Şamlu; Oğuz Türkleri'nin Avşar koluna bağlı bir oymak.
Selçuklu Devleti'nde önemli bir yer tutan Avşarların çoğunluğu, Rum tarzı yönetime geçiş sırasında[1] iskana yönelirken bazı Avşar aşiretleri Halep'e göç ederek Yörük yaşam tarzını sürdürmüşlerdir. Bundan dolayı bu Türkmenler'e göçebe de denilmektedir.
Safevî devletinin kurulması sırasında öncülük eden Selçuklu ardılı Oğuz Türk boylarından biri olan Şamlu oymağı başlıca Beğdili, İnallu (İnanlı) ve Harbendelu (Harmandalı) aşiretlerinden oluşmaktadır.[2] 17. yüzyılda bu oymağa Abdallu aşireti de katılmıştır.[3]
İskan politikaları öncesi Şamluların genelde yayla olarak Sivas-Uzun Yayla, kışla olarak da Halep-Antep yörelerini kullandığı tahmin edilmektedir.[4][5] …Selçuklular devrinden beri Halep-Antep arasında kışlayan ve Sivas-Gürün-Gemerek arasında yaylayan Türkmen oymaklarına Farsça tarihlerde Etrâk-i Şâm veya Türkmân-ı Şâm, Türk halkı arasında ve Türkçe eserlerde de Şamlu deniliyordu. Osmanlı devrinde resmi vesikalarda Haleb Türkmenleri denilen Haleb-Antep arasındaki topluluk başlıca Avşar (Afşar), Beğdili, İnallu, Harbendelu, Bayat gibi oymaklara ayrılmıştı.[6][7]
Şamlu yörüklerinin önemli bir bölümü Kanuni döneminde İçel yöresine yerleştirilmiştir.[8][9][10] Ayrıca Toroslar, Karaman ve Aydın yörelerinde iskan edilen Şamlu toplulukları da bulunmaktadır. Genel itibarıyla bilinen Şamluların iskan bölgeleri şunlardır:[10]
Şamlu aşiretlerine bağlı kişiler Safevî Devleti'nin ilk dönemlerinde Alevi yörük aşiretlerine öncülük etmiş ve devlet kademelerinde önemli görevler üstlenmişlerdir.[11]
Etnik grup ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |