi) her biri 146 günlük 4 ana evreye sahiptir.
Gezegenin görünür boyutu da tam (üst kavuşum) 9.9 yay saniyesinden yeni (alt kavuşum) maksimum 68 yay saniyesine kadar değişir. Venüs bunun en büyük ulaştığı büyüklük görüldüğü gibi hangi onun diskin aydınlatılmış olan kısmı bunun en büyük açısal alana ulaşır gelin 68 milyon km uzaklıkta Dünya'dan olduğunda, onun yörüngesinde noktasında bir ara hilal şeklinde olduğu zaman -4,5 yaklaşık Dünya'dan (yakınlığının ve %28'inin aydınlatılmış olmasının birleşimi).[1]
Venüs'ün tüm gezegensel evrelerine ilişkin ilk resmi gözlemler 1610'un sonunda Galileo tarafından yapılmıştır (ancak 1613'e kadar Letters on Sunspots'ta yayımlanmamıştır). Galileo bir teleskop kullanarak, Venüs'ün bir dizi aşamadan geçtiğini gözlemleyebildi; bu, Venüs'ün mükemmel bir gök cismi olduğunu varsayan Ptolemaik sistem tarafından yasaklanan bir şeydi. Ptolemaios sisteminde, Güneş ve Venüs, Venüs, Dünya-Güneş eksenindeki bir noktanın etrafında dönerek dünyayı çevreler, böylece Venüs asla güneşin uzak tarafında olmaz. Güneş-Dünya-Venüs veya Venüs-Güneş-Dünya hizalanmasının gerçekleşmesi asla beklenemezdi, böylece tam bir Venüs asla gözlemlenemezdi. Galileo'nun Venüs'ün evrelerine ilişkin gözlemleri[2] esasen Ptolemaik sistemin yanlışlığını göstermekteydi ve yalnızca Kopernik sistemi ve Tychonic sistemi ve Capellan ve Riccioli'nin genişletilmiş Capellan modeli gibi diğer güneş merkezli modellerle uyumluydu.
Galileo'nun Venüs'ün evrelerini ilk kez gözlemlediği iddiası hakkında bazı tartışmalar var: Aralık 1610'da Galileo, diğer bilim adamı Benedetto Castelli'den Venüs'ün evrelerinin Galileo'nun yeni teleskopuyla gözlemlenebilir olup olmadığını soran bir mektup aldı.[3] Günler sonra Galileo, Johannes Kepler'e yazdığı bir mektupta, Venüs'ün evrelerden geçtiğini gözlemlediğini, ancak kendisine tam not verdiğini söyledi. Castelli'nin Galileo'ya bunu ilk kez mi anlattığı, yoksa daha önce kendisine haber vermiş olan Galileo'ya mı yanıt verdiği, daha önceki yazışmaların kopyaları bulunamadığından belirsizdir.[4]
Garip bir şekilde Galileo'nun Kepler'e yazdığı mektup, Kepler'in daha ayrıntılı gözlemler yapmadan önce Galileo'yu yakalamaması için şifreliydi : Galileo, Venüs'ün evrelerden geçtiğini belirten bir cümle aldı:
Harfleri karıştırarak garip bir anagrama dönüştürdü:
Cynthia, aya verilen popüler bir sıfattı, aşkın annesi elbette Venüs'tü. Anagramı Kepler'e gönderdi, ardından birkaç ay sonra kodu çözülmüş versiyonu gönderdi. Bu şekilde, Kepler'in daha önce yayınlamasına izin vermeden, gözlemi yaptığının kanıtına sahip oldu.[4][5] Harflerle şifrelenmiş duyuruları gizleme tekniği o zamanlar nadir değildi.
Venüs'ün aşırı hilal evresi, insan algısının sınırında, son derece keskin görüşe sahip olanlar tarafından teleskop olmadan görülebilir. Çıplak gözün açısal çözünürlüğü yaklaşık 1 dakikalık yaydır. Venüs'ün aşırı hilalinin görünen diski, Dünya'dan uzaklığa bağlı olarak, 60.2 ile 66 saniyelik yay
Mezopotamyalı rahip-astronomlar , çivi yazılı metinde İştar'ı (Venüs) boynuzlu olarak tanımladılar, bu da bir hilal gözlemini gösterdiği şeklinde yorumlandı. Bununla birlikte, diğer Mezopotamya tanrıları boynuzlarla tasvir edildi, bu sebeple bu ifade sadece ilahiyatın bir sembolü olabilirdi.