İkinci Şans (film, 2007)

İkna
TürTarihi dönem draması
Uyarlamaİkna
–Jane Austen
YazarSimon Burke
YönetmenAdrian Shergold
Başrol
Tema müziği bestecisiMartin Phipps
Ülke Birleşik Krallık
Diliİngilizce
Yapım
YapımcıDavid Snodin
KurgucuKristina Hetherington
Görüntü yönetmeniDavid Odd
Gösterim süresi92 dakika
Yapım şirketi
Yayın bilgileri
KanalITV
Yayın tarihi1 Nisan 2007 (2007-04-01)

İkinci Şans, Jane Austen'ın 1817 yılında yayımlanan romanı İkna'dan uyarlanan 2007 yapımı İngiliz televizyon filmidir. Yönetmenliğini Adrian Shergold'un yaptığı filmin senaryosunu Simon Burke yazdı. Sally Hawkins, ana karakter Anne Elliot'ı canlandırırken Rupert Penry-Jones, Frederick Wentworth'u oynadı. Sekiz yıl önce Anne, Wentworth'un evlenme teklifini reddetmeye ikna edildi. Şimdi 27 yaşında ve bekar olan Anne, Napolyon Savaşları'nda servet kazanmış Wentworth ile yeniden karşılaşır. Wenthworth bir eş arayışındadır - yıllar önce onu reddettiği için affetmediği Anne hariç herhangi biri.

İkna, 2007'de ITV'nin Jane Austen Sezonu adını verdiği dönemde uyarlanan üç romandan biriydi. Bu üç roman arasında uyarlama çalışmasına başlanan ilk romandı. Mansfield Park ve Manastırda Aşk filmleri de bu sezon kapsamında yayımlandı. Dizi, Clerkenwell Films ve Amerikan stüdyosu WGBH Boston tarafından ortak yapımla hazırlandı. İkinci Şans, ilk gösterimini 1 Nisan 2007'de Birleşik Krallık'ta yaptı ve televizyon eleştirmenlerinden olumlu eleştiriler aldı.

Oyuncular

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yapım

[değiştir | kaynağı değiştir]

Oyuncu Seçimi

[değiştir | kaynağı değiştir]
Çekimler sırasında Rupert Penry-Jones ve Sally Hawkins

Oyuncu Sally Hawkins'ten İkinci Şans'ın kahramanı Anne Elliot'ı oynaması istendi.[1] Hawkins okuldan Austen'a aşinaydı ve rolü oynaması istendiği için gurur duymasına rağmen, başlangıçta Austen'a dönme konusunda tereddüt etti. "Kitapları yeniden okudum ve Jane Austen'a tamamen aşık oldum... Teklifi önemsemedim ve bu gerçek şimdi bana utandırıcı geliyor. Dickens veya Beckett'ı önemsememek gibi. Austen'ın çalışmaları daha önce hiç benim dünyamla kesişmemişti ve kesiştiğine çok sevindim." Hawkins, Austen'in tüm eserlerini yeniden okuduktan sonra, yazarın kişisel mektuplarını ve biyografilerini okuyarak daha derin araştırmalar yaptı.[2] The Independent gazetesinden Amy Raphael'e konuşan Hawkins, "Jane inanılmaz bir kadındı. Öldüğünde sadece kırklı yaşların başındaydı. İkna'nın kendi aşk hayatıyla ilgili olduğuna ikna oldum; Anne Elliot yanlış bir öğüt aldı ve aslında hayatının aşkı olan adamı terk etti. O tam da olmak isteyeceğiniz bir kadın tipi: çekingen, zarif, komik. Ona tamamen aşık oldum" dedi.

17 Eylül 2006 tarihinde, Western Mail gazetesinden Nathan Bevan, Spooks dizisinin oyuncusu Rupert Penry-Jones'un Yüzbaşı Wentworth olarak kadroya dahil olduğunu yazdı.[3] Bu rol, Penry-Jones'un bir tarihi dönem dramasındaki ilk başrolüydü. "Modern dizilerde her şey çok açıkta. Dönem dizisinde insanlar içlerinde tutuyorlar. Görünenin altında baskılanan duyguları göstermenin yollarını bulmalısın." Oyuncu, Yüzbaşı Wentworh karakterini oynamaktan keyif aldığını söyledi "çünkü, zarafetinin ve çekiciliğinin ötesinde hayatının aşkı Anne Elliot onu reddettiği için öfke ve mutsuzluk var" diye ekledi.[4] Beş gün sonra Elizabeth Elliot rolü için Julia Davis ve Sör Walter Elliot rolü için Anthony Head'in diziye katıldığı açıklandı.[5]

Kostümler

[değiştir | kaynağı değiştir]

İkinci Şans filminin kostümlerini Andrea Galer tasarladı. Galer, Bath sosyetesinin içinde olmadığı için Anne'nin kıyafetlerini basit ve sade olarak tasarladı.[6] Tasarımcı, "Onun doğa ile uyumlu görünmesini istedim. Kışın çekim yaptığımız için ona soluk sonbahar renklerini seçebildim. Wenthworth'u sadece durağanlığıyla geri kazanıyor ve ben bunu kıyafetleriyle yansıtmak istedim" diye açıkladı. Galer, Hawkins'in Anne rolünde giymesi için kanaviçe ile bir araya getirip tutturduğu 19. yüzyıldan kalma bir şalı kullanarak bir ceket tasarladı.[7] Giysilerin bazılarını süslemek için Hindistan'dan gelen el dokuma kumaşları ve Sri Lankalılar tarafından örülmüş Beeralu dantellerini kullandı.[8] 2008'de İkinci Şans'ta kullanılan kostümler Bath şehrindeki Jane Austen Merkezi'nde sergilendi. Sergide Anne, Leydi Russell ve Musgrove kardeşlerin giydiği kıyafetler yer aldı.[9] Dört yıl sonra, İkinci Şans ve Miss Austen Regrets filmlerindeki kostümlerinin çoğu, Jane Austen Merkezi tarafından düzenlenen çevrimiçi bir müzayedede satıldı.[10]

Çekimler

[değiştir | kaynağı değiştir]

İkinci Şans, yapımına başlanan üç uyarlamanın ilkiydi.[11] ITV, yönetmen koltuğu için Pierrepoint (2005) gibi "cesur" filmlerde çalıştığı bilinen Adrian Shergold'u işe aldı. Yapımcı David Snodin bu seçimi, "Adrian'ı filme almak bile başlı başına bir şey söylüyor, çünkü kendisi klasiklerin geleneksel versiyonlarını yapmakla tanınmıyor. Bunun, onun sevdiği kamera hareketleriyle bir ilgisi var ve o beklediğinizden çok daha çağdaş bir şey yaratıyor" diye açıkladı.[6] Shergold, İkinci Şans'ı yönetmeyi ancak Hawkins'in Anne Elliot'ı oynadığını öğrendikten sonra kabul etti. "Oynadığı karakterlerin her zerresini taşıyor" dedi.[12]

Filmin müziklerini Martin Phipps besteledi.

Görüşler

[değiştir | kaynağı değiştir]
Anne'nin Yüzbaşı Wentworth'un teklifini kabul ettiği yer, The Royal Crescent

İkinci Şans, Birleşik Krallık'taki ilk yayınında %26,1 izleyici payı ve 6,2 milyon izleyici ile seyircilerden geçer not aldı.[13] Dizi Haziran 2008'de ABC1 kanalında yayınlandığında 939.000 Avustralyalı seyirci izledi.[14] Dizi Rotten Tomatoes'da %80 seyirci onay yüzdesine sahip.[15]

Eleştirmenler yapımı önceki İkna uyarlamalarıyla ve iyi bilinen diğer Austen uyarlamalarıyla karşılaştırdı. Daily Post gazetesi İkinci Şans'ı "bu serideki üç filmden en iyisi" olarak seçti.[16] Bununla birlikte, The Boston Globe'dan Matthew Gilbert, bu uyarlamanın "olağanüstü 1995 versiyonuyla kıyaslandığında soluk kaldığını" belirtti.[17] San Francisco Chronicle'dan David Wiegand, özellikle 1995 yapımı Gurur ve Önyargı mini dizisi ve 1996 yapımı Emma TV Filmi ile karşılaştırıldığında bu uyarlamaya karşı hoşnutsuzluğunu dile getirdi.[18]

Ödüller ve adaylıklar

[değiştir | kaynağı değiştir]

İkinci Şans, 2007 yılında Prix Italia Ödüllerinde En İyi Dizi dalında aday gösterildi.[19] Anne Elliot rolüyle Hawkins, Kraliyet Televizyon Topluluğu Ödülleri'nde En İyi Kadın Oyuncu seçildi ve Monte-Carlo Televizyon Festivali'nde Televizyon Filmi dalında En İyi Kadın Oyuncu ödülünü kazandı.[20][21] Elizabeth Elliot rolüyle Davis ve Leydi Russell rolüyle Krige de aynı kategoride aday gösterilirken, Sör Walter Elliot rolüyle Head ve Yüzbaşı Frederick Wentworth rolüyle Penry-Jones Televizyon Filmi dalında En İyi Erkek Oyuncu ödülüne aday gösterildi.[22]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Idato (5 Haziran 2008). "Literary heroines remain relevant to contemporary women". The Age. Fairfax Media. 19 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2012. 
  2. ^ Raphael (3 Mart 2007). "Woody Allen, Mike Leigh and me". The Daily Telegraph. Telegraph Media Group. 12 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2012. 
  3. ^ Bevan (17 Eylül 2006). "Why Rupert just doesn't get Spooked". Western Mail. Trinity Mirror. 22 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2012. (abonelik gereklidir)
  4. ^ "Watch out, Darcy, a new torso is in town". The Daily Telegraph. Telegraph Media Group Limited. 5 Mart 2007. 4 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2013. 
  5. ^ Methven (22 Eylül 2006). "TV land: We need no persuading; in the pipeline..." Daily Mirror. Trinity Mirror. 15 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2012. 
  6. ^ a b Carpenter (3 Mart 2007). "Powers of persuasion". The Daily Telegraph. Telegraph Media Group. 8 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2011. 
  7. ^ "As Seen On Screen" (PDF). Andreagaler.co.uk. 5 Nisan 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2011. 
  8. ^ Aseef. "Living in the shadows: The lace-makers of Galle". The Sunday Times. Wijeya Newspapers Ltd. 30 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2011. 
  9. ^ Cole (16 Mart 2008). "Lights, camera, action! Movie Magic Sweeps Britain". Sunday Mercury. Trinity Mirror. 23 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2011. 
  10. ^ Auction (27 Mart 2012). "Costume drama as Bath's Jane Austen Centre holds online auction". Western Daily Press. Northcliffe Media. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2012. 
  11. ^ "ITV treat for Austen fans". Daily Record. Trinity Mirror. 11 Kasım 2005. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2011. 
  12. ^ "Sally Hawkins: life as Mike Leigh's muse". The Daily Telegraph. Telegraph Media Group. 29 Mart 2008. 3 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2013. 
  13. ^ "'Persuasion' attracts 5.4 million". Digital Spy. Hachette Filipacchi UK. 2 Nisan 2007. 13 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2011. 
  14. ^ Dale (30 Haziran 2008). "The Who We Are update: Week 28". The Sun-Herald. Fairfax Media. 12 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2012. 
  15. ^ "Persuasion". Rotten Tomatoes. 13 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2019. 
  16. ^ "Sunday: What to WATCH". Daily Post. Trinity Mirror. 31 Mart 2007. 15 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2012. 
  17. ^ Gilbert (12 Ocak 2008). "PBS's new 'Persuasion' tries a little too hard". The Boston Globe. The New York Times Company. 13 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2012. 
  18. ^ Wiegand (11 Ocak 2008). "Review: Madcap PBS 'Persuasion' sacrifices nuance". San Francisco Chronicle. Hearst Corporation. 26 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2012. (abonelik gereklidir)
  19. ^ "Awards". Clerkenwell Films. 10 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2011. 
  20. ^ "RTS awards: Winners list". BBC News. BBC. 20 Mart 2008. 11 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2011. 
  21. ^ "47th Monte-Carlo Television Festival". Monte-Carlo Television Festival. 14 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2011. 
  22. ^ "47éme Festival de Télévision de Monte-Carlo" (PDF). Monte-Carlo Television Festival. Haziran 2007. 26 Nisan 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2011. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]