Hidra ye la más grande de les 88 constelaciones modernes, y foi una de les 48 constelaciones que Ptolomeo rexistró. Nun tien de ser confundida con Hydrus, constelación del hemisferiu sur de menor tamañu.
Hidra ye la constelación moderna más grande, con una área de 1303 graos cuadraos.
A pesar del so tamañu, solo contién una estrella con magnitú inferior a 2, Alfard o Cor Hydrae, nomes polos que ye conocida α Hydrae. Esta ye una xigante lluminosa naranxa de tipu espectral K3II-III con una lluminosidá bolométrica 946 vegaes mayor que la del Sol y un radiu 56 vegaes más grande que'l radiu solar.[1]
La segunda estrella más brillosa ye γ Hydrae, una xigante de tipu G8IIIa distante 132 años lluz que'l so radiu ye 13 vegaes más grande que'l del Sol.[2]
Nesta constelación hai delles xigantes bien paecíes a γ Hydrae. Asina, ζ Hydrae —tercer estrella tocantes a rellumu— ye tamién una xigante mariella de tipu G9II-III daqué más grande y lluminosa que γ Hydrae.[3]ξ Hydrae ye una xigante de tipu G7III estudiada nel campu de la astrosismología; la so superficie, al igual que la del Sol, muévese de riba abaxo produciendo ondes sonores, siendo esti comportamientu comparable al d'un gran instrumentu musical «ultrabajo».[4]
Igualmente ye una xigante d'estes carauterístiques υ1 Hydrae, tamién de tipu G7III, que ta acompañada por una nana marrón que xira nuna órbitaescéntrica a una distancia media de 3,9 ua al respective de la estrella.[5]
ε Hydrae ye un sistema estelar múltiple que les sos dos componentes principales son una xigante mariella y una subgigante blanca de tipu A5IV. La distancia real ente dambes bazcuya ente 3,5 y 16,6 ua por cuenta de la notable escentricidá de la órbita, siendo'l periodu orbital de 15,09 años.
Visualmente a 3 - 4 segundos d'arcu, una estrella blancu-mariella —que, de la mesma, ye una binaria espectroscópica— completa una órbita en redol al par interior cada 590 años.[6]
Ente les variables de la constelación destaca R Hydrae, una variable Mira que'l so rellumu bazcuya dende magnitú 3,5, siendo observable a güeyu desnudu, hasta 10,9, cuando namái puede ser reparada con un telescopiu.
El periodu de variación de R Hydrae foise encurtiando col intre del tiempu: antes del añu 1700 yera d'unos 495 díes, en 1900 yera de 420 díes, y a partir de 1950 caltúvose nel so valor actual, 389 díes.[7]
Otra variable interesante ye TW Hydrae, una nana naranxa de tipu espectral K8Ve a 184 años lluz de distancia del sistema solar: ye la estrella T Tauri más cercana al Sol y, como tal, una estrella bien nueva, con una edá de 8 a 10 millones d'años.[8][9]
Hidra cunta con delles estrelles con planetes.Gliese 433 ye una nana colorada con dos planetes, que la so separación al respective de la so estrella ye de 0,056 y 3,6 ua respeutivamente.
GJ 3634, otra nana colorada, alluga un planeta de tipu «supertierra» con un curtiu periodu orbital de namái 2,65 díes.[10]
Sicasí, HD 90156 ye una nana mariella daqué más fría que'l Sol —de tipu espectral G5V— con un planeta consideráu un «Neptunu caliente», pos tien una masa comparable a la de Neptunu pero'l so periodu orbital ye de solu 49,8 díes.[11]
HD 82943 ye otra nana mariella, anque de tipu G0V, con dos planetes más masivos que Xúpiter; la detección d'una elevada cantidá de litiu-6 —isótopu que nun se crea de forma natural nes estrelles— en HD 82943 puede debese a qu'unu o dellos planetes, o siquier material planetariu, cayeron na estrella.[12][13][14]
Hidra cunta con dos cúmulos estelares rexistraos nel catálogu Messier.
El cúmulu abiertuM48, distante unos 1500 años lluz, tien una edá envalorada de 300 millones d'años y la so estrella más caliente tien tipu espectral A2.[15]
Otra manera, M68 ye un cúmulu globular muncho más distante —33 000 años lluz— que los sos miembros tán esvalixaos nun volume de 106 años lluz de diámetru; contién 42 variables conocíes.[16]
NGC 5694 ye un distante cúmulu abiertu formáu hai unos 12 000 millones d'años, polo que ye unu de los más antiguos de la Vía Láctea.[17]
Otru oxetu d'interés ye NGC 3242, una nebulosa planetaria de magnitú aparente 8,60 que ta aproximao a 1400 años lluz de distancia. Informalmente ye conocida como «Pantasma de Xúpiter».[18]
M83 —conocida como'l Molinucu Austral— ye una galaxa espiral barrada asitiada a unos 15 millones d'años lluz, siendo una de les galaxes epirales barradas más cercanes a la Tierra. Forma parte de l'Agrupación galáutica de M83.
Seis supernovas reparáronse nesta galaxa, la postrera d'elles en 1983.[19]
Entá más próxima a nós ta NGC 3109, una galaxa irregular magallánica, magar pudiera ser una pequeña galaxa espiral.[20] Nesti postreru supuestu, sería la galaxa espiral más pequeña del Grupu Llocal.[21] El so discu paez tar compuestu d'estrelles de toles edaes, ente que el halo contién namái estrelles bien vieyes probes en metales.[22]
ESO 510-G13 ye otra galaxa espiral na constelación aproximao a 150 millones d'años lluz; tien como carauterística peculiar una nube de polvu bien deformada alredor del so ecuador, lo que suxer que puede topetar con otra galaxa y ta nel procesu de la so incorporación.[23]
El Cúmulu d'Hidra (Abell 1060) ye un cúmulu de galaxes a unos 190 millones d'años lluz y que contién 157 galaxes brilloses; #estender por casi de diez millones d'años lluz y tien una proporción elevada de materia escuro.
Coles mesmes, nesta constelación ta la fonte de radio Hydra A, tamién un grupu de galaxes —bien distante, a 840 millones d'años lluz— que recibe'l so nome de la citada radiofuente que s'anicia nuna galaxa cerca del centru del cúmulu. Les observaciones nel espectru visible amuesen unos pocos cientos de galaxes nel cúmulu, ente que les observaciones en rayos X —llevaes a cabu dende l'observatoriu Chandra— revelaron la esistencia d'una gran nube de gas caliente que s'estiende a lo llargo del cúmulu. Dicha nube de gas, de dellos millones d'años lluz de llargu, tien una temperatura d'unos 40 millones K nes zones esternes menguando a 35 millones K na rexón interior.[24]
ξ Hydrae, xigante estudiada nel campu de la astrosismología; la so superficie, al igual que la del Sol, muévese de riba abaxo produciendo ondes sonores.
R Hydrae, variable Mira que'l so rellumu bazcuya ente magnitú 3,5 y 10,9 nun periodu de 389 díes. Ta catalogada como una estrella de tecneciu, elementu qu'apaez nel so espectru.
O Hydrae, estrella de carbonu y variable semirregular; el so rellumu varia ente magnitú 4,7 y 6,2.
HE 1327-2326, la estrella conocida con menor bayura relativa de fierro; con una edá envalorada de más de 12.000 millones d'años, ye una de les estrelles más antigües de la Vía Láctea.
Gliese 433, nana colorada con dos planetes estrasolares: el más internu tien una masa siquier 6 vegaes mayor que la masa terrestre, ente que'l planeta esterior tien una masa de siquier la metá de la de Saturno.
GJ 3877 y GJ 2066, nanes coloraes distantes 21,4 y 29 años lluz respeutivamente.
GJ 3634, nana colorada con un planeta de tipu «Súper-Tierra».
G 114-10, nana colorada con un eleváu conteníu metálico.
M48, cúmulu abiertu observable a güeyu con bones condiciones atmosfériques.
M68, cúmulu globular que s'alcuentra nun llugar inusual pa estos oxetos, yá que ta nel hemisferiu opuestu al centru galácticu. Contién alredor de 250 estrelles xigantes de magnitú absoluta inferior a cero, siendo la so estrella más brillosa de magnitú 12,6.
NGC 5694, unu de los cúmulos globulares más antiguos de la Vía Láctea; consecuentemente, les sos estrelles amuesen una metalicidad desaxeradamente baxa.
La constelación Hidra apaez como una culiebra retorciéndose, y asina apaez en dellos mitos griegos. Na mitoloxía griega, Apolo tien como sirviente a un cuervu. #Unviar a buscar agua, pero ésti fuelga nel viaxe y, cuando finalmente recueye agua nuna taza, trai tamién una culiebra d'agua como escusa. Apolo dase cuenta del engañu y, enoxáu, llanza al cuervu, la taza y la culiebra al cielu. L'orixe de la hestoria paez venir de la cercanía d'esta constelación coles de Cráter, y Corvus.
La Hidra foi tamién identificada polos griegos cola Hidra de Lerna (vencida por Hércules nuna de los Los dolce trabayos). La so posición nel cielu (so la eclíptica) y al pie de la constelación Cáncer (cerca de la so cabeza) pue ser l'orixe de parte del mitu.
40: Hidra: la culiebra d'agua que mandó al cielu Apolo xunto col cuervu (constelación del Cuervu) y la crátera (constelación de la Copa), o bien la Hidra de Lerna.