Hendrik Gerhardus Stoker

Hendrik Gerhardus Stoker
Hendrik Gerhardus Stoker
Christelike Filosoof
Persoonlike besonderhede
Gebore 4 April 1899
Johannesburg, Suid-Afrika
Sterf 16 Mei 1993 (op 94)
Potchefstroom
Eggenoot/-note Miriam Francoise Stoker (néé Du Plessis)
Alma mater PU vir CHO
Religie Gereformeerd

Hendrik Gerhardus Stoker (1899–1993) was 'n Calvinistiese filosoof. Hy is bekend daarvoor dat hy 'n eie wysgerige stelsel Wysbegeerte van die Skeppingsidee (1933)[1] daargestel het. Johan Heyns het in "Denkers deur die eeue" Stoker as die grootste filosoof beskou wat Afrika opgelewer het.[2]

Biografie

[wysig | wysig bron]

Vroeër dae

[wysig | wysig bron]
HG Stoker (links) en T.T. Spoelstra (middel) in gesprek met 'n medestudent in die teologie, Potchefstroom, omstreeks 1922.
H.G. Stoker (links) en sy broers, Piet en Herman.

Stoker is op 4 April 1899 in Johannesburg gebore. Al is sy ouers, Pieter Stoker (bebore op 5 Februarie 1865 te Assen)[3] en Geertje (Leentje) Nienhuis (gebore op 24 Februarie 1873 te Bedum)[4] immigrante uit Nederland, hulle het mekaar in Johannesburg ontmoet. Ses maande nadat Stoker gebore is, breek die Tweede Vryheidsoorlog uit en sy vader het as 'n Nederlandse vrywilliger by die Boerekommando’s aangesluit. Gedurende die oorlog het albei ouers die lyding van vroue end kinders in die konsentrasiekampe gesien. As gevolg daarvan neem die Stoker-gesin 'n anti-Britse gesinheid.[5]

Stoker se ouers wil nie hê dat hy na 'n Engelse skool moet gaan nie, dus is hy vir sy skoolopleiding by die Deutsche Schule ingeskryf. Die Eerste Wêreldoorlog veroorsaak moeilikhede vir die Deutsche Schule en Stoker se ouers is verplig om hom in te skryf by die Potchefstroom Gimnasium, waar hy in 1916 in die eerste klas matrikuleer het. Toe hy 'n student by die Ginmasium was, het hy algemene (oop) kolleges van (onder andere) Jacob Daniël du Toit (Totius) bygewoon. Totius, die hoogleraar aan die Theologiese Skool van die Gereformeerde Kerk, was ook bekend as 'n digter en ook as een van die leiers van die Tweede Taalbeweging.[6] Totius se voordragte oor die Bybelboek Jesaja oortuig hom finaal van die waarde van die Christelike lewenshouding.[7]

Familie

[wysig | wysig bron]
Totius trou Stoker en Miriam Francoise du Plessis op 28 September 1925 in die Gereformeerde kerk Pretoria.

Op 28 September 1925 is Stoker en Miriam Francoise du Plessis deur Totius by die Gereformeerde Kerk, Pretoria in die eg verbind. Du Plessis is in Kaapstad op 30 April 1902 gebore en sterf op 8 Maart 1994, ongeveer een jaar na haar man. Vier kinders is uit die huwelik gebore: Pieter, die oudste, word by PU vir CHO professor van fisika en David, die tweede, word by die Raad vir Geesteswetenskaplike Navorsing (RGN) vise-president. [8]

Kritiek

[wysig | wysig bron]

Die vraag kan wel gevra word waarom Stoker relatief onbekend is. Die volgende moontlike redes word voorgehou deur Van der Walt:[9]

  1. Dat Stoker hoofsaaklik in Afrikaans geskryf het
  2. Dat hy uiters omslagtig geskryf het
  3. Dat hy 'n Teologiese-filosofie bedryf het
  4. Sy ondersteuning van die Apartheidsbeleid van die regering.

Dit is die laaste van die bogenoemde kritiekpunte waarvoor Stoker vandag verkwalik word. Van Wyk het in 1994 'n hele artikel geskryf waarin hy Stoker kritiseer omdat hy die volk as 'n primêre samelewingsverband beskou [10] en die volk gevolglik belangriker beskou as die koninkryk van God. In 'n meer onlangse boek van Milton Shain word Stoker ook daarvan verdink dat daar Anti-semitistiese invloede by hom teenwoordig was. Shain meen dat Stoker dit nie openlik sou erken nie, maar dat hy wel 'n vorm van Jodehaat by hom opmerk.[11] Stoker het wel nie daarvoor ingestem dat Jode volledige burgerregte moet kry nie, maar merk telkens op dat Jodehaat afgewys behoort te word.[12]

Skolastiese invloede

[wysig | wysig bron]
Personeel en studente van die Potchefstroomse Universiteitskollege, 1933. Prof. Stoker is skuins onder prof. Ferdinand Postma, wat in die middel is.

Dit is veral B.J. Van der Walt wat Stoker kritiseer dat hy nie daarin geslaag het om van die skolastiese invloed van Herman Bavink los te kom nie. Bavink word deur Van der Walt beskou as 'n skolastiese denker en aanvanklik het Stoker beplan om onder Bavink te studeer.[9] Van der Walt meen ook dat Stoker nie daarin geslaag het om Christelike Filosofie daar te stel nie, omdat die Filosofie nog volgens Stoker afhanklik was van die Teologie.[13]

Apartheid

[wysig | wysig bron]
Die Bybelvertalers besoek die Potchefstroomse Universiteitskollege in 1933. Prof. Stoker staan agter vierde van links. Voor: (van links) prof. Jacobus du Plessis, prof. Bennie Keet, E.E. van Rooyen, onbekend, ds. J.D. Kestell, Totius, onbekend, onbekend, ds. Willem Johannes de Klerk, prof. Casparus de Wet. Agter: (tweede van links) Wicus du Plessis.

Stoker het in die artikel "At the Crossroads: Apartheid and University Freedom in South-Africa"[14] die Apartheidsbeleid van die regering probeer verduidelik aan 'n buitelandse gehoor. Hierdie is een van die min Engelse artikels wat hy geskryf het. Stoker begin die artikel deur op die realiteit van Suid-Afrika se demografie te wys en dat die blanke bevolking 'n minderheidsgemeenskap is.[15] Die blanke bevolking het volgens Stoker voor 'n kruispad gestaan. Of hulle moes met die meerderheid van die swart volke in Suid-Afrika intigreer of hulle moes differensieer.[16] Die weg van intigrasie was vir Stoker 'n Liberalistiese oplosssings wat tot die verlies van die uniekheid van die Afrikanergemeenskap sou lei. Dit is binne die konteks dat Stoker gekies het vir differensiasie, in stede van integrasie.

Stoker kan seker gesien word as een van die voornaamste teölogiese onderbouers van die apartheidsidiologie en het daaroor uitsprake gedoen en daaroor geskryf. H.H. William skryf daaroor:[17]

Stoker neem op 'n eerlike, hoewel idealistiese manier, die rassesituasie in Suid-Afrika in oënskou. Hy meld dat apartheid nie 'n omvattende lewensbeskouing soos byvoorbeeld liberalisme is nie, maar 'n beperkte beskouing, wat met die unieke rassesituasie ten opsigte van die verhouding tussen en die gelykheid van die verskillende rasse in Suid-Afrika te doen het. In sy verdediging van die goeie bedoelings van apartheid, noem hy heel idealisties dat dit poog om die swartes tot hul hoogste potensiaal van ontwikkeling te voer en terselfdertyd teen "Europeanisation" en "Westernisation" te beskerm waar hierdie invloede hulle, volgens hom, sal ontwortel en hulle rasse- integriteit sal vernietig. Stoker noem 'n aantal redes waarom die rassesituasie in Suid-Afrika 'n kritieke stadium bereik het, byvoorbeeld die ongelykheid in politieke- en beskawingspeil wat tussen die blanke meerdere groep en die swart mindere groep sedert hul ontmoeting aan die suidpunt van Afrika bestaan het. Hierdie, sowel as kulturele verskille het die noodwendige bevoorregting van die meerdere groep tot gevolg gehad. Aanpassings moes deur beide groepe gemaak word. Met die verstedelikingsproses van die swartes, het die rassevraagstuk 'n rassekrisis geword. Die kruispad waarby Suid-Afrika gekom het, was die keuse wat gemaak moes word tussen integrasie of differensiasie. Die waarskynlikste alternatief, soos dit volgens die liberalisme in Suid-Afrika toegepas kon word sou, volgens die vrees van die meerderheid blankes, lei tot integrasie en assimilasie op ekonomiese, kulturele, politieke, sosiale en uiteindelik biologiese gebied. Gelykheid in terme van die individu sou vanweë die getalle-oorwig van die swartes, die blankes se bestaan bedreig deur hul lewensruimte te absorber, politieke mag te verkry en beheer oor die bepaling van hul toekomsbestemming te verkry. Met die keuse van apartheid wou die blankes sy eie bestaan beveilig en beheer ten opsigte van sy eie toekomsbepaling behou en het hulle gedink dat hulle sake vir vreedsame naasbestaan ten beste vir die ander rassegroepe in die land kon reël.

Daar is vandag verskeie mense wat Stoker hiervoor verkwalik, soos die volgende aanhaling uit die kerkargief van die NG Kerk[18] "Wie moet ons blameer vir die kerk se foute? Politieke en geestelike leiers asook teoloë uit die geledere van die kerk het dikwels die regverdiging verskaf wat aan die ideologie en die praktyk van apartheid ’n skyn van aanvaarbaarheid gegee het."

Toekennings

[wysig | wysig bron]

Ook die volgende toekennings getuig van H.G. Stoker se wetenskaplike bydraes oor bykans sewentig jaar:

Jaar Toekenning
1957 Meesterprys van die Afrikaanse Letterkundige Vereniging
1964 Stalsprys vir Wysbegeerte toegeken deur die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns
1987 Eredoktorsgraad toegeken deur die RAU
1987 Dekorasie vir Voortreflike Diens van die Staatspresident (die hoogste burgerlike toekenning)

Akademiese werksaamhede

[wysig | wysig bron]
Die Gereformeerde Kerk se Partikuliere Sinode van die Kaapprovinsie, 1948. Prof. Stoker staan regs in die boonste ry.
Studente, dosente en besoekende predikante neem in April 1949 tydens die Sinode van die GKSA afskeid van Totius by die Teologiese Skool Potchefstroom. Eerste ry: D.F. Malan, G.P. Scheepers, C. Hatting, L.J. Botha, P.W. Buys, S.C.W. Duvenage, P.W. van der Walt, W.J. Postma, G.P.L. van der Linde, J.J.S. Venter, G.C.P. van der Vyver, M.J. Booyens, S.J. du Plessis, K.S. van Wyk de Vries. Tweede ry: J.V. Coetzee, P.J. Venter, P.J. Coetzee, J.W.J. van Ruyssen, D.J. van der Walt, H.G. Stoker, J.C. van der Walt, J.H. Boneschans, prof. J.D. du Toit, B.J. de Klerk, D.G Venter, A.S.E. Yssel, H.S. van Jaarsveld, H.J. Venter, D.N. Kotzé, N.T. Snyman. Derde ry: D.C.S. van der Merwe, B.R. Kruger, J. Postma, R.S.J. van Wyk, M. Postma, J.L. de Bruin, C.E.G. Malan, J.J.H. Booysen, B.J. de Klerk, A.L. Aucamp, J.A. Schutte, I.J. van der Walt, L.S. Van der Walt, S. du Toit, A. Duvenage, W.J. Snyman, P.J.S. de Klerk, T.T. Spoelstra.Vierde ry: D.J. Delport, J.L. Vorster, J.P. Jooste, A.A. Venter, J.F. du Plooy, H.F.V. Kruger, Jacs Van Rooy, I.J. Lessing, J.M. de Wet, S.P. van der Walt, P.J. de Klerk.

Geen lys van akademiese werksaamhede is volledig sonder om te wys op sy redaksionele werksaamhede van onder andere Koers in die Krisis (I, II, en III); S.A.C.U.M.-publikasies; die Bulletin van die Suid-Afrikaanse Vereniging vir die Bevordering van Christelike Wetenskap en die internasionale wysgerige tydskrif in Nederland, Philosophia Reformata, waar hy gedien het sedert 1973.

Proefskrifte

[wysig | wysig bron]

Daarbenewens is twee proefskrifte oor die werk van Stoker aanvaar, een aan die Vrije Universiteit te Amsterdam (1968) en die ander aan die RAU (1972).

Nagraadse studente

[wysig | wysig bron]

Van sy nagraadse studente het 9 doktorsgrade en 18 magistersgrade onder sy leiding behaal. Van die nagraadse studente is die belangrikste sekerlik Prof. J.A. Heyns wat onder Stoker gestudeer het.[17]

Lys van publikasies

[wysig | wysig bron]

Die onderstaande lys van publikasies is in 1994 deur Prof. A.W.G. Raath gepubiliseer in die gedenkbundel in Koers wat na Stoker se dood verskyn het.[19] Die VCHO het in 2006 'n cd die lig laat sien met al Stoker se versamelde werke in elektroniese formaat. Sien die onderstaande skakel vir 'n volledige lys van Stoker se gepubliseerde en ongepubliseerde werke.[20]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Stoker, H.G. 1933. Wysbegeerte van die Skeppingsidee. Pretoria: J.H. De Bussy
  2. ↑ Heyns, J.A. 1967. Denkers deur die eeue. Kaapstad: Tafelberg Uitgewers.
  3. ↑ (nl) Geboorteregister Assen 1865, Aktenummer 23
  4. ↑ (nl) Geboorteregister Bedum 1873, Aktenummer 29[dooie skakel]
  5. ↑ (en) Domenico, Roy P.; Yardley, Mark Y. (red.), reds. (2006). Encyclopeadia of Modern Christian Politics. Westpoint, Connecticut & London: Greenwood Press. pp. 538–539. ISBN 0313338906.
  6. ↑ Pienaar, EC (1919). Taal en poësie van die tweede Afrikaanse taalbeweging. Pretoria/Amsterdam en Kaapstad: J.H. de Bussy en Hollandsch-Afrikaansche Uitgevers-Maatschappij v/h J. Dusseau & Co. p. 205.
  7. ↑ Raath, AWG (1994). "Soli Deo Gloria: Die lewe en werk van prof. dr. HG Stoker". Koers – Bulletin vir Christelike Wetenskap. 59 (3/4): 343–361.
  8. ↑ van Aswegen, Leon Johan Pierre (20 Mei 2015). "Miriam Francoise du Plessis". Geni. Besoek op 20 Maart 2016.
    Dieselfde inligting is ook by andere onafhanlike stamboomwebwerfe te vind. Om die privaatheid van andere te beskerm is die besonderhere nie hier gegeë nie.
  9. ↑ 9,0 9,1 http://www.indieskriflig.org.za/index.php/skriflig/article/view/86/880
  10. ↑ van Wyk, JH (1994). "Liberate konserwatisme? - HG Stoker en die ideologie van apartheid: 'n Verkenning". Koers – Bulletin vir Christelike Wetenskap. 59 (3/4): 435–454.
  11. ↑ Shain, M. 2016. A perfect storm: Antisemtism in South Africa from 1930–1948. John Ball Publishers.
  12. ↑ Stoker, 1942. Stryd om die Ordes. Potchefstoom: Admin Buro. bl. 117-118, 157-158.
  13. ↑ Stoker, H.G. 1961. Beginsels en metodes in die wetenskap. Potchefstroom: Pro Rege Pers Beperk. bl. 240-245.
  14. ↑ Stoker, H.G. 1967. At the Crossroads: Apartheid and University Freedom in South Africa. (In Oorsprong en Rigting: Band I. Kaapstad: Tafelberg. p. 209-222).
  15. ↑ Stoker, H.G. 1967. At the Crossroads: Apartheid and University Freedom in South Africa. (In Oorsprong en Rigting: Band I. Kaapstad: Tafelberg. p. 209-222). bl. 209.
  16. ↑ Stoker, H.G. 1967. At the Crossroads: Apartheid and University Freedom in South Africa. (In Oorsprong en Rigting: Band I. Kaapstad: Tafelberg. p. 209-222). bl. 215.
  17. ↑ 17,0 17,1 "J.A Heyns en die Nederduitse Gereformeerde Kerk en Apartheid Henry Hofmeyer William, Proefskrif" (PDF). Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 11 Augustus 2017. Besoek op 1 Februarie 2016.
  18. ↑ "Kerkargief" (PDF). Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 28 April 2018.
  19. ↑ Daar is toestemming ontvang om die artikel van Prof. A.W.G. Raath te gebruik as basis van die artikel oor Prof. H.G. Stoker. Aangesien daar sedert die plasing van die artikel wysigings deur verskeie gebruikers aangebring is, word te raadpleeg. http://www.koersjournal.org.za/index.php/koers/article/view/674/788
  20. ↑ http://vcho.co.za/publikasies/akademiese-publikasies-van-hg-stoker.php[dooie skakel]

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]