Coldplay

Coldplay
Datos
Tipu grupu musical
Miembros Chris Martin, Jonny Buckland, Guy Berryman, Will Champion y Phil Harvey
Xéneru rock alternativu, pop rock, pop y post-britpop (es) Traducir
Sellu discográficu Capitol Records
Atlantic Records
Parlophone
Fierce Panda Records (es) Traducir
País Reinu Xuníu
Orixinarios de Londres
Fecha fundación 1997
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

Coldplay ye una banda británica de pop rock formada en Londres en 1996. El grupu ta integráu por Chris Martin (voz, tecláu, guitarra), Jon Buckland (guitarra principal), Guy Berryman (baxu llétricu) y Will Champion (batería, coros y otros preseos).

Los primeros trabayos de Coldplay fixeron que la banda fuera comparada repitíes vegaes con artistes como Radiohead, Oasis, INXS, U2 y Travis.[1] Algamaron l'ésitu internacional col llanzamientu del so senciellu «Yellow», siguíu pol so álbum debú, Parachutes (2000), que foi nomáu a los Premios Mercury. El so segundu álbum, A Rush of Blood to the Head (2002) ganó múltiples premios, incluyíu'l d'Álbum del Añu según el selmanariu NME. Magar que'l so tercer álbum, X&Y (2005) nun causó tanto entusiasmu, tuvo igualmente una receición positiva. El cuartu álbum d'estudiu de la banda, Viva la Vida or Death and All His Friends (2008) foi producíu por Brian Eno y xeneró escelentes crítiques, llegando a recibir nominaciones a los premios Grammy y otra clase d'homenaxes.[2] Coldplay vendió internacionalmente 80 millones de copies.[3] Mylo Xyloto, el so quintu discu, llanzar n'ochobre de 2011 y tuvo una receición crítica matizada, amás de ser l'álbum de rock con más ventes nel Reinu Xuníu en dichu añu.[4] Tres años dempués, en mayu de 2014, poner a la venta'l sestu álbum de la banda tituláu Ghost Stories y del que se publicar los senciellos «Magic», «Midnight», «A Sky Full of Stars» y «True Love». N'avientu de 2015 foi llanzáu'l so séptimu álbum tituláu A Head Full of Dreams onde se publicar los senciellos «Adventure of A Lifetime», «Hymn for the Weekend», «Up&Up» y «A Head Full of Dreams».

Tres el llanzamientu de Parachutes, la banda recibió la influencia d'otros artistes, tales como Kate Bush, U2 y George Harrison,[5] en A Rush of Blood to the Head, Johnny Cash en X&Y[6] y Blur y Arcade Fire en Viva la Vida.[7] Coldplay foi siempres un grupu defensor activu de delles causes políticu y social como la campaña de Oxfam Make Trade Fair y Amnistía Internacional. Amás participaron en munchos proyeutos de caridá como Band Aid 20, Live 8, Sound Relief, Hope for Haiti Now: A Global Benefit for Earthquake Relief y Teenage Cancer Trust.[8]

Historia

[editar | editar la fonte]

1996-2001: entamos y Parachutes

[editar | editar la fonte]

Chris Martin y Jonny Buckland conocer mientres la so selmana d'orientación na Universidá de Londres en setiembre de 1996, y tuvieron tratando de formar una banda mientres la so estancia na universidá, llegando finalmente a formar un grupu llamáu Pectoralz.[9] Darréu Guy Berryman, compañeru de clase de los dos, xunir al grupu. En 1997, la banda, renombrada Starfish yá empezara a tocar en clubes.[10] Martin tamién convidó al so vieyu amigu de la escuela Phil Harvey, estudiante de Oxford, por que fuera el mánager de la banda.[11] De magar, Harvey ye'l quintu miembru de Coldplay.[12] Sicasí, la formación orixinal foi completada con Will Champion, encargáu de la percusión. Champion criárase tocando'l pianu, la guitarra, el baxu y el tin whistle, pero aprendió a tocar la batería ensin enforma esfuerciu y ensin esperiencia previa.[9] La banda adoptó finalmente'l nome Coldplay tomándolo d'emprestáu de Tim Crompton, qu'usara dichu nome pa la so propia banda.[12] En 1997, Martin conoció a Tim Rice-Oxley. Mientres una fin de selmana en Virginia Water, cada unu pidió al otru tocar los sos cantares nel pianu. Martin, viendo que Rice-Oxley tenía talentu, pidiólu que fuera'l teclista de Coldplay, pero esti negóse pos yá tenía la so propia banda, Keane.[13]

En 1998, la banda llanzó quinientes copies del EP Safety. Munchos discos fueron apurríos a compañíes discográfiques y a amigos y familiares, polo que namái cincuenta copies quedaron disponibles pa la venta. N'avientu d'esi añu, Coldplay robló un contratu de grabación cola compañía independiente Fierce Panda. El so primer llanzamientu foi'l EP Brothers & Sisters, que foi grabáu en namái cuatro díes en febreru de 1999.[14]

En terminando los sos exámenes finales, Coldplay robló un contratu de cinco álbumes con Parlophone na primavera de 1999.[15] Dempués de faer la so primer apaición en Glastonbury, la banda volvió al estudiu, esta vegada pa grabar un EP tituláu The Blue Room.[16] Cinco mil copies fueron puestes al algame del públicu n'ochobre, y el senciellu «Bigger Stronger» foi tresmitíu pola BBC.[17] Les sesiones de grabación pa The Blue Room fueron bien solmenaes. Martin espulsó a Champion de la banda, pero depués rogólu que volviera, y pola so culpa, púnxose borrachu. Eventualmente, el grupu pudo llimar les aspereces y establecieron un reglamentu. Basaos en bandes como U2 y R.E.M., Coldplay sería una democracia, y alcordaron que los ingresos seríen partíos n'igual midida. Adicionalmente, apautaron qu'espulsaríen a cualquier miembru que llegara a consumir drogues.[18]

Coldplay mientres un conciertu en Kansas.

En marzu de 1999, Coldplay empezó a trabayar nel so álbum debú, grabáu en Rockfield Studios col productor Ken Nelson. Tamién tocaron nel Carling Tour, onde actuaron como teloneros.[19] Dempués, pudo realizar la so primer xira, qu'incluyó una actuación nel Festival Glastonbury. Tamién foi llanzáu'l so famosu senciellu «Yellow», qu'algamó neses mesmes llistes el puestu númberu cuatro y fizo que Coldplay incorporar a la cultura popular.[20]

Finalmente, Parachutes foi sacáu a la venta en xunetu de 2000, y asitióse nel primer puestu de les llistes de venta ingleses.[21] «Yellow» y «Trouble» ganaron popularidá al ser tresmitíes per radiu con más frecuencia n'Estaos Xuníos ya Inglaterra.[22] L'álbum foi nomáu a los Premios Mercury en setiembre de 2000.[23]

Teniendo ésitu n'Europa, la banda decidió ampliar los sos horizontes n'Estaos Xuníos, y llanzaron Parachutes ellí en payares de 2000.[24][25] Magar que nun foi un ésitu inmediatu, l'álbum ganó un doble discu de platín.[26] Esti discu foi escelentemente recibíu y ganó'l Grammy al Meyor Álbum de rock alternativu en 2002.[27]

2002-2004: A Rush of Blood to the Head

[editar | editar la fonte]

Coldplay volvió al estudiu n'ochobre de 2001 de mano a trabayar nel so segundu álbum, A Rush of Blood to the Head, otra vegada con Ken Nelson como productor. El discu foi llanzáu n'agostu de 2002 y los sos senciellos más populares fueron «In My Place», «Clocks» y la balada «The Scientist».[5]

Coldplay dir de xira dende xunu de 2002 hasta setiembre de 2003 na xira promocional del discu, A Rush of Blood to the Head Tour. Visitaron cinco continentes, incluyendo la so participación nel Festival Glastonbbury, V2003 y Rock Werchter.[17] Munchos conciertos presentaron llume y escenarios personalizaos que recordaron enforma a la xira d'U2 Elevation Tour.[28] Mientres esta xira, Coldplay grabó un CD y un DVD en vivu, Live 2003 nel Hordern Pavilion en Sydney.[29]

N'avientu de 2003, los llectores de la revista Rolling Stone escoyeron a Coldplay como'l meyor artista y la meyor banda del añu. Por aquella dómina, la banda realizó una versión del cantar de The Pretenders de 1983 «2000 Miles», qu'habilitaron pa la descarga nel so sitiu web oficial. «2000 Miles» foi la tema más descargada d'esi añu, y los ingresos qu'esto apurrió a la banda fueron donaos a Future Forests y a campañes pa prevenir los delitos a mano armada.[30] A Rush of Blood to the Head ganó'l premiu Grammy al Meyor Álbum de Rock Alternativu en 2003.[31] Na entrega de los premios Grammy de 2004, Coldplay ganó'l premiu a Grabación del Añu pol so senciellu «Clocks».[27]

2005-2007: X&Y

[editar | editar la fonte]
Coldplay en Barcelona mientres un conciertu en direuto en 2005.

Coldplay pasó en 2004 un tiempu considerable lloñe de los escenarios, folgando de les xires y preparar pa grabar el so tercer álbum.[32] X&Y foi llanzáu a la venta en 2005 n'Estaos Xuníos y Gran Bretaña.[33] L'álbum convertir nel más vendíu del añu 2005, con 8,3 millones de copies vendíes a nivel mundial.[34] El senciellu principal, «Speed of Sound» fixo la so primer apaición el 18 d'abril y foi llanzáu como CD el 23 de mayu de 2005.[35][36] El discu figuró como númberu unu en venti países y foi'l terceru más rápidu en vendese na hestoria de les llistes britániques.[37][38] Otros dos senciellos más fueron llanzaos naquel añu: «Fix You» en setiembre y «Talk» n'avientu. La reacción de la crítica ante X&Y nun tuvo tan cargada d'entusiasmu como la que tuvo frente al so predecesor. El críticu Jon Pareles, del New York Times describió a Coldplay como «la banda más fadia de la dómina», magar que la crítica xeneral sobre l'álbum fuera bona.[39] Les comparances ente esta banda y U2 volviéronse cada vez más frecuentes.[40] Chris Martin declaró más tarde que les crítiques negatives facer sentir «lliberáu».[41]

Dende xunu de 2005 a xunetu de 2006, Coldplay realizó'l Twisted Logic Tour, qu'incluyó festivales como Coachella, Isle of Wight Festival, Glastonbury y Austin City Limits Music Festival.[42] En xunetu de 2005, la banda participó nel Live 8 nel Hyde Park, onde fixeron una versión del cantar de The Verve «Bitter Sweet Symphony», con Richard Ashcroft ocupando'l llugar de vocalista.[43] En setiembre, Coldplay grabó una nueva versión de «How You See the World» pal álbum con fines caritativos War Child's Help!: A Day in the Life. En febreru de 2006, Coldplay ganó los premios al Meyor Álbum y Meyor Senciellu nos Brit Awards.[44] Llanzáronse dos senciellos más nesi 2006, «The Hardest Part» y «What If». «White Shadows» sacar a la venta como senciellu en Méxicu en xunu de 2007.[44]

2008-2010: Viva la Vida or Death and All His Friends

[editar | editar la fonte]
Coldplay mientres la xira promocional de X&Y en 2005.

N'ochobre de 2007, Coldplay empezó a trabayar nel so cuartu álbum d'estudiu, Viva la Vida or Death and All His Friends, con Brian Eno como productor.[45] Pa tomase un respiru de la grabación, la banda dir de xira por América Llatina a principios de 2007, tocando n'Arxentina, Chile, Brasil y Méxicu.[46]En grabando n'ilesies y otros llugares en Llatinoamérica y España mientres la so xira, la banda dixo que'l so álbum tendría influencies hispániques.[47] El grupu pasó'l restu del añu grabando, principalmente con Eno.[48]

Martin describió Viva la Vida como una nueva direición pa Coldplay: un cambéu tres los sos otros trés álbumes, a los que se refirió como una triloxía.[49] Dixo que nesti álbum habría menos falsete, y que'l rexistru grave de la so voz sería predominante.[49] Dellos cantares como «Violet Hill» contienen guitarres aburuyaes y soníos bien graves.[49]«Violet Hill» foi'l primer senciellu estrayíu del álbum, tresmitíu per primer vegada na radio'l 29 d'abril de 2008.[50] Tres la so primer reproducción, pudo llograse'l senciellu gratis nel sitiu web oficial de Coldplay dende les 12:15 p.m. (GTM +0) mientres una selmana, algamando dos millones de descargues,[51] hasta que se punxo a la venta'l 6 de mayu.[52][53]«Violet Hill» entró nel top 10 del Reinu Xuníu, nel top 40 d'Estaos Xuníos (pudiendo asitiase nel top 10 de la llista Hot Modern Rock Tracks) y pudo asitiase considerablemente bien nel restu del mundu.[54] La tema Viva la Vida» foi llanzáu puramente en iTunes. Foi'l primer senciellu de Coldplay que llogró algamar el puestu númberu unu nel Billboard Hot 100,[55] y nel Reinu Xuníu.[56]

El 15 de xunu de 2008, Viva la Vida or Death and All His Friends llegó al visu de les llistes britániques, magar ser llanzáu nel mercáu namái tres díes antes. Naquel tiempu vendió 302.000 copies, y la BBC llamar «unu de los álbumes vendíos más rápido na historia del Reinu Xuníu».[57] A fines de xunetu, convertir nel álbum más descargáu de siempre.[58][59] N'ochobre de 2008, Coldplay ganó dos premios Q por Meyor Álbum (Viva la Vida or Death and All His Friends) y meyor actuación en vivu.[60]

La Llibertá guiando al pueblu, cuadru pintáu por Eugène Delacroix que foi usáu por Coldplay pa ilustrar la portada del so discu Viva la Vida or Death and All His Friends.

Darréu, a banda sacó'l EP Prospekt's March el 21 de payares de 2008. Ésti contién temes de les sesiones de grabación de Viva la Vida or Death and All His Friends y, magar ser un EP separáu d'esti discu, otres ediciones d'esti postreru contienen material estrayíu de Prospekt's March.[61][62][63] El cantar «Life in Technicolor II» foi llanzada como senciellu'l 9 de febreru de 2009.[63]

El guitarrista Joe Satriani acusó a Coldplay de plaxu na corte de Los Angeles el 4 d'avientu de 2008. Satriani dixo que «Viva la Vida» incorporaba «partes orixinales» d'una pieza instrumental so, llamada «If I Could Fly».[64] La banda negó l'acusación y los sos integrantes salieron sobreseídos, anque llegaron a un alcuerdu estraxudicial con Satriani de cuantía desconocida.[65]

En xunu de 2008, Coldplay empecipió la xira Viva la Vida Tour con un conciertu gratuitu na Brixton Academy en Londres.[66] A esto siguiólu, dos díes más tarde, una presentación de 45 minutos retresmitida en direutu pola BBC.[67] «Lost!» foi'l tercer senciellu del álbum, amás d'una nueva versión realizada con Jay-Z. Coldplay abrió'l conciertu Sound Relief en Sydney Cricket Ground el 14 de marzu de 2009, y depués realizó un conciertu en direuto esa mesma nueche.[68] Sound Relief ye un conciertu de caridá que los sos fondos destinar a les víctimes de crisis ya llenes.[69]

En 2009 Coldplay recibió delles nominaciones a los Brit Awards: al Meyor Grupu Británicu, Conciertu en Vivu Británicu, Senciellu Británicu («Viva la Vida») y Álbum Británicu (Viva la Vida or Death and All His Friends).[70]Na 51º edición de los Premios Grammy en febreru de 2009, Coldplay ganó trés nes categoríes de Cantar del Añu («Viva la Vida»), Meyor Álbum de Rock (Viva la Vida or Death and All His Friends) y Meyor interpretación rock d'un dúu o grupu con vocalista («Viva la Vida»).[71][72]

El 15 de mayu de 2009 Coldplay llanzó un discu en vivu, tituláu LeftRightLeftRightLeft, grabáu mientres el tour en distintos conciertos. Pensóse como regalu pa los conciertos que quedaben de la xira. Amás tuvo disponible pa la so descarga nel sitiu oficial hasta'l recién llanzamientu de Mylo Xyloto.[73]

N'ochobre de 2009, Coldplay ganó'l premiu a Cantar del Añu pol senciellu «Viva la Vida dau pola ASCAP en Londres.[74]

Esi mesmu mes anunciaron la so xira Viva la Vida Tour por Llatinoamérica, dicha xira empezó en febreru de 2010 con una duración de dos selmanes, presentándose en países como Colombia, Arxentina, Brasil y Méxicu.[75]

2009-2012: Mylo Xyloto

[editar | editar la fonte]
Coldplay nun conciertu en direuto televisáu pola BBC.

Dende abril de 2009, la banda trabayó nel so quintu álbum d'estudiu, xunto a Brian Eno como productor de nuevu.[76] En 2009 vio grabándose-y nuna ilesia de Londres.[77] La banda confirmó qu'en 2010 llanzaría'l so nuevu discu.[78]

En setiembre de 2010, Coldplay llanzó un cantar llamáu «Wedding Bells». Poco dempués súpose que'l so nuevu álbum nun saldría a finales de 2010, sinón que se retrasaría hasta finales de 2011.[79] El 1 d'avientu del mesmu añu llanzóse'l so nuevu senciellu «Christmas Lights» el cual púnxose a la venta al traviés de iTunes y na so videu puede trate a tola banda tocando nun pequeñu teatru con una animación con tonos navidiegos y al empar con fueos artificiales.[80] El 26 de xunu de 2011 la banda llanzó oficialmente'l nuevu EP llamáu Every Teardrop Is a Waterfall, que inclúi tres canciones: Every Teardrop Is a Waterfall», «Major Minus» y «Moving To Mars».[81]

El 12 d'agostu de 2011, Coldplay anunció na so páxina web oficial que'l quintu álbum sería llanzáu'l 24 d'ochobre de dichu añu sol nome de Mylo Xyloto.[82] Amás, la banda comentó que'l so álbum llanzar en formatu dixital, en discu de vinilu y en CD. Sobre'l so estilu musical, el guitarrista Johnny Buckland comentó: «Supongo que l'asuntu va ser faer la música más suelta; batería más potente, guitarres más fuertes, más contraste. Depués, quixímos apuntar a momentos más íntimos, más tarde, lo más grandiosu que fuimos. Quixímos contener la mayor cantidá posible d'idees interesantes nos 42 minutos y mediu [del discu]».[83] El 12 de setiembre de 2011 llanzaron el senciellu «Paradise», que Billboard comparó con «Speed of Sound» y «Clocks», de X&Y y A Rush of Blood to the Head respeutivamente. Amás, confirmó que Rihanna collaboró na pista de Mylo Xyloto, «Princess of China».[84]

L'álbum salió a la venta finalmente'l 24 d'ochobre de 2011.[80] L'álbum estrenar en Madrid, España, con un conciertu na Plaza de Toros de les Ventes, retresmitíu per Internet a tol mundu,[85] y siguió cola xira de promoción Mylo Xyloto Tour, qu'incluyó Estaos Xuníos, Europa y Asia nel restu de 2011 y a lo llargo de 2012. El 30 de payares de 2011, Coldplay recibió tres nominaciones a los premios Grammy de 2012, que la so ceremonia tuvo llugar el 12 de febreru de dichu añu y na que la banda presentar xunto a Rihanna.[86][87] El 12 de xineru de 2012, recibieron una nominación a dos Brit Awards;[88] el 21 de febreru recibieron el gallardón a meyor grupu británicu per tercer vegada.[89] Nel Reinu Xuníu foi l'álbum de rock con mayor cantidá de ventes, yá que se vendieron 908 000 copies.[4] El segundu senciellu del discu, «Paradise», foi'l senciellu del mesmu xéneru con iguales carauterístiques, yá que se vendieron 410 000 unidaes del mesmu.[4] Nos MTV Video Music Awards de 2012, el cantar ganó'l premiu a meyor videu de rock.[90] L'álbum vendió ocho millones de copies a nivel mundial.[91]

Coldplay encabezó la ceremonia de clausura de los Xuegos Paralímpicos de Londres 2012 el 9 de setiembre de 2012, onde actuaron xunto con otros artistes, tales como Rihanna o Jay-Z.[92]La banda amás dio permisu a los otros grupos que participaron na Bandstand Marathon por que tocaren el cantar Vivu la vida» a manera de zarru.[93] N'ochobre de 2012, llanzóse'l videu musical de «Hurts Like Heaven», basáu na historia de Mylo Xyloto, un mozu criáu so la tiranía de Major Minus. El 13 de payares apaeció nun cine y el día 19 publicar en formatu CD y home video.[94]

2012-2014: Ghost Stories y «Atles»

[editar | editar la fonte]

El 21 de payares de 2012, tres un conciertu en Brisbane, Australia, Coldplay suxirió que por trés años nun fadríen otra xira.[95][96] Coldplay fixo dos presentaciones con Jay-Z nel Barclays Center de Brooklyn en Nueva York el 30 y 31 d'avientu y magar taba previstu que daríen conciertos en Llatinoamérica en febreru de 2013, tuvieron d'atayalos.[96] La xira Mylo Xyloto Tour foi, según los medios, la cuarta con más recaldación de 2012 y en total la venta d'entraes representó un ingresu de 171,3 millones USD.[97] Nun diálogu cola estación de radio australiana 2Day FM, Martin comentó que'l títulu del próximu álbum «ye muncho más bono de pronunciar».[96] N'otra entrevista, afirmaron que yá taben trabayando no que sería'l so sestu álbum d'estudiu. Ellí, Martin desmintió que nun fadríen otra xira en trés años y esclarió: «[Esa idea] surdió porque dixi nun conciertu n'Australia que probablemente nun volveríamos en trés años. Esto quiciabes seya ciertu, pero ye según funcionen les xires mundiales. nun vamos tomar nos un descansu de trés años».[98]

El 9 d'agostu de 2013, la banda anunció nel so sitiu oficial el llanzamientu del so nuevu cantar;[99] el 6 de setiembre, publicar en descarga dixital el senciellu «Atles», el primeru de la banda sonora de The Hunger Games: Catching Fire, la secuela de The Hunger Games.[100] Esta foi la primer participación del grupu na musicalización d'una película.[101]

El 3 de marzu de 2014, la banda anunció'l títulu del so sestu álbum d'estudiu, Ghost Stories, publicáu'l 19 de mayu d'esi añu. Tres el so llanzamientu, cuntó con una bona receición comercial nel mundu, al igual que los sos anteriores trabayos y de él publicaron los senciellos «Magic», «Midnight», «A Sky Full of Stars», «True Love» y «Ink».

2014-actualidá: A Head Full of Dreams

[editar | editar la fonte]

El 4 d'avientu de 2014, Martin anunció nuna entrevista con BBC Radio 1 que la banda atopábase trabayando nel so séptimu álbum d'estudiu, tituláu A Head Full of Dreams. El vocalista almitió que podría ser l'últimu discu y comparar con Harry Potter: «Ye'l nuesu séptimu [álbum] y ver como l'últimu llibru de Harry Potter o daqué asina».[102] Añadió que, a diferencia de la poca promoción de Ghost Stories, la banda fadría una xira mundial pa esti material.[102] N'otru reportaxe, comentó que se taba tratando de faer daqué más coloríu y allegre que'l so predecesor.[103]

El 11 d'avientu de 2014, publicóse'l cantar «Miracles», compuesta pa la película ambientada na Segunda Guerra Mundial, Unbroken y empobinada por Angelina Jolie.[104] Nos Billboard Music Awards de 2015, celebraos el 17 de mayu, Ghost Stories ganó'l premiu a meyor álbum de rock.[105] El 26 de setiembre, Coldplay presentar na cuarta edición del Global Citizen Festival realizada en Central Park, Nueva York. L'eventu, entamáu por Chris Martin, proponía acabar cola probeza estrema mundial pa 2030; cuntó coles participaciones de la banda, Beyoncé, Ed Sheeran y Pearl Jam. Nos Estaos Xuníos, el festival tresmitir pola canal NBC el 27 de setiembre, ente que nel Reinu Xuníu pola BBC a otru día.[106]

Una campaña publicitaria publicada alredor del 30 d'ochobre de 2015 propunxo'l 4 d'avientu como la fecha de llanzamientu de A Head Full of Dreams.[107] Nuna entrevista concedida a Radio 1 Breakfast Show, de la BBC, los integrantes confirmaron el 4 d'avientu como la fecha oficial y un nuevu cantar del discu, «Adventure of a Lifetime», estrenar nel programa.[108] El discu cuntó coles collaboraciones de Beyoncé, Noel Gallagher, Tove Lo y Merry Clayton.[109] La grabación del videu de «A Head Full of Dreams» llevar a cabu nes cais de Colonia Roma, na Ciudá de Méxicu, mientres la so visita a la mesma por cuenta de la so xira A Head Full of Dreams Tour (2016). El videoclip empieza con un discursu de Charles Chaplin de la película The Great Dictator (1940). Per otra parte, tamién s'amuesen imáxenes de los sos conciertos en Méxicu.[110]

Estilu musical

[editar | editar la fonte]

Nel empiezu de la so carrera, l'estilu musical de Coldplay foi definíu como l'escuru soníu del rock alternativu, principalmente perceptible nos sos primeros EP Safety, The Blue Room y el so primer álbum d'estudiu Parachutes; siendo comparáu col de Radiohead, U2, Travis y Oasis.[111][112] Sicasí, col pasar del tiempu, evolucionaron a un estilu pop y nidiu.[113] El cantante y compositor del grupu, Chris Martin, describió nuna ocasión la música del grupu como «rock nidiu».[114] La música d'esta banda foi calificada como «meditativa», «romántica» y que «reflexa les sos emociones».[115]

L'estilu del so primer álbum foi descritu como pop melódicu con «riffs aburuyaos y percusión xiblante».[112] Tamién foi descritu como «esquisitamente escuru y artísticamente abrasador».[112] Nuna crítica de A Rush of Blood to the Head, díxose que los cantares teníen «exuberantes melodíes y amosaben un corazón rotu», y qu'esistía una «nueva clase d'enfotu adquiríu».[116] La música de X&Y, según la crítica reflexa «les duldes, los mieos, les esperances y los amores de Martin».[115] La banda reconoz a Travis como la so mayor influencia.[117]

Per otra parte, l'estilu musical del so álbum Viva la Vida or Death and All His Friends, según la crítica de Allmusic, vese influyíu por Peter Gabriel, U2 y Brian Eno, quien los afala a esperimentar más» col soníu. El soníu acústicu, carauterísticu de Coldplay, vese reemplazáu por otru más ricu y con mayor cantidá d'elementos: órganu, sintetizadores y orquestes enteres.[118]

Discografía

[editar | editar la fonte]
Artículu principal: Discografía de Coldplay

Xires

[editar | editar la fonte]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Roach 2003, p. 39
  2. ↑ «Nominaciones a los Grammy 51º edición» (inglés). Consultáu'l 2008.
  3. ↑ McCormick, Neil (10 d'avientu de 2015). «Coldplay: 'Rock music has nowhere left to go'» (inglés). The Daily Telegraph. Consultáu'l 27 de mayu de 2015.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «Coldplay, Noel Gallagher and Foo Fighters revealed as biggest selling rock acts of 2011» (n'inglés) NME. Consultáu'l 7 de setiembre de 2013
  5. ↑ 5,0 5,1 Roach 2003, p. 98
  6. ↑ «Coldplay en Viva la Vida Tour».
  7. ↑ Roach 2003 p. 82
  8. ↑ Roach 2003 p. 122
  9. ↑ 9,0 9,1 Ali, Mehreen F (2005). All that is Cold Play.
  10. ↑ Roach 2003 p.19
  11. ↑ Roach 2003 p.22
  12. ↑ 12,0 12,1 Coldplay.com. «Newsreel: An appeal to Wikipedia enthusiasts».
  13. ↑ Odell, Michael. (5 de xineru de 2004) Revista Q
  14. ↑ Gundersen, Edna. «Coldplay busca un balance editorial= USA Today». Consultáu'l 5 d'abril de 2008.
  15. ↑ «Coldplay to Quit» (inglés). Daily Star. Consultáu'l 5 d'abril de 2008.
  16. ↑ Roach 2003 p. 26
  17. ↑ 17,0 17,1 Roach 2003 p. 28
  18. ↑ Alan Cross, The Ongoing History of New Music - Coldplay. Consultáu'l 23 d'agostu de 2008
  19. ↑ Verrico, Lisa (2000-01-21). "NME Carling Premier Tour – Arts". The Times: 44.
  20. ↑ Roach 2003 p 42
  21. ↑ Roach 200 p 45
  22. ↑ Leahey, Andrew. «Biografía de Coldplay». Allmusic.com. Consultáu'l 18 d'ochobre de 2008.
  23. ↑ «Coldplay va pol ésitu» (inglés). BBC News. Consultáu'l 15 d'ochobre de 2009.
  24. ↑ Roach 2003 p76
  25. ↑ Basham, David. «Coldplay atopa una casa americana pa Parachtes». Consultáu'l 2008.
  26. ↑ Caims, Dan (2000-12-17). "Albums of the year – On record". The Sunday Times: Culture 18. "They [Coldplay] began 2000 as unknowns, and ended it with a double-platinum album [Parachutes] and America their oyster".
  27. ↑ 27,0 27,1 «Ganadores de los Grammy 2002» (inglés). Grammy Awards. Consultáu'l 2008.
  28. ↑ Wener, Ben (2005-08-22). "Still a few steps short of greatness". The Orange County Register: Cover
  29. ↑ Danby, Andrew. «Coldplay Go Live». Rolling Stone. Consultáu'l 25 d'abril de 2008.
  30. ↑ Orshoki, Wes. «Coldplay vuelve al estudiu a grabar». Consultáu'l 10 d'ochobre de 2009.
  31. ↑ «Llista completa de los ganadores del Grammy». USA Today. Consultáu'l 5 de xineru de 2008.
  32. ↑ Maclean, Graene. «Camudando'l mundu en UKULA» (inglés). Consultáu'l 24 d abril 2008.
  33. ↑ «BBC: Coldplay pon un álbum a la venta» (20 de payares de 2005). Archiváu dende l'orixinal, el 25 de mayu de 2012. Consultáu'l 25 d'abril de 2008.
  34. ↑ «Ventes de Coldplay a nivel mundial en 2005». CBC News. Archiváu dende l'orixinal, el 13 d'ochobre de 2007. Consultáu'l 15 d'ochobre de 2009.
  35. ↑ «Coldplay ye'l nuevu Jesús?». Consultáu'l 25 d'abril de 2008.
  36. ↑ Sherwin, Adam. «El nuevu senciellu de Coldplay ruempe les barreres del soníu». Consultáu'l 25 d'abril de 2005.
  37. ↑ Dwyer, Michael. «Cold Comfort». Consultáu'l 11 de xineru de 2010.
  38. ↑ «León Lewis tops singles charts as Take That go in at Number One in the album charts - both breaking records in the process». Dily Mirror. Consultáu'l 11 de xineru de 2010.
  39. ↑ Pareles, Jon. «El casu contra Coldplay». New York times. Consultáu'l 4 d'abril de 2008.
  40. ↑ Lamb, bill. «discografía de Coldplay». Consultáu'l 5 de marzu de 2008.
  41. ↑ Reymond, Simon. «Coldplay lliberar de les crítiques de 'X&Y'». Digital Spy. Consultáu'l 15 d'ochobre de 2008.
  42. ↑ «Austin City Limits Music Festival». Archiváu dende l'orixinal, el 12 d'abril de 2009. Consultáu'l 25 d'abril.
  43. ↑ «Participantes del Live 8». BBC. Consultáu'l 25 d'abril de 2008.
  44. ↑ 44,0 44,1 «Brit awards». BBC (15 de febreru de 2006). Consultáu'l 29 d'abril de 2009.
  45. ↑ «Coldplay Reveal New Album Details, Timbaland Producing Ashlee Simpson, Courtney Love Blamed for Jack Osbourne's Drug Problem». Rolling Stone. Consultáu'l 24 d'abril de 2009.
  46. ↑ «Coldplay promete una xenialidá» (inglés). Consultáu'l 15 de febreru de 2010.
  47. ↑ Tyrangiel, Josh (2008-06-09). "Coldplay, Viva la Vida". Times
  48. ↑ Montgomery, James. «. "Coldplay Give Track-By-Track Tour Of Viva La Vida, Explain Handclaps, Tack Pianos And The Number 42"». Consultáu'l 18 d'ochobre de 2008.
  49. ↑ 49,0 49,1 49,2 Serpik, Evan. «Coldplay at "Work on Something Different" for Upcoming Album – Chris Martin talks about trilogy and change.». Rolling Stone. Consultáu'l 2008.
  50. ↑ «News Ticker: Guns N' Roses, Britney Spears, Coldplay». Rolling Stone. Consultáu'l 24 d'abril de 2008.
  51. ↑ «BBC News: Coldplay song downloaded 2m times".» (inglés). BBC. Consultáu'l 2008.
  52. ↑ «Coldplay givin away new single» (inglés). Consultáu'l 24 d'abril de 2008.
  53. ↑ «Coldplay». Coldplay.com. Archiváu dende l'orixinal, el 30 d'abril de 2008. Consultáu'l 24 d'abril de 2008.
  54. ↑ Collis, Rolland. «UKC». Archiváu dende l'orixinal, el 4 de febreru de 2009. Consultáu'l 2 de payares de 2009.
  55. ↑ «Billboard Hot 100». Billboard. Consultáu'l 9 de marzu de 2009.
  56. ↑ «BBC News: Coldplay's new single tops chart.». BBC. Consultáu'l 2008.
  57. ↑ «BBC News: New Coldplay album tops UK chart». Consultáu'l 7 de xunetu de 2009.
  58. ↑ «Los álbumes más descargaos». Consultáu'l 9 de marzu de 2008.
  59. ↑ «Yahoo! Chart Watch: Viva La Download Or Death And All His CD». Yahoo. Consultáu'l 9 de marzu de 2009.
  60. ↑ «Doble premiu Q pa Coldplay». BBC. Consultáu'l 29 d'avientu de 2009.
  61. ↑ Harris, Chris. «Coldplay Will Issue EP Of Viva La Vida Leftovers In December, New LP In 2009» (inglés). MTV. Consultáu'l 9 de marzu de 2008.
  62. ↑ Micahel, Sean. «Coldplay confirm new EP and album». The Guardian.com. Consultáu'l 28 de setiembre de 2009.
  63. ↑ 63,0 63,1 «Vida.shtml Coldplay Announce Deluxe Edition of Viva la Vida». Consultáu'l 10 d'agostu de 2008.
  64. ↑ Kaufman, Gil. «Coldplay Sued By Joe Satriani For Allegedly Plagiarizing 'Viva La Vida' Melody». Consultáu'l 5 d'avientu de 2008.
  65. ↑ «Joe Satriani». Coldplay.com. Consultáu'l 10 d'avientu de 2008.
  66. ↑ «"BBC Newsbeat: Coldplay make their live return». BBC. Consultáu'l 17 de xunetu de 2008.
  67. ↑ «BBC News: Coldplay play open air gig at BBC». Consultáu'l 17 de xunetu de 2008.
  68. ↑ Mitchell, Geraldine. «Coldplay, Kings of Leon to headline bushfire relief concerts». Herald Sun. Archiváu dende l'orixinal, el 30 de xunu de 2012. Consultáu'l 2008.
  69. ↑ «Ticket Pleased». The Sydney Herald. Consultáu'l 12 d'avientu de 2009.
  70. ↑ Fitzmaurice, Larry. «Videu: Duffy, Kings of Leon Win, Coldplay Snubbed at Brit Awards». Consultáu'l 29 d'abril de 2009.
  71. ↑ Kreps, Daniel. «"Plant & Krauss, Lil Wayne, Coldplay Win Big at 2009 Grammy Awards"». Rolling Stone. Consultáu'l 2 de setiembre de 2009.
  72. ↑ Du Lac, J.Freedom. «The Gangs are here». Consultáu'l 2 de setiembre de 2009.
  73. ↑ «Coldplay regala nuevu álbum». Coldplay.com. Consultáu'l 1 de mayu de 2009.
  74. ↑ Paine, Andre. «McCartney, Coldplay honored at ASCAP awards». Consultáu'l 15 d'ochobre de 2009.
  75. ↑ «Latin America stadium tour announced». Coldplay.com. Consultáu'l 1 de xineru de 2009.
  76. ↑ Parphides, Pete. «2010: a look ahead at the year in pop». Consultáu'l 1 de payares de 2009.
  77. ↑ «Coldplay work on new album in church». The Sun. Consultáu'l 1 de xineru de 2010.
  78. ↑ «so-proximo-discu.html Coldplay fala del so próximu discu». Rocktails. Consultáu'l 22 de febreru de 2010.
  79. ↑ «so-nuevu-album-mayu/ Coldplay mueven el so nuevu álbum hasta mayu». Consultáu'l 16 d'ochobre de 2010.
  80. ↑ 80,0 80,1 «Recordings» (inglés). Coldplay.com. Consultáu'l 23 de xineru de 2011.
  81. ↑ «Coldplay llanza'l nuevu EP llamáu "Every Teardrop Is A Waterfall"». Consultáu'l 12 d'agostu de 2011.
  82. ↑ «Coldplay anuncia'l so nuevu álbum "Mylo Xyloto"». Consultáu'l 13 d'agostu de 2011.
  83. ↑ Waddell, Ray (12 d'agostu de 2011). «Coldplay Reveals 'Mylo Xyloto' Album Art, Release Date» (inglés). Billboard. Consultáu'l 21 d'agostu de 2011.
  84. ↑ Lipshutz, Jason (12 de setiembre de 2011). «Coldplay Releases 'Paradise' Single, Reveals Rihanna Collaboration» (inglés). Billboard. Consultáu'l 15 de setiembre de 2011.
  85. ↑ «Butterflies to Take Flight During Coldplay's "American Express(R) Unstaged" Live VEVO Event on YouTube» (inglés). MarketWatch (24 d'ochobre de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 28 d'avientu de 2011. Consultáu'l 25 d'avientu de 2011.
  86. ↑ Carlson, Erin (19 de xineru de 2012). Rihanna, Coldplay to Perform Together at Grammy Awards. Billboard.biz. http://www.billboard.biz/bbbiz/industry/tv-film/rihanna-coldplay-to-perform-together-at-1005928952.story. Consultáu'l 7 de setiembre de 2013. 
  87. ↑ «Grammy Nominations 2012 in full» (n'inglés). The Telegraph. 1 d'avientu de 2011. http://www.telegraph.co.uk/culture/music/music-news/8927845/Grammy-Nominations-2012-in-full.html. Consultáu'l 7 de setiembre de 2013. 
  88. ↑ «Adele, Coldplay Lead BRIT Award Nominations» (n'inglés) Rolling Stone. Consultáu'l 7 de setiembre de 2013.
  89. ↑ «Brit Awards 2012: List of winners» (n'inglés) BBC. Consultáu'l 7 de setiembre de 2013
  90. ↑ «"Coldplay Basks In 'Paradise' With 2012 VMA Best Rock Win"» (n'inglés) MTV. Consultáu'l 7 de setiembre de 2013.
  91. ↑ «"Coldplay to launch Mylo Xyloto comics"» (n'inglés) The Guardian. Consultáu'l 7 de setiembre de 2013.
  92. ↑ «Coldplay joined by Rihanna, Jay-Z at Paralympic closing ceremony» (inglés). NME. IPC Media (9 de setiembre de 2012). Consultáu'l 7 de setiembre de 2013.
  93. ↑ «Bands across the UK to perform Coldplay hit in closing event of the London 2012 Festival». London 2012 Olympic and Paralympic Games (7 de setiembre de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 3 de xineru de 2013. Consultáu'l 7 de setiembre de 2013.
  94. ↑ «Review: 'Coldplay Live 2012' Endearingly Captures The Energy Of The World's Biggest Band» (inglés). The Playlist (12 de payares de 2012). Consultáu'l 7 de setiembre de 2013.
  95. ↑ «Hiru urtez agertokietatik kanpo egongo da Coldplay» (vascu). eitb.com. Consultáu'l 7 de setiembre de 2013.
  96. ↑ 96,0 96,1 96,2 «"Coldplay hint they will take three-year break after tour ends"» (n'inglés) The Sun. Consultáu eñ 7 de setiembre de 2013.
  97. ↑ «Madonna, Lady Gaga And Coldplay Among 2012's Top Grossing World Tours» (inglés). Capital FM (31 d'avientu de 2012). Consultáu'l 7 de setiembre de 2013.
  98. ↑ «COLDPLAY EYE NEW LP» (inglés). Daily Star. Consultáu'l 7 de setiembre de 2013.
  99. ↑ «Coldplay: News» (inglés). Coldplay.com (9 d'agostu de 2013). Consultáu'l 7 de setiembre de 2013.
  100. ↑ «Coldplay Heads To 'Hunger Games' on 'Atles' Single: Listen» (inglés). billboard.com (6 de setiembre de 2013). Consultáu'l 7 de setiembre de 2013.
  101. ↑ Wood, Mikael (6 de setiembre de 2013). «Listen to 'Atles,' Coldplay's single for the new 'Hunger Games' filme» (inglés). Pop & Hiss. Los Angeles Times. Consultáu'l 7 de setiembre de 2013.
  102. ↑ 102,0 102,1 «Coldplay reveal album title A Head Full of Dreams» (inglés). BBC (4 d'avientu de 2014). Consultáu'l 11 de payares de 2015.
  103. ↑ «Coldplay confirma nuevu álbum p'avientu y comparte nuevu cantar». Sono.mx (6 de payares de 2015). Consultáu'l 11 de payares de 2015.
  104. ↑ «tema-inedito-de-coldplay-pa-la-nueva-pelicula-de-angelina-jolie/ “Miracles”: la tema inédita de Coldplay pa la nueva película d'Angelina Jolie». Diariu de Cultura. Consultáu'l 11 de payares de 2015.
  105. ↑ «Billboard 2015: la llista completa de ganadores del premiu». El Comercio. Grupu El Comercio (18 de mayu de 2015). Consultáu'l 11 de payares de 2015.
  106. ↑ Hampp, Andrew (9 de xunetu de 2015). «Beyoncé, Coldplay, Pearl Jam to Headline New York's 2015 Global Citizen Festival» (inglés). Billboard. Nielsen Company (Prometheus Global Media). Consultáu'l 11 de payares de 2015.
  107. ↑ Jones, Damian (2 de payares de 2015). «Coldplay appear to confirm mysterious advert is the artwork for their new album» (inglés). NME. IPC Media. Consultáu'l 11 de payares de 2015.
  108. ↑ «Coldplay estrenó Adventure of a Lifetime». Blue 100.7 (6 de payares de 2015). Consultáu'l 11 de payares de 2015.
  109. ↑ «'A head full of dreams', el nuevu discu de Coldplay». El Informador. Unión Editorialista, S.A. de C.V. (6 de payares de 2015). Consultáu'l 11 de payares de 2015.
  110. ↑ «Coldplay estrena videoclip grabáu en Méxicu». El Universal (19 d'agostu de 2016). Consultáu'l 3 de setiembre de 2016.
  111. ↑ "Coldplay warms the renamed amphitheater". Sacramento Bee: p. TK17. 30 de mayu 2003.
  112. ↑ 112,0 112,1 112,2 «Revisión de "Parachutes"». Allmusic. Consultáu'l 6 de xunu de 2008.
  113. ↑ http://rateyourmusic.com/artist/coldplay Albums By Coldplay - Rate Your Music
  114. ↑ «Grammy awards 2009: Coldplay lead British triumph». Daily Telegraph. Consultáu'l 31 de marzu de 2009.
  115. ↑ 115,0 115,1 «X&Y: Revisión». Allmusic. Consultáu'l 5 de xunu.
  116. ↑ «Revisión d'A Rush of Blood to the Head». Allmusic. Consultáu'l 5 de xunu de 2008.
  117. ↑ «Travis Invented Coldplay». Consultáu'l 6 de xunu de 2009.
  118. ↑ Erlewine, Stephen Thomas. «Revisión de Viva la Vida or Death and All His Friends». Allmusic.com. Consultáu'l 4 de marzu de 2010.

Bibliografía

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]