Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
Bacú Bakı | |||
Localidat d'Azerbaichán | |||
| |||
Estau | Azerbaichán | ||
Superficie | 1.000 km² | ||
Población • Total • Densidat |
2122300 hab. (2012) 1.280 hab/km² | ||
Altaria • Meyana |
-28 m. | ||
Codigo postal | AZ1000 | ||
Coordenadas | |||
Web oficial |
Bacú (en azerín Bakı u Баку; en persa باکو, Badkube[1]) ye a capital y a ciudat con mayor numero d'habitants d'Azerbaichán, con una población de 2.074.300 (2003). Ye situata en o cabo oriental d'o país, a o canto d'a mar Caspia, en a parte sud d'a peninsula d'Abşeron.
O casco historico d'a ciudat, que ye una antiga fortaleza, ye declarato Patrimonio d'a Humanidat por a UNESCO. Fa parte d'a Organización d'as Ciudaz d'o Patrimonio d'a Humanidat.
As primeras citas historias de Bacú son d'o sieglo VI. Dende o sieglo XII a ciudat ganó importancia porque se convertió en a nueva capital d'o canato de Chirbán en enronar-se l'antiga capital por un tierratremo.
A prencipios d'o sieglo XIX a ciudat fue incorporata a l'Imperio Ruso. Dimpués d'a declaración de guerra de Turquía a Rusia, o 30 d'aviento de 1806, as tropas turcas ocuporon a ciudat.
Tenió una comunidat armenia relacionata con a explotación d'o petrolio ya a principios d'o sieglo XX. Esta comunidat fuyió a partir de 1989 dimpués d'uns pogroms promovitos por o mesmo gubierno d'Azerbachán.
Los fundamentos d'a economía d'a ciudat se troban en o petrolio. Ya dende o sieglo VIII s'en conoixeba a presencia de petrolio en a redolada, pero dica 1872, con a Revolución industrial, no prencipio a suya explotación comercial. Asinas, a prencipios d'o sieglo XX, yera en Bacú a on se produciba a mitad d'o petrolio mundial. Por ixo a ciudat estió un obchectivo militar d'a Wehrmacht d'o Tercer Reich en a Segunda Guerra Mundial, encara que as tropas alemanas no plegoron a Bacú, y a suya amenaza desaparixió con a victoria de l'Exercito Royo en a batalla de Stalingrado en chinero de 1943.