Amanita fulva

Amanita fulva
Clasificación científica
Reinu: Fungi
División: Basidiomycota
Clas: Agaricomycetes
Orde: Agaricales
Familia: Amanitaceae
Xéneru: Amanita
Especie: A. fulva
(Schaeff.) Secr.
Consultes
[editar datos en Wikidata]
Amanita fulva
Carauterístiques micolóxiques
 
Himeniu con llámines
El sombreru ye mamelonáu
 
Les llámines son llibres
 
El pie tien volva
 
Espores de color blancu
 
La ecoloxía ye micorriza
 
Comestibilidá: comestible
[editar datos en Wikidata]

Amanita fulva ye un fungu basidiomiceto del orde Agaricales, frecuente, qu'habita en montes de coníferes, especialmente en zones húmedes, baxu pinos y sobre suelos acedos. Puede atopáse-y, con menos frecuencia, en montes de frondoses. El so cuerpu granible brota dende principios de branu a finales de seronda. Ye una cogorda comestible, anque pola so fraxilidá, nun ye fácil recoyer de manera fayadiza. L'epítetu específicu fulva significa "mariellu acoloratao". Al igual que A. vaginata, pertenez al subxéneru Amanita, seición Vaginatae,[1][2] na que se clasifiquen unes 13 especies, toes elles ensin aniellu, de diversos colores –blancu, gris o marrón en delles tonalidaes– y d'aspeutu asemeyáu.[3]

Descripción

[editar | editar la fonte]

La so cogorda tien un sombreru d'ente 3 y 7 centímetros de diámetru, de color caoba o marrón acoloratao, con acanaladuras nos cantos. N'exemplares nuevos ye acampanáu y darréu faise esplanáu calteniendo un mamelón central. De normal, nun s'aprecien restos de la velo. Les llámines son llibres, anches y apertaes, de color blancu. El pie mide ente 7 y 12 centímetros d'altu y ente 0,8 y 1,2 centímetros de diámetru, nun tien aniellu y ye de color blancu o llixeramente caoba. Na base del pie atopa la volva, de color blancu puercu. La so carne ye blanca, de gran fraxilidá y con poco golor y sabor. La esporada ye blanca.[3]

Posibilidaes de tracamundiu

[editar | editar la fonte]

Ye posible confundila con exemplares de la especie, tamién comestible, Amanita crocea, de color más claru, más robusta, col pie amarellentáu y cebreado, y dacuando cubierta de restos del velo.[3]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Corner, Y.J.H.; Bas, C. (1962). «The genus Amanita in Singapore and Malaya» (n'inglés). Persoonia 2:  páxs. 241–304. 
  2. ↑ Bas, C. (1969). «Morphology and subdivision of Amanita and a monograph of its section Lepidella» (n'inglés). Persoonia 5:  páxs. 285-579. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Grünert, H.; Grünert, R (1984). Guíes de Naturaleza Blume: Cogordes (t. orixinal:"Pilze"). Barcelona: Blume, páx. 26. ISBN 84-87535-11-9.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]