Dr Schell het 1952 am Theater Basel as Schauspiiler, Reschissöör und Dramaturg afo schaffe. 1955 het er si erst Film «Kinder, Mütter und ein General» dräit. 1957 isch er uf Hollywood und het näben em Marlon Brando in «Die jungen Löwen» gspiilt. Mit dr Rolle vom ene Verdäidiger vo Nazi-Verbrächer im Stanley Kramer sim Film «Das Urteil von Nürnberg» isch er en internazionale Star worde und het drfür 1962 dr Oscar as beste Hauptdarsteller überchoo. Er het no in vile andere Film gspiilt, under anderem in «Topkapi» (1964) mit em Peter Ustinov, in «Die Akte Odessa» (1974) oder in «Deep Impact» (1998). Er het uf dr ganze Wält as äine vo de bekanntiste und erfolgriichste Schauspiiler gulte, wo Dütsch gschwätzt häi. Er isch non e baar Mol as beste Daarsteller und Nääbedaarsteller für en Oscar nominiert worde und für e best usländisch Film und dr best Dokumentarfilm. 2002 häi är und si Schwöster Maria e Bambi für iir Lääbeswärk überchoo.
Gero von Boehm: Maximilian Schell. 15. Jänner 2001. Interview in: Begegnungen. Menschenbilder aus drei Jahrzehnten. Collection Rolf Heyne, Münche 2012, ISBN 978-3-89910-443-1, S. 272–281.
Mats Staub: Maximilian Schell. In: Andreas Kotte (Hrsg.): Theaterlexikon der Schweiz. Band 3. Chronos, Zürich 2005, ISBN 3-0340-0715-9, S. 1597 f.
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Maximilian_Schell“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.