August Zaleski (13 de setiembre de 1883, Varsovia – 7 d'abril de 1972, Londres) foi un políticu y diplomáticu polacu, que foi dos veces ministru d'Asuntos Esteriores de Polonia y presidente de la República de Polonia nel Gobiernu de Polonia nel exiliu.
Zaleski terminó los sos estudios en Londres antes de la Primer Guerra Mundial. Trabayó en Varsovia como bibliotecariu nel Palaciu de Krasiński. En 1917 dio clases sobre llingua y lliteratura polaca en Londres, onde se sumó a la Francmasonería, usando la organización como un mediu d'influyencia pal beneficiu de Polonia. Mientres la Primer Guerra Mundial, una de les sos xeres foi convencer a Gran Bretaña de que l'acción de l'armada de Piłsudski nun yera direutamente contra les fuercies de la coalición, sinón namái contra Rusia. Foi diplomáticu acreditáu en Suiza, Grecia (primer embaxador polacu tres la independencia[7] ya Italia.
En mayu de 1926 atopábase de camín en Varsovia, tornáu de Roma y camín de Tokiu onde diba ser arrequexáu pol gobiernu como partidariu de Piłsudski,[7] cuando'l golpe d'Estáu encabezáu per este dio-y la oportunidá d'aceptar la cartera d'Asuntos Esteriores.[8] La política esterior, sicasí, decidir Piłsudski.[7] Lentu, paciente y bonable,[7] convertir nel fiel sirviente del mariscal. Namái dempués, cuando Piłsudski desabrir del día ente día nel ministeriu l'autonomía de Zaleski creció, anque toles decisiones d'importancia teníen de llograr l'aprobación de Piłsudski.[7] Tuvo ésitu nel foru de la Sociedá de Naciones.
Cuando'l mariscal abarruntó de la nueva actitú Francia ante les esixencies revisionistes alemanes en 1932 y decidió camudar la so política esterior, optando por más independencia al respective de les decisiones de París, Zaleski, l'home de la Sociedá de Naciones, foi sustituyíu por Józef Beck, que desenvolvió una política más dura ya independiente y más cercana a Alemaña.[9]
De 1928 a 1935 foi senador. Más tarde, presidente del Conseyu Supremu del Bancu Comercial en Varsovia, que treslladó a Francia mientres la Invasión de Polonia en 1939.
N'asumiendo'l cargu de presidente nel exiliu n'abril de 1947, nomó primer ministru al xeneral Tadeusz Bór-Komorowski. En completando'l so mandatu de siete años nel cargu, estender indefinidamente. Unu de los sos partidarios foi Cat-Mackiewicz, que -y remplazó nel puestu de Primer Ministru cuando'l xeneral Władysław Anders negar a obedece-y. Tres la so muerte n'abril de 1972, dexó designáu a Stanisław Ostrowski como'l so socesor.
Predecesor: Władysław Raczkiewicz |
Presidente de Polonia 1947 a 1972 |
Socesor: Stanisław Ostrowski |