Llingües yeniseicas | ||
---|---|---|
Distribución xeográfica | Occidente de Siberia | |
Países | Rusia | |
Filiación xenética | Dené-yeniseiana (?) | |
Subdivisiones |
Yeniseo meridional Yeniseo septentrional | |
Códigu Glottolog | yeni1252 | |
Ver tamién Idioma - Families - Clasificación de llingües | ||
[editar datos en Wikidata] |
Les llingües yeniseicas (tamién llamaes yeniseanas, yeniseas o ket); formen una familia llingüística hipotética que pertenez al conxuntu de les llingües paleosiberianas. Les llingües d'esta familia falar en Siberia occidental, sobre'l cursu mediu del ríu Yeniséi na rexón de Krasnoyarsk.
L'antiguu nome de la familia, deriváu del antiguu nome de la llingua ket, yera yeniséi-ostyak. Esti nome puede llevar a tracamundiu yá que l'ostyako ye l'antiguu nome pal jant (inglés khant, alemán chant), llingua perteneciente al les llingües finu-ugrias y polo tanto de la familia urálica.
Solamente sobrevive una llingua de la familia: el ket, con aproximao 500 falantes en 1989, una y bones el yugh considérase estinguíu.
Conócense cinco llingües qu'anguaño se adscriben a la familia yenisea, de les cualos anguaño namái sobrevive una d'elles, les otres sumieron ente los sieglos XVIII y XXI, anque se caltuvieron dellos testimonios de les mesmes que dexen clasificales:
A les llingües yeniseianas meridionales pertenecíen:
A les llingües yeniseianas septentrionales:
Otru posible miembru desapaecíu de la familia ye'l assan.
Los falantes d'estes llingües camudaron al rusu, como ye'l casu de los arin, o a llingües túrquiques como los kot, que los sos descendientes pertenecen a los charkasos.
El ket (los falantes llamen a la llingua ostygan) ye una llingua tonal, con 5 tonos distintos y una estructura fonética pocu habitual. En 1930, 1988 y 1991 creáronse alfabetos pa esta llingua, el postreru basáu na escritura cirílico. Realizáronse esfuercios pa introducir la llingua nes guarderíes y los colegio. Sicasí'l estatus social de la llingua permanez baxu, polo que se tarrez que suma.
El dialeutu del ket güei sumíu que se falaba a lo llargo del ríu Sym, clasifícase anguaño como llingua estreme pol so gran diferencia col dialeutu imbatsk.
En marzu de 2008, Edward Vajda de la Western Washington University publicó un trabayu nel que plantegó evidencia léxica y morfolóxica qu'apunta a una rellación ente les llingües yeniseicas y la familia na-dené d'América del Norte. Anque esti trabayu cuntó con una bona receición ente dellos especialistes,[1][2] Lyle Campbell fixo una crítica sobre la propuesta de Vajda y amuesa que la evidencia nun ye sólida, polo que se debe siguir esplorando antes de considerar que la rellación ta demostrada.[3]
Dené-Yeniseo |
| ||||||||||||||||||
Los numberales en distintes llingües yeniseas son:[4][5]
GLOSA | Yenisei septentrional | Yenisei meridional | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Ket | Yugh | Pumpokol | PROTO- YENISEI N. |
Kott | Arin | PROTO- YENISEI S. | |
'1' | qɔˀk (an.) qūsʲ (in.) |
χɔˀk (an.) χus̝~qusʲ (in.) |
χúta | *qūča (*qūša) |
huːča | qúsej | *qūča (*qūšaj) |
'2' | ɨ̄n | ɨ̄n | híneaŋ | *hin- | iːna | kína | *xina |
'3' | dɔˀŋ | dɔˀŋ | dóŋa |
toːŋa || toŋa || *toŋa | |||
'4' | sʲīk | sik | cía-ŋ | *šiga | šégaŋ | šfolia | *šaj-ga |
'5' | qāk | χak | χej-laŋ | *qal-ga | χyːgä | qala | *qaj-ga *qala |
'6' | ā ~ à | aʰː / aˑ | ággiaŋ | *ag- | χel-oːča | ögga | *5+1 *ög-ga |
'7' | ɔˀn | ɔˀn | ón'aŋ | *on- | χel-iːna (= 5 + 2 ) |
in'a | |
'8' | ɨnam bənʲsʲaŋ qō (= 10 - 2 ) |
(bɔsim) | hinbásiaŋ | *10-2 | χal-toːŋa (= 5 + 3 ) |
kinamančau (= 10 - 2 ) |
|
'9' | qusʲam bənʲsʲaŋ qō (= 10 - 1) |
(dɛbet) | χúta hamósa χajáŋ |
*10-1 | čumu-aːga | kusamančau | *10-1 |
'10' | qō | χo | χajáŋ | *qo- | haiːga | qoa | *qo-ga |
Les diferencies nel númeral '1' referir a la diferenicia de xéneru: animáu/inanimáu. Los términos ente paréntesis pal yugh indiquen que se trata de préstamos léxicos procedentes del rusu.