| ||||
---|---|---|---|---|
معلومات شخصيه | ||||
الميلاد | 12 اكتوبر 1886 [1][2] | |||
الوفاة | 15 ديسمبر 1958 (72 سنة)[1][2] | |||
مواطنه | امبراطوريه عثمانيه (1886–1914) السلطنه المصريه (1914–1922) المملكه المصريه (1922–1953) جمهورية مصر (1953–1958)[3] | |||
الحياه العمليه | ||||
المدرسه الام | جامعة شيفيلد (1909–1912) | |||
المهنه | شاعر | |||
اللغه الام | مصرى | |||
اللغات المحكيه او المكتوبه | مصرى | |||
تعديل مصدري - تعديل |
عبد الرحمن شكرى ( بورسعيد ، 1886 - 1958 ) ، شاعر مصرى اتولد فى بورسعيد سنه 1886. درس التاريخ و الادب فى جامعه شيفلد و اشتغل فى التعليم. نشر ديوانه فى سبع اجزاء بداها سنه 1909 بـ " ضوء الفجر " و خلصها سنه 1919 بـ " ديوان الأفنان " ، و كتب قصايد كتيره فى المجلات الادبيه. بعد وفاته سنه 1958 اتنشرت الطبعه الكامله لأعماله فى القاهره سنه 1960.
كل قصايده بتعبر عن فلسفته المتائمه و بتصور حالات التمزق النفسى بإسلوب رومانسى. اعتبر مع زمايله عباس العقاد و المازنى ان الشعر بيعبر عن الوجدان.
اتأثر بالشعرا البريطانيين بايرون و شيللى و وردزروث ، و بالشعرا الشرقيين ابن الرومى و المتنبى و ابو العلاء المعرى.