Manuel Suárez y Suárez

Manuel Suárez y Suárez
Vida
Nacimientu Navia, 23 de marzu de 1896[1]
Nacionalidá España
Muerte Ciudá de Méxicu, 23 de xunetu de 1987[1] (91 años)
Estudios
Llingües falaes castellanu
Oficiu empresariu
Cambiar los datos en Wikidata

Manuel Suárez y Suárez (23 de marzu de 1896, Navia – 23 de xunetu de 1987, Ciudá de Méxicu) foi un empresariu bien influyente en Méxicu,[2] inmigrante español y benefactor de les belles artes.[3][4] Foi'l más importante mecenes del muralismu mexicanu.[5]

La so vida en Méxicu

[editar | editar la fonte]
Escultura Don Manuel Suárez

Siendo adolescente, llegó a Méxicu en 1910, vía Veracruz, p'axuntase col so hermanu menor. Dambos trabayaron pa un negociu de compraventa al mayoreo de granes y granos, La Mexicana (propiedá d'un paisanu llamáu Melquiades), allugáu l'el barriu de La Mercé, na capital. Debíu al ambiente revolucionario, el mozu Suárez incorporar al exércitu de Francisco Villa,[3] formando parte del so División del Norte, y a quien conoció mientres los viaxes que realiza al centru y norte del país pa la compra de granos; a la derrota de les fuercies villistas, Suárez tornó a la Ciudá de Méxicu, independizóse y siguió coles sos actividaes de compraventa de dellos productos.

Dempués del golpe d'estáu nel que foi asesináu Francisco I. Madero (la Decena tráxica), pola gran velocidá na que se desmoronó el sistema bancariu mexicanu en 1913, xefes militares, gobiernos estatales y grandes comerciantes viéronse obligaos a ellaborar la so propia moneda de necesidá (vease Bilimbiques) pa siguir les sos actividaes, siendo de los primeres el primer xefe del Exércitu Constitucionalista, Venustiano Carranza.[6] Manuel Suárez nun se quedó tras, y creó tamién el so billete, a los 21 años d'edá.

En 1936, consolídase la empresa Techu Eternu Eureka de la que Suárez foi fundador y pa la cual, siendo presidente de Méxicu Lázaro Cárdenas, concedió-y el primer creitu per mediu del Bancu Hipotecariu Urbanu y d'Obres Públiques, con cuenta de que esa empresa fabricara tubería de asbesto y cementu pa infraestructura sanitaria nos puertos de Tampico, Veracruz y Acapulco. Entós construyó obres, carreteres, puertos y preses.

En 1943, Manuel Suárez y Suárez llogró la nacionalidá mexicana. A finales d'anguaño, fixo donativos al sector salú en Méxicu: el Llaboratoriu de Fisioloxía y Farmacoloxía[7] y tamién un modernu edificiu pal nuevu Institutu Nacional de Cardioloxía del doctor Ignacio Chávez.[8]

Nesa dómina, según cuenta Suárez, el presidente Manuel Ávila Camacho ufiertó-y trés vegaes la cartera d'Economía, pero les trés refugar,[9] porque entendía que l'actividá empresarial ten de tar dixebrada de la política. Y asina participó na construcción de delles escueles primaries. Una d'elles, pa la colonia Portales: la Escuela de Políglotes y Práuticos, que dempués sería rebautizada nel so honor.

En 1949, sofitó y dio agospiamientu a un grupu de persones que llegaben dende España nel barcu ''Marqués de Comillas''; ente elles, el so amigu Pedro Casciaro, quien con esti grupu de persones formó'l primer centru del Opus Dei n'América.[10]

World Trade Center Méxicu

Tamién collaboró viviegamente na ayuda a refuxaos españoles. D'esta forma, contrató a Jesús Martí, Félix Candela y Josep Renau. Con esta tríada creóse una casa de cultura, nel país.[11] Más palantre, como sofitu a los sos paisanos, auspició la empresa Víes y Obres, que tuvo ente los sos socios a Carlos Gaos, a Enrique Segarra y a Arturo Sáenz; con ellos y con otros españoles edificáronse obres como'l Hotel Mocambo, el Hospital Rexonal, el Consuláu de los Estaos Xuníos y el Edificio Bahía, ente otres obres.[12]

Siempres buscó la forma d'estimar y torna-y tamién al so país natal l'habe-y inculcado los sos valores. Y ye por eso que creó, col propósitu d'ayudar a más asturianos a cumplir les sos metes y llograr una meyor preparación académica, la Fundación Benéfica Manuel Suárez.[13] Esta atópase na avenida que lleva'l so nome, na llocalidá de Navia, n'Asturies.[14] Pola so destacada ayuda a la educación, concediéronse-y los títulos de Gran Cruz d'Alfonso X el Sabiu y Fíu predilectu de Navia.[15]

Más palantre, en 1965, entamó a empresarios del sector turísticu en Morelos según a instituciones de servicios ya industriales, pa crear el comité organizador y asina celebrar el primer Antroxu de Cuernavaca.[16]

Manuel Suárez y Salvador Dalí

Yá na década de los 70, y percima d'ideoloxíes tan distintes a la suya como la del muralista David Alfaro Siqueiros quien foi comunista, Suárez convidar a participar na realización d'una serie d'enormes cuadros pa decorar la sala de convenciones que se taba construyendo na so Hotel Casín de la Selva, proyeutu que se suspendió debíu al encarcelamientu del pintor. Pero al salir de la cárcel de Lecumberri, Siqueiros propunxo meyor pintar un mural. D'esa manera, Suárez decidió que se construyera un inmueble especial p'allugar el mural La Marcha de la Humanidá, que'l so diseñu (un octágono, per dientro, y un dodecaedru per fora) facer una esperiencia artística singular. Esa obra recibe anguaño'l nome de Polyforum Cultural Siqueiros,[17] y alluga el mural más grande del mundu.

Pa decorar lo que sería l'antepar del Hotel de Méxicu, convidó al artista xaponés Taro Okamoto, por que pintara el mural Mitu de la mañana o Myth of Tomorrow, qu'amuesa los horrores de la bomba atómica en Hiroshima, Xapón. Esta obra foi comparada col Gernika, de Pablo Picasso.[18]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: Diccionario biográfico español. Identificador DBE: 79853/manuel-suarez-y-suarez. Apaez como: Manuel Suárez y Suárez. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Editorial: Real Academia de la Historia. Llingua de la obra o nome: castellanu. Data d'espublización: 2011.
  2. ↑ Jacobo Zabludovsky escribe sobre un restorán de Suárez (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión). consultáu'l 15 d'ochobre de 2010
  3. ↑ 3,0 3,1 "Manuel Suárez: de Teifaros a Méxicu" lne.es La Nueva España. Consultáu'l 19 de xunetu de 2010
  4. ↑ "Manuel Suárez, un indianu con garra" La Nueva España. Consultáu'l 19 de xunetu de 2010
  5. ↑ Conaculta nomar el más grande mecenes de Méxicu Consultáu'l 5 de mayu de 2015
  6. ↑ "Hestoria del billete mexicanu" Banxico. Consultáu'l 13 d'agostu de 2010
  7. ↑ "Actividaes de los científicos españoles en Méxicu". Consultáu'l 10 d'agostu de 2010
  8. ↑ Discursu d'Ignacio Chávez nel Colexu Nacional. Consultáu'l 10 d'agostu de 2010
  9. ↑ La Nueva España. «"Manuel Suárez, un indianu con garra"». Consultáu'l 16 d'agostu de 2010. «"—Dempués de la presidencia de Cárdenas, ¿ameyoraron les sos rellaciones col Gobiernu? —Sí, abondo. El presidente Ávila Camacho llegó a ufiertame en trés causes la cartera d'Economía y los trés refugué. Y con Miguel Alemán tuvi tan bona rellación que somos compadres, pos foi'l padrín d'unu de los mios fíos."». Consultáu'l 16 d'agostu de 2010
  10. ↑ "josemariaescriva.info" "Los primeros pasos del Opus Dei". Consultáu'l 9 d'agostu de 2010.
  11. ↑ Refalguen empresarios el valor de les obres. Consultáu'l 9 d'agostu de 2010
  12. ↑ Presencia del exiliu republicanu español na arquiteutura mexicana" Consultáu'l 9 d'agostu de 2010.
  13. ↑ Fundación benéfica Manuel Suárez" (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  14. ↑ "La Fundación Manuel Suárez estudia crear un auditoriu" Consultáu'l 10 d'agostu de 2010.
  15. ↑ Consultáu'l 10 d'agostu de 2010.
  16. ↑ "L'Antroxu de Cuernavaca", Diariu de Morelos. Consultáu'l 17 d'agostu de 2010.
  17. ↑ "Hestoria de la construcción del mural"
  18. ↑ Instalen en Tokiu mural de Okamoto perdíu 30 años en Méxicu" Archiváu 2014-04-21 en Wayback Machine Consultáu'l 10 d'agostu de 2010.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]