Backstreet Boys

Backstreet Boys
Datos
Tipu Boy band
Miembros A.J. McLean (es) Traducir, Howie Dorough, Nick Carter, Brian Littrell y Kevin Richardson
Xéneru pop
Sellu discográficu Jive
Sony BMG
RCA
País Estaos Xuníos
Orixinarios de Orlando
Fecha fundación 1993
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

Backstreet Boys ye una boy band d'Estaos Xuníos formada n'Orlando, Florida, en 1993. La banda ta formada por A. J. McLean, Howie Dorough, Brian Littrell, Nick Carter y Kevin Richardson. Richardson dexó la banda en 2006, pero tornó al grupu en 2012. Saltaron a la fama col so álbum debú, Backstreet Boys (1996). El siguiente álbum, Backstreet's Back (1997) siguió col ésitu del grupu en tol mundu. Llegaron al estrellalgu col so álbum Millennium (1999) y l'álbum siguiente, Black & Blue (2000). Dempués d'un descansu de trés años, la banda llanzó cinco álbumes (unu xunto a los New Kids on the Block): Never Gone (2005), Unbreakable (2007), This Is Us (2009), NKOTBSB (2011) y In A World Like This (2013). La banda vendió más de 135 millones de discos en tol mundu,[1] faciéndolos unu de los grupos con mayores ventes rexistraes na historia de la música. Son consideraos la banda masculina de pop más importante ya influyente de la historia de la música. Acordies con Billboard, son el primer grupu dende Sade en faer llegar los sos primeros siete álbumes nel top 10 nesa llista.[2]

Historia

[editar | editar la fonte]

Empiezos (1992–1995)

[editar | editar la fonte]

Lou Pearlman, un millonariu residente n'Orlando, denomináu'l "toru", quería formar un grupu de cinco chicos mozos que supieren cantar y baillar. Pa esto, punxo anuncios en periódicos llocales y fueron escoyíos Howie Dorough y A.J. McLean, de 19 y 15 años respeutivamente, que yá conocer por allegar a les mesmes audiciones en busca de trabayu. El tercer componente foi un neñu de 13 años que yá realizara numberosos trabayos como cantante y actor: Nick Carter, quien tuvo que decidir ente'l grupu y l'ufierta del famosu programa xuvenil Mickey Mouse Club, cantera de numberosos artistes como Justin Timberlake, Christina Aguilera, Britney Spears, JC Chasez, Nelly Furtado, Keri Russell, Ryan Gosling, etc.

El cuartu componente, [[Kevin Scott Richardson|Kevin Richardson]] de 21 años, venía de Kentucky y trabayaba nel parque d'atraiciones Disney World d'Orlando como animador (amarutáu de Aladdin). Hubo un quintu chicu que dempués d'un tiempu decidió salir del grupu pa empezar una carrera en solitariu, anque esti aspeutu nunca foi comentáu pol grupu y tampoco se supo más del supuestu quintu miembru. Ante esta fuxida, Kevin propunxo al so primu, Brian Littrell de 18 años, que destacó dende pequeñu nel coru de la so ilesia. Con éses el 19 d'abril de 1993, Kevin llamó a Brian al so institutu de Lexington, Kentucky, onde asistía al últimu cursu y ufiertó-y la posibilidá de xunise al grupu. En comentándolo cola so familia, Brian voló a Orlando, onde tres una prueba, entró a formar parte del grupu.

Pearlman contrató a los ex mánager de New Kids on the Block, los Wright, pa dirixir al so nuevu equipu, pero éstos quixeron evitar los errores cometíos con NKOTB y sometieron a los mozos a duros entrenamientos vocales y de baille, según a grabaciones n'estudios y actuaciones en pequeños llocales.

Los primeros cantares qu'interpretaron como grupu fueron: Tell Me That Im Dreaming, Loverboy, Get Ready y la primera foi I got to Get It.

Backstreet Boys (1996–1997)

[editar | editar la fonte]

El primer senciellu escoyíu pa ser llanzáu foi "We've Got It Goin' On" que foi unviáu a la radio n'agostu y llanzáu como senciellu'l 4 de setiembre de 1995. El cantar foi un ésitu menor nos Estaos Xuníos solo algamara'l númberu 69 n'avientu, sicasí, esfrutó d'un gran ésitu n'Europa d'entrar nel top-5 n'Alemaña, Suiza, Austria, Francia y los Países Baxos. L'ésitu européu unvió-yos nuna xira de branu, y camudó la promoción de los Backstreet Boys faise sobremanera n'Europa. En payares de 1995 graben el so segundu videu musical del so segundu single internacional, "I ell Never Break Your Heart", que se publicar namái n'Europa'l 12 de febreru de 1996. Terminar de grabar el so primer álbum de Backstreet Boys n'abril 1996 y filmó el so videu musical en cuartu llugar, "Get Down (You're The One For Me)" n'Alemaña. El 6 de mayu de 1996, el so álbum debú foi llanzáu a nivel internacional, cola esceición de los EE.XX. y los mercaos de Canadá, sicasí, foi llanzáu más tarde en Canadá, el 14 d'ochobre de 1996.

La popularidá europea creció y los Backstreet Boys empezó 1996 siendo escoyíu como'l Nᵘ 1 grupu internacional polos espectadores de televisión n'Alemaña, mentanto, "I ell Never Break Your Heart" algamó un discu d'oru por vender 250.000 copies. El grupu llogró'l so primer discu de platín n'Alemaña en 1996 por vender 500.000 copies del so álbum debú, los Backstreet Boys mientres tiempu empezó a viaxar per Asia y Canadá. Los Backstreet Boys convirtióse rápido n'unu de los artistes en debutar exitosamente nel mundu recoyendo premios, tales como Viva Alemaña Premios Comet en 1996 pa la categoría de Durchstarter (meyor recién llegáu).

Backstreet's Back (1997-1998)

[editar | editar la fonte]

Los Backstreet Boys empezaron a grabar el so segundu álbum, Backstreet's Back y tamién grabaron el cantar, "If You Stay", pa la banda sonora Booty Call. L'álbum Backstreet's Back darréu foi llanzáu en febreru de 1997. Llanzaron "Anywhere For You" como l'últimu single del so álbum internacional el 17 de febreru de 1997. El senciellu "Quit Playing Games (With My Heart)", llanzáu'l 5 de mayu de 1997 pal so próximu álbum debú n'EE.XX., llogró xubir tan alto como al Nᵘ 2 nel Billboard Hot 100, eventualmente ganando un premiu de platín por vender más d'un millón de copies. Ente que l'álbum Backstreet's Back foi llanzáu internacionalmente (cola esceición del mercáu de los EE.XX.) n'agostu de 1997, el so álbum debú n'EE.XX., que consistió en cantares de Backstreet's Back y l'anterior tituláu internacional de Backstreet Boys, foi llanzáu n'EE.XX. el 12 d'agostu de 1997.

L'álbum debú d'EE.XX. algamó'l puestu Nᵘ 4 na llista d'álbumes d'EE.XX., que llegó a vender 14 millones de copies na so casa. Mentanto, el segundu llanzamientu internacional de Backstreet's Back yá algamara'l númberu 1 n'Alemaña, Noruega, Suiza, Finlandia, los Países Baxos, Bélxica y Austria, la venta de más de cinco millones de copies namái n'Europa. Los dos álbumes, la versión internacional y la versión d'EE.XX. de Backstreet Boys vendió más de 20 millones de copies en tol mundu, 14 millones de los cualos vendiéronse n'EE.XX.

En 1997, Brian Littrell interpunxo una demanda contra Lou Pearlman y Trans Continental afirmando que Pearlman nun foi xustificáu sobre los ingresos realizaos pol grupu. Al añu siguiente, McLean, Richardson y Dorough xunir a la demanda que finalmente resultó nuna serie d'asentamientos.

En febreru de 1998, presentar nel XXXIX Festival Internacional del Cantar de Viña del Mar en Chile, causando'l deliriu de los sos fans y ésitu total.

Na xira de EE.UU de 39 ciudaes, Brian Littrell foi sometíu a una ciruxía a corazón abiertu (que s'aplazara en dos causes nel pasáu), pola insistencia de la so entós novia (agora esposa) Leighanne. Littrell tuviera lluchando con un soplíu nel corazón desque nació, y de fechu cuasi muerre a la edá de 4 años por cuenta de una infeición bacteriana. Poco dempués, los Backstreet Boys atayaron una presentación en Minnesota dempués d'enterase de que la hermana de Howie Dorough morriera de lupus.

Millennium (1999–2000)

[editar | editar la fonte]

Mientres taben nel mediu d'una demanda, empezaron a grabar el siguimientu de los sos llanzamientos de 1997 a empiezos d'ochobre de 1998.[3] Toles versiones del álbum llanzáronse antes del 18 de mayu de 1999 con meyores de cantares del so álbum Millennium.[4] El senciellu esitosu en tol mundu "I Want It That Way" que llegó a los visos de delles llistes en munchos países incluyendo Reinu Xuníu, Alemaña, Suiza, Austria, Noruega, Nueva Zelanda, fixo anticipación de Millennium.[5][6] L'álbum foi llanzáu al mercáu'l 18 de mayu de 1999, nel día en que los Backstreet Boys fixeron una apaición en MTV.[7] L'álbum entró al Billboard 200 nel númberu 1, y iguar pa vender 1,134,000 copies na so primer selmana de llanzamientu.[8][9] Cuatro senciellos fueron llanzaos del álbum: "I Want It That Way", "Larger Than Life", "Show Me The Meaning Of Being Lonely", y "The One". A partir de finales d'avientu de 2008, l'álbum caltiénse como'l cuartu álbum más vendíu na era de SoundScan nos Estaos Xuníos.

N'ochobre de 1999, los Backstreet Boys enfrentaron nuevos problemes declarando'l so contratu actual de Jive nulu, y depués consiguiendo unu de los alcuerdos más grandes, d'un valor de $60 millones con Jive.[10]

Black & Blue (2000-2001)

[editar | editar la fonte]

Un viaxe a Les Bahames foi fechu polos miembros de la banda en mayu de 2000 pa escribir cantares pal so álbum.[11] Empezaron a grabar el so próximu álbum el 1 de xunetu de 2000 en Estocolmu, Suecia, que concluyó les sos sesiones de grabación en setiembre.[12][13][14] Un cantar completar mientres les sesiones de grabación de xunetu, "It's True", foi llanzada'l llunes 28 d'agostu de 2000 a una compilación vendida por Burger King.[15] Llanzaron el primer senciellu del álbum, "Shape Of My Heart", a les radios el llunes 2 d'ochobre de 2000.[16] Los Backstreet Boys llanzaron el so siguiente álbum d'estudiu Black & Blue el 21 de payares de 2000,[17] y pa promocionar el llanzamientu del álbum, los mozos viaxaron alredor del mundu en 100 hores a Suecia, Xapón, Australia, Sudáfrica, Brasil, y Estaos Xuníos; 55 de les hores fueron emplegaes nos trayectos y 45 dedicar a faer apaiciones públiques.[18] Grabóse les meyores ventes internacionales nuna selmana pa un álbum na hestoria vendiendo más de 5 millones de copies na so primer selmana de ventes.[19][20] N'Estaos Xuníos, vendió 1.6 millones de discos na so primer selmana faciéndolos los primeros artistes dende The Beatles en ganar millones amás de tar na so primer selmana.[21] A pesar de les escelentes ventes iniciales, Black & Blue nunca atinó coles mires que los sos dos primeros álbumes fixeron. El primer senciellu del álbum foi "Shape of My Heart", siguíu por "The Call" y "More Than That". Na primer selmana de llanzamientu, el primer senciellu de Black & Blue, "Shape of My Heart" foi presentáu en 170 de 171 del Top 40 nes radios n'Estaos Xuníos y eventualmente llegó al númberu 9 en Billboard Hot 100. Mentanto nel estranxeru, el cantar entró al Top-5 n'Alemaña (númberu 2), Suiza (númberu 1), Austria (númberu 4), Países Baxos (númberu 3), Suecia (númberu 1), Noruega (númberu 1), Finlandia (númberu 3), Italia (númberu 1), Australia (númberu 5) y Nueva Zelanda (númberu 1).[22] el llunes 5 de febreru de 2001, el segundu senciellu del álbum, "The Call", llegó al Top-10 en Reinu Xuníu y el tercer senciellu "More Than That" llegó al Top-20.[23]

En xineru de 2001, los Backstreet Boys inicieron la so primer etapa de la so xira The Black & Blue Tour, nel que diben realizar nos cinco continentes. La xira tamién tuvo costos de producción bien elevaos. La segunda parte de la xira quedó en suspensu cuando s'informó que A.J. McLean fuera ingresáu en rehabilitación pola so batalla col alcoholismo, adicción a la cocaína y depresión dempués de que Richardson tuviera una intervención pa él nel hotel Boston. En trés espectáculos escosaron les entraes pa Air Canada Centre, que fueron aplazaes hasta setiembre. El domingu 28 de xineru de 2001,[24] los Backstreet Boys interpretaron l'himnu nacional, frente a una audiencia na Super Bowl XXXV nel Estadiu Raymond James, de Tampa.

The Hits: Chapter One, llanzáu'l martes 30 d'ochobre de 2001, foi una coleición de los ésitos clásicos de los Backstreet Boys y un cantar inéditu, "Drowning".[25] Mientres l'álbum entraba al top 5 nos Estaos Xuníos (N°4),[26] Reinu Xuníu (N°5), Alemaña (N°4),[27] y Canadá (N°1),[28] iguar pa entrar al top 10 en Suiza, Austria, los Países Baxos y Nueva Zelanda.[29] Nos Estaos Xuníos, The Hits: Chapter One foi certificáu platino por vender más d'un millón d'unidaes.[30] De la mesma, l'álbum foi certificáu platino por IFPI (Europa) tamién por vender más d'un millón d'unidaes ellí.[31]

Los Backstreet Boys en Vancouver, 2005.

Descansu, regresu con Never Gone, y salida de Kevin (2002-2006)

[editar | editar la fonte]

En 2002, la banda espresó un fuerte deséu en dexar al so xestor, The Firm.[32] Nick Carter escoyó quedase con The Firm pa xestionar la so carrera en solitariu. Púnxose asina n'evidencia la razón pola que Nick Carter nun aportunaba en que los Backstreet Boys pudieren siguir alantre y ésti movimientu inesperáu obligó a la banda a tomar un descansu. Jive, d'alcuerdu a observadores de la industria, nun tuvo más opción que llanzar l'álbum en solitariu de Carter con cuenta d'añu, adelantrándose al siguiente álbum de los Backstreet Boys, que taba previstu pa principios de 2003.

La rellación con Jive empioró cuando los Backstreet Boys presentaron una demanda de $75–100 millones de dólares contra Zomba Music Group, alegando violación de contratu.[33] La banda afirmó que'l sellu promovió l'álbum solista de Carter, Now or Never, por cuenta del grupu, quien queríen promover el so quintu álbum. D'alcuerdu a la demanda, en payares de 1999, los Backstreet Boys revisaron el so contratu de 1994 y comprometiéronse a llanzar dos álbumes más de Zomba. En cuenta de la entrega a tiempu como parte d'un calendariu predeterminado, la banda recibiría dellos pagos non recuperables que sirviría como anticipos sobre regalías futures.

En payares de 2003, A.J. McLean apaeció en El show de Oprah Winfrey, ónde faló per primer vegada sobre la so adicción coles drogues y el alcohol, y la so llucha pol aumentu de la fama.[34] El restu de la banda sorprender en llegar en persona pa da-y el so sofitu, faciendo l'apaición de los Backstreet Boys en públicu per primer vegada en cuasi dos años.[34] L'episodiu salió al aire n'avientu de 2003[35] a les audiencies en tol país. La banda empezó a reconciliar les sos diferencies, entamando n'empezar a grabar un álbum de regresu al entamu del próximu añu.[36]

Los Backstreet Boys entraron al estudiu en 2004 pa empezar a grabar el so nuevu álbum y mentaron que grabaren cuatro canciones pal álbum en Febreru.[37] Tamién empezaron a presentase pa promocionar el so regresu a la escena musical. En setiembre fixeron una xira pequeña n'Asia, visitando Beixín, Shanghai, Tokiu, y Manila. Basáu nel ésitu d'ésta xira, anunciaron una xira en Méxicu, visitando Ciudá de Méxicu y Monterrey y presentando nuevu material.

Dempués d'un descansu de trés años, el so senciellu "Incomplete", foi llanzáu a les estaciones de radio'l 28 de marzu de 2005, cantar qu'amosó un gran cambéu na música de la banda. L'álbum ye nomáu por un cantar nel álbum que llamenta la muerte del padre de Kevin Richardson. El cambéu d'estilu radical señaló crítiques negatives de revistes como Rolling Stone, que-y dio al álbum una estrella.[38] El 14 de xunu de 2005, los Backstreet Boys llanzaron el so álbum de regresu Never Gone, que pasaron más d'un añu en grabar. L'álbum debutó nel númberu 3 nes llistes d'Estaos Xuníos con ventes na primer selmana de 291,000 de copies, y debut número unu en Bangladex, Paquistán, Alemaña, India, Chile, Brasil y Corea del Sur. Los Backstreet Boys empezaron el so primer parte de la xira de The Never Gone Tour en xunetu en West Palm Beach, Florida. Foi la so primer xira australiana. Never Gone foi certificáu Platino n'Estaos Xuníos y cuatro senciellos fueron llanzaos del álbum. El primer senciellu foi "Incomplete", el segundu senciellu foi "Just Want You To Know", y el tercer senciellu foi "Crawling Back To You" pa Estaos Xuníos y "I Still..." internacional. Never Gone vendió aproximao 10 millones de copies en tol mundu.[39] El segundu senciellu del álbum, "Just Want You to Know" llegó al top 10 en Reinu Xuníu, pero nun foi tan esitosu como n'Estaos Xuníos. Foi unu de los senciellos más débiles de la banda n'Estaos Xuníos, llegando nel númberu 70 en Billboard Hot 100. El tercer senciellu internacional "I Still..." debutó nel númberu 1 en Japan International Singles Chart. El tercer senciellu n'Estaos Xuníos, "Crawling Back to You" llegó al númberu 15 en Billboard Adult Contemporary.

En xunu de 2006, Richardson dexó la banda pa escorrer otros intereses, emitiendo una declaración na páxina de la banda'l 23 de xunu de 2006.[40] Ente que Richardson nun indicó cuálos son los sos próximos pasos na so vida, afirmó:

Dempués de 13 años de lo que puede ser descritu cómo un suañu fechu realidá, decidí que ye'l momentu pa dexar los Backstreet Boys. Foi una decisión bien dura pa mi pero que yera necesaria pa siguir alantre col próximu capítulu de la mio vida.[40]

Nes 48 hores siguientes a la salida de Kevin Richardson, la banda empezó a grabar pal nuevu álbum el 25 de xunu de 2006 pa ser llanzáu a finales d'añu.[41]

Unbreakable y This is Us (2007-2010)

[editar | editar la fonte]
Backstreet Boys na xira Unbreakable.

Dos díes depués del anunciu de la salida de Richardson, los Backstreet Boys entraron al estudiu pa grabar el so sestu álbum. L'álbum, tituláu Unbreakable, foi llanzáu'l 30 d'ochobre de 2007. Recibió crítiques positives, y debutó nel númberu 7 nel Billboard 200, vendiendo 81.000 copies na so primer selmana de llanzamientu. Un bon desempeñu en Xapón, debutando nel puestu númberu 1 nes llistes de Oricon xaponeses álbum selmanales y permanecer ellí per otra selmana. Llanzaron dos singles del álbum, "Inconsolable" y "Helpless When She Smiles". El grupu realizó una xira mundial pa promover Unbreakable, empezando en Tokiu, Xapón el 16 de febreru de 2008. La xira incluyó conciertos n'Australia, Xapón, Méxicu, Reinu Xuníu, Europa, Asia, Canadá Estaos Xuníos y Suramérica. L'espectáculu nel Arena O2 de Londres foi filmáu y ta disponible pa ver en llinia nel sitiu Web de MSN. Richardson presentar col grupu nel escenariu, nel Palladium de Hollywood, Los Angeles el 23 de payares de 2008 nel últimu conciertu p'América del Norte. El 6 d'ochobre de 2009, el grupu llanzó'l so siguiente álbum, This Is Us. Nesti álbum, volvieron a los sos soníos orixinales pop dance, beats y contién más R & B. L'álbum debutó nel nᵘ. 9 nel Billboard 200, vendiendo 42.000 copies na so primer selmana de llanzamientu. Algamó'l númberu 2 en Xapón y foi certificáu como discu de Platín pol treslláu de 250.000 exemplares. Dos singles fueron llanzaos d'esti álbum: "Straight Through My Heart" y "Bigger". Pocos díes dempués de la promoción del so nuevu álbum y filmar el videu musical de "Bigger" en Xapón, Littrell arimar pola gripe porcín, faciendo que'l grupu ataye'l shown nel Hard Rock Café de Nueva York pal eventu de Nueva York PINKTOBER el 5 d'ochobre de 2009. El restu del grupu fueron reparaos por un médicu, que nun amosaben nengún síntoma del gripe. Darréu, el grupu atayó una actuación programada CBS Early Show el próximu día 6 d'ochobre de 2009, que foi tamién el día del llanzamientu del so nuevu álbum, This Is Us. A finales d'ochobre de 2009, el grupu embarcar nel This Is Us Tour, que duró más d'un añu y consistió de 122 shows. Los Backstreet Boys, incluyendo Richardson, filmaron un segmentu pal Show de Oprah Winfrey el 22 d'ochobre de 2010. Richardson cantar col grupu nel estudiu de la serie esi día, polo que foi la segunda vegada que tocara col grupu dende la so salida

Con esti discu, realizóse una xira qu'empezó n'ochobre de 2009 y remató en marzu del 2011 percorriendo Asia, Australia, Europa, América del Norte,y Sur. Asina, los Backstreet Boys, demuestren que dempués de 18 años de permanecer xuntos, ellos crecieron tanto vocalmente como profesionalmente y que'l pasar de los años siéntalos bien.

NKOTBSB, la torna de Kevin Richardson a la banda (2011-2012)

[editar | editar la fonte]

En mayu de 2011, el grupu anunció qu'abandonaren los sos vieyos sellu discográficu con Jive Records. Nel mesmu mes, embarcar nuna xira conxunta con New Kids on the Block como NKOTBSB. Antes de la xira, llanzaron un álbum recopilatorio de los sos grandes ésitos, tamién tituláu NKOTBSB, que tamién inclúi un mash-up y dos nueves cantares. A la fin de 2011, la xira que s'allugo nel puestu 17 na añal de Billboard "Top 25 Tours", ganando sobre $ 40 millones con 51 shows. El Tour duró hasta xunu de 2012, qu'entendió 80 conciertos n'América del Norte, Europa, Australia y Asia. Mientres el show nel Staples Center, Los Angeles, en xunetu de 2011, Richardson, una vegada más se xunió al grupu nel escenariu. Tal como lo anunciara antes nel aire con Ryan Seacrest n'ochobre de 2011, Richardson foi anfitrión d'una fiesta na sablera, parte del segundu cruceru añal del grupu, en Les Bahames el 3 d'avientu de 2011, onde actuó con ellos. El programa de radio de Seacrest, tamién afirmó que-y encantaría llevar a cabu col grupu de nuevu sobre una base más regular. La declaración, xunto cola so apaición nel eventu de cruceru, provocó especulaciones de que podría xunise de nuevu al grupu pa, pero tanto él como'l grupu permanecieron en silenciu sobre l'asuntu. Los Backstreet Boys anunciaron finalmente 2 sorpreses mientres un conciertu en Londres el 29 d'abril de 2012 una de les cualos sería que AJ sería padre per primer vegada y el tan allampáu torna de Kevin a la banda. Unos díes más tarde, McLean y Littrell revelaron en distintes ocasiones que Richardson yá tornara dende'l 2010, primero que el "NKOTBSB Tour" empezara. Pos él tuviera conversaciones colos demás miembros pa xunise a la xira, pero finalmente decidió nun faelo. Ellos sofitaron el so decisión y caltener de callao hasta que la xira terminara. "Yo creo que foi la decisión correuta. Creo que pa nós maximizar la capacidá que tenemos como cinco a avanzar, nun sería con otru grupu, que sería namái pola nuesa cuenta", dixo Littrell. El grupu faló positivamente sobre'l regresu de Richardson, afirmando que nun podríen tar más felices de tenelo de vuelta. Richardson taba emocionáu de tar de vuelta colos sos antiguos compañeros, diciendo que tienen bona química y muncho enfotu ente ellos. En xunu de 2012, anuncióse que los Backstreet Boys diben recibir una estrella nel Hollywood Walk of Fame en 2012. The Walk of Fame Committee of the Hollywood Chamber of Commerce nomar con una estrella nel Paséu de la Fama 2012 Los cualos fueron homenaxaos nuna conferencia de prensa en vivu'l 22 de xunu de 2012. Los Backstreet Boys camudar a una casa xuntos en xunetu de 2012, empezando a trabayar nel so nuevu álbum col productor Martin Terefe, en Londres. El 31 d'agostu de 2012, presentar nel programa Good Morning America, de la serie de conciertos de branu nel Parque Central, Nueva York. Foi la so primer actuación como un quintetu desque Richardson retornó al grupu. Mientres l'espectáculu, anunciaron que diben tener el so tercer cruceru n'ochobre de 2013. Va Ser el primer cruceru que va tener a los cinco miembros xuntos. El primer senciellu cola voz de Richardson en seis años foi un cantar de Navidá titulada "It's Christmas Time Again" y estrenóse nel AOL Music el 5 de payares de 2012. Foi llanzada'l 6 de payares de 2012. El cantar algamó'l númberu 1 de la llista Billboard Holiday Digital Songs esi mesmu mes.

20° aniversariu, llanzamientu del discu In a World Like This y actualidá (2013-presente)

[editar | editar la fonte]

Los Backstreet Boys celebraron el so 20° aniversariu, el 20 d'abril de 2013, y realizaron un eventu de celebración pa les fanes en Hollywood esi mesmu día. Mientres dichu eventu, fixeron un pre estrenu de dellos cantares del so nuevu álbum, que se publicar el 30 de xunetu de 2013. Tamién s'amosó un teaser de la so película documental que ta programada pa ser llanzada en 2014. El grupu tamién recibió una estrella nel Paséu de la Fama de Hollywood el 22 d'abril de 2013, y declaróse como Día de los Backstreet Boys. En mayu de 2013, el grupu embarcar nuna xira mundial (In A World Like This Tour) qu'empezó en China.

El grupu llanzó'l primer single del so octavu álbum d'estudiu, In a world like this, de forma dixital el 25 de xunu de 2013. El cantar, llamada tamién "In a world like this", más tarde foi llanzada como un CD físicu en Xapón, el 3 de xunetu de 2013 y na radio'l 22 de xunetu de 2013. L'álbum foi llanzáu nos EE.XX. el 30 de xunetu de 2013 y d'otros países a los pocos díes. Algamó'l top 5 nos EE.XX., Canadá, Países Baxos, Alemaña, Suiza, España, Taiwán y Xapón. En 2015 foi l'estrenu s'el so documental Show Em´ What You're Made Of que rellata la hestoria individual de cada unu de los integrantes del grupu primero que aportaren a parte de los Backstreet Boys. Tamién se narra la hestoria de la banda dende los sos entamos hasta la grabación de la so más recién álbum In A World Like This, que grabaron en Londres en xunetu de 2012. Igualmente inclúi escenes de dellos conciertos. Pa 2015 espérase que concluyan la so xira de "In A World Like This", agora per Llatinoamérica. Anguaño, atópense grabando n'estudiu'l so próximu discu (décimu de la so carrera), el que s'espera seya estrenáu nel añu 2017.

Miembros

[editar | editar la fonte]
  • A.J. McLean - vocal, baxu (1993-presente) Ye posiblemente la voz más potente del grupu, polo xeneral tien partes en tolos cantares.
  • Howie D - vocal, guitarra (1993-presente) Al contrariu de AJ, Howie nun tien tantes partes nos cantares, pero la so voz igua perbién nos coros.
  • Brian Littrell - vocal, guitarra (1993-presente) Ye la voz mas duce posiblemente del grupu, tien parte na mayoría de cantares. Anguaño tien Disfonia Aguda que carez dende 2011, la so voz ameyoró, pero inda s'apaga dacuando mientres canta.
  • Nick Carter - vocal, batería, guitarra, Disc jockey (1993-presente) Ye una de les voces principales del grupu, tien partes na mayoría de cantares.
  • Kevin Richardson - vocal, pianu, tecláu (1993-2006; 2012–presente) Al igual que Howie, Kevin ye una de les voces de complementu, tien partes en dellos cantares.

Trabayos como solistes

[editar | editar la fonte]

Nick Carter

[editar | editar la fonte]
  • Nick Carter foi'l primeru en llanzase a una carrera en solitariu nel 2002, llamando'l so álbum Now or Never. L'álbum llegó al númberu 17 l'el Billboard 200. Los senciellos fueron: Help Me, y Do I Have To Cry For You, dambos fueron llanzaos nel 2002, y I Got You, qué foi llanzáu nel 2003.

En 2015 llanza'l so álbum "All American " el so primer senciellu "19 IN 99 " inclúi temes como "swet", "tijuana" , "get over me " a duo con avril lavigne.

Brian Littrell

[editar | editar la fonte]
  • El 2 de mayu de 2006, Brian Littrell llanzó'l so primer álbum en solitariu, Welcome Home, col so primer senciellu col mesmu nome del álbum.

A.J. McLean

[editar | editar la fonte]
  • N'abril de 2008, AJ McLean anunció planes de llanzase una carrera en solitariu, con cantares llamaos London y Drive By Love.
  • En xineru de 2010, A.J. llanza'l so álbum Have It All en Xapón y darréu n'Estaos Xuníos. El so primer single titúlase Teenage Wildlife.[42]

Howie D.

[editar | editar la fonte]
  • Nel 2007/2008, Howie Dorough empezó a trabayar nel so primer álbum en solitariu. El so nuevu material foi amosáu nel Tour Unbreakable en 2009, ónde cantó un cantar llamáu She's Like The Sun.
  • En 2008, grabó'l cantar I ell Be There, nun dueto cola cantante filipina Sarah Geronimo.
  • El so primer álbum en solitariu, Back To Me, salió'l día 9 de payares de 2011. El primer senciellu foi 100 kisses y el segundu foi Lie To Me.

Discografía

[editar | editar la fonte]
Artículu principal: Discografía de Backstreet Boys

Videografía

[editar | editar la fonte]
  • All I Have To Give (Backstreet's Back)
  • As Long As You Love Me (Backstreet's Back)
  • Anywhere For You (Backstreet Boys)
  • Bigger (This Is Us)
  • Drowning (The Hits-Chapter One)
  • Everybody (Backstreet's Back)
  • Get Down (Backstreet Boys)
  • I ell Never Break Your Heart (Backstreet Boys)
  • I Want It That Way (Millenium)
  • Incomplete (Never Gone)
  • I Still (Never Gone)
  • Inconsolable (Unbreakable)
  • Just Want You To Know (Never Gone)
  • Larger Than Life (Millenium)
  • More Than That (Black & Blue)
  • Nunca Te Voi Faer Llorar (Backstreet Boys)
  • Quit Playing Games (Backstreet Boys)
  • Shape Of My Heart (Black & Blue)
  • Show Me The Meaning Of Being Lonely (Millenium)
  • Straight Through My Heart (This Is Us)
  • The Call (Black & Blue)
  • The One (Millenium)
  • We've Got It Going On (Backstreet Boys)
  • Helpless When She Smiles (Unbreakable)
  • It's Christmas Time Again
  • In A World Like This (In A World Like This)
  • Show 'Em What You're Made Of (In A World Like This)

Xires

[editar | editar la fonte]

Residencia

Premios

[editar | editar la fonte]
Artículu principal: Llista de premios recibíos por Backstreet Boys

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ «Backstreet Boys Back in Seoul in February». The Korea Times (5 de xineru de 2010). Consultáu'l 13 de xineru de 2010.
  2. ↑ Up for DiscussionPost Comment (2 de xunetu de 2005). «Never Gone – Backstreet Boys». Billboard.com. Archiváu dende l'orixinal, el 20 d'ochobre de 2009. Consultáu'l 19 d'ochobre de 2009.
  3. ↑ «Backstreet Boys Settle With Pearlman, Record New Album». MTV. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-01-09. Consultáu'l 3 de marzu de 2010.
  4. ↑ «EW tells you where to find three new Backstreet Boys songs». ew.com (5 de marzu de 1999). Archiváu dende l'orixinal, el 2011-06-06. Consultáu'l 3 de marzu de 2010.
  5. ↑ Chart Stats - Backstreet Boys - I Want It That Way Retrieved February 12, 2011.
  6. ↑ «Backstreet Boys' European chart-positions on I Want It That Way». swisscharts.com. Consultáu'l 1 de marzu de 2010.
  7. ↑ «Backstreet Boys album Millennium». MTV. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-01-07. Consultáu'l 1 de marzu de 2010.
  8. ↑ «Backstreet Boys' US albums chart-positions». Billboard Magazine. Consultáu'l 2 de marzu de 2010.
  9. ↑ «Britney Scores Second Best Soundscan Week». AllBusiness (24 de mayu de 2000). Archiváu dende l'orixinal, el 31 de mayu de 2009. Consultáu'l 18 de xineru de 2010.
  10. ↑ Backstreet Boys Pave Golden Road In New Deal With Jive Records >> LiveDaily
  11. ↑ Backstreet Bahama Boys. CBS News. 16 de mayu de 2000. http://www.cbsnews.com/stories/2000/05/16/entertainment/main195864.shtml. Consultáu'l 5 de marzu de 2010. 
  12. ↑ «Backstreet's Kevin Gets Hitched». MTV. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-01-08. Consultáu'l 4 de marzu de 2010.
  13. ↑ «Backstreet Boys Set Up Studio Time». MTV. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-01-09. Consultáu'l 4 de marzu de 2010.
  14. ↑ «Backstreet Boys Get To Get "Black and Blue"On New LP». MTV. Archiváu dende l'orixinal, el 2001-08-03. Consultáu'l 4 de marzu de 2010.
  15. ↑ «Backstreet Boys Say "It's True" On Burger King CD». MTV. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-01-09. Consultáu'l 4 de marzu de 2010.
  16. ↑ «Backstreet Boys Get To Get "Black and Blue"On New LP». MTV. Archiváu dende l'orixinal, el 2001-08-03. Consultáu'l 4 de marzu de 2010.
  17. ↑ «Backstreet Boys album Black & Blue». MTV. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-01-07. Consultáu'l 3 de marzu de 2010.
  18. ↑ «Backstreet Boys Launch Black & Blue Tour». ABC News. Consultáu'l 3 de marzu de 2010.
  19. ↑ «Backstreet Boys: Biography on Rolling stone». Rolling Stone. Archiváu dende l'orixinal, el 26 de payares de 2015. Consultáu'l 5 d'abril de 2010.Backstreet Boys: Biography on Rolling stone (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  20. ↑ «Charts: Backstreet Boys score another No. 1 with ?Black & Blue?». Live Daily (29 de payares de 2000). Consultáu'l 9 de febreru de 2010.Charts: Backstreet Boys score another No. 1 with ?Black & Blue? (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  21. ↑ Backstreet's Back in Action. Billboard Magazine. Consultáu'l 3 de marzu de 2010.
  22. ↑ «Backstreet Boys' European and Australasian chart-positions on Shape of My Heart». swisscharts.com. Consultáu'l 9 de febreru de 2010.
  23. ↑ «Backstreet Boys' UK chart-positions». Chart Stats. Archiváu dende l'orixinal, el 5 d'avientu de 2012. Consultáu'l 9 de febreru de 2010.
  24. ↑ «Copia archivada». Archiváu dende l'orixinal, el 4 de marzu de 2012. Consultáu'l 4 d'abril de 2012.
  25. ↑ http://songofthedecade.com/song/Backstreet+Boys/Drowning
  26. ↑ «Backstreet Boys' US albums chart-positions». Billboard Magazine. Consultáu'l 9 de febreru de 2010.
  27. ↑ «Backstreet Boys' German albums chart-positions». Musicline.de. Consultáu'l 24 de xineru de 2010.
  28. ↑ «Backstreet Boys' Canadian albums chart-positions». Billboard Magazine. Consultáu'l 9 de febreru de 2010.
  29. ↑ «Backstreet Boys' European and Australasian chart-positions on The Hits: Chapter One». swisscharts.com. Consultáu'l 9 de febreru de 2010.
  30. ↑ «Backstreet Boys' US certifications». RIAA. Consultáu'l 9 de febreru de 2010.
  31. ↑ «IFPI Platinum Europe Awards - 2002». IFPI. Archiváu dende l'orixinal, el 2013-12-24. Consultáu'l 9 de febreru de 2010.
  32. ↑ MUSIC; The Lost Boys: How a Pop Sensation Came Undone
  33. ↑ Backstreet Boys' Backs Are Up
  34. ↑ 34,0 34,1 «Backstreet Boys Inspired By Oprah To Hit Studio Again». MTV (4 d'avientu de 2003). Archiváu dende l'orixinal, el 2010-02-12. Consultáu'l 5 de marzu de 2010.
  35. ↑ The Heather Channel. Lexington Herald-Leader. http://nl.newsbank.com/nl-search/we/Archives?p_product=LH&s_site=kentucky&p_multi=LH&p_theme=realcities&p_action=search&p_maxdocs=200&p_topdoc=1&p_text_direct-0=0FF6B2DBA9A2818D&p_field_direct-0=document_id&p_perpage=10&p_sort=YMD_date:D&s_trackval=GooglePM. Consultáu'l 5 de marzu de 2010. 
  36. ↑ Everybody, Backstreet's back. The Boston Globe. 20 d'avientu de 2003. http://www.boston.com/ae/celebrity/articles/2003/12/20/everybody_backstreets_back/. Consultáu'l 5 de marzu de 2010. 
  37. ↑ Friedman, Roger (9 de febreru de 2004). Justin Timberlake Gets Debú Movie Role. Fox News. http://www.foxnews.com/story/0,2933,110867,00.html. Consultáu'l 5 de marzu de 2010. 
  38. ↑ «Backstreet Boys 'Never Gone'». CBS News. 14 de xunu de 2005. http://www.cbsnews.com/stories/2005/06/14/earlyshow/series/summer_concerts/main701852.shtml. 
  39. ↑ SingerUniverse Magacín – Backstreet Boys article
  40. ↑ 40,0 40,1 «Kevin Richardson Quits Backstreet Boys». MTV (26 de xunu de 2006). Archiváu dende l'orixinal, el 2010-02-12. Consultáu'l 4 de marzu de 2010.
  41. ↑ «Brian Littrell: Backstreet Boys Moving Ahead Following Richardson's Departure». MTV. Archiváu dende l'orixinal, el 2008-12-08. Consultáu'l 5 de marzu de 2010.
  42. ↑ en-solitariu-con-have-it-all&catid=40:musica&Itemid=56 AJ presenta'l so trabayu en solitariu, 'Have It All'

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]