Patricia Bullrich | |||||
---|---|---|---|---|---|
10 avientu 2015 - 10 avientu 2019 - Sabina Frederic →
| |||||
Vida | |||||
Nacimientu | Buenos Aires, 11 de xunu de 1956 (68 años) | ||||
Nacionalidá | Arxentina | ||||
Estudios | |||||
Estudios |
Universidá de Palermo Universidad Nacional de General San Martín (es) | ||||
Nivel d'estudios | doctorado en ciencias políticas (es) | ||||
Llingües falaes | castellanu | ||||
Oficiu | política | ||||
Llugares de trabayu | Buenos Aires | ||||
Creencies | |||||
Partíu políticu |
Unión por Todos (es) Propuesta Republicana (es) [1] | ||||
Patricia Bullrich (11 de xunu de 1956, Buenos Aires) ye una política arxentina. Anguaño exerz el cargu de Ministra de Seguridá de la Nación. Tamién foi Ministra de Trabayu y Ministra de Seguridá Social mientres el gobiernu de Fernando de la Rúa; y diputada d'Unión pola Llibertá pola Ciudá Autónoma de Buenos Aires mientres tres periodu.
Nació'l 11 de xunu de 1956 nel Institutu del Diagnósticu, na ciudá de Buenos Aires. Ye fía d'Alejandro Bullrich (médicu clínicu y cardiólogu) y de Julieta Luro Pueyrredón. Patricia Bullrich ye tida segunda d'Esteban Bullrich.[2]
La so hermana foi esposa de Rodolfo Galimberti, líder de Montoneros.[3]
Forma parte de la familia tradicional arxentina de los Pueyrredón, de llinaxe francés ya irlandés,[4]que los sos miembros más destacaos fueron Juan Martín de Pueyrredón, Direutor Supremu de les Provincies Xuníes del Río de la Plata (1816-1819); y Honorio Pueyrredón, ministru d'Agricultura (1916) y darréu ministru de Rellaciones Esteriores (1917-1922) del presidente Hipólito Yrigoyen. Na so familia tamién hubo dos intendentes de la Ciudá de Buenos Aires: Adolfo Bullrich (1898-1902) y Carlos Pueyrredón (1940-1943).[5]
Hincha de Club Atlético Independiente d'Avellaneda, xugó dende moza al ḥoquei sobre yerba. Al terminar el secundariu foi escoyida pal primer Campeonatu del Mundu en Francia 1974, pero refugó la convocatoria y optó pola política.[ensin referencies] Pa esi entós yá participaba na Mocedá Peronista, coles mesmes que trabayaba nel llocal de comíes rápides Cheburger.[6]
Terminó la secundaria en 1975. Tuvo intentos por recibise de socióloga y abogada,[7] hasta que finalmente nel añu 2001 graduóse como Llicenciada n'Humanidaes y Ciencies Sociales con orientación en Comunicación na Universidá de Palermo. Nel 2009, llogró'l títulu de Magíster Ciencies Polítiques y Socioloxía na Facultá Llatinoamericana de Ciencies Sociales (FLACSO).
Nel añu 2013, defendió la so tesis de doctoráu recibiendo'l títulu de Doctora en Ciencies Polítiques de la Universidá de San Martín (UNSAM).[8]
A los 15 empezó la militancia na Mocedá Peronista, percorriendo los conventillos de barriu de Abasto. Tuvo na masacre d'Ezeiza el día que volvió Perón, y na Plaza de Mayu cuando'l ex-presidente echó a los Montoneros. Pasó seis meses detenida na cárcel de Devotu, cuando escapó a Brasil, Méxicu, España y Francia.[9] Miembru de Montoneros, brazu armáu del Peronismu, llogró'l rangu de segunda teniente na organización, rellacionada íntimamente con Rodolfo Galimberti y Roberto Perdia, líderes d'altu rangu d'esa organización. Faíase llamar “Carolina Serrano” na guerrilla.[10] Güei conocer pol llamatu La Piba.[5] Tres el regresu de la democracia, anduvo cerca d'Antonio Cafiero na renovación peronista; pero pasó a acompañar a Carlos Menem. En 1993 foi diputada pola Capital, na llista encabezada por Erman González y Miguel Ángel Toma.[9]
Dempués d'un pasu curtiu pola municipalidá d'Hurlingham con Juan José Álvarez y d'ocupar un cargu nel gobiernu bonaerense d'Eduardo Duhalde, terminó recalando na Alianza de la mano d'Antonio de la Rúa y Fernando de Santibañes[9] (ex-xefe de la SIDE).[11]
Nel añu 1999, nel gobiernu de Fernando de la Rúa, foi la primer muyer n'ocupar la Secretaría de Política Criminal y Asuntos Penitenciarios del Ministeriu de Xusticia y Derechos Humanos de la Nación. N'abril de 2000 decidió relevar a 112 guardiacárceles que facilitaben la salida de presos de la cárcel ya inclusive los acompañaben nos sos asaltos.[12]
Tamién foi la primer muyer n'ocupar el cargu de Ministra de Trabayu, Emplegu y Formación de Recursos Humanos de la Nación ente ochobre de 2000 y ochobre de 2001. Dende esa cartera impulsó un plan de «tresparencia sindical», qu'incluyía ente otros puntos la obligación de presentar declaraciones xuraes d'ingresos a los dirixentes gremiales.[13] Esto valió-y diversos enfrentamientos colos líderes sindicales, ente ellos Hugo Moyano.[14]
Depués desempeñó'l cargu de Ministra de Seguridá Social, nel acabante crear Ministeriu de Seguridá Social, dende ochobre de 2001[15] hasta payares del mesmu añu,[16] momentu nel cual arrenunció.
Nel contestu de la llamada «llei de déficit cero», Bullrich impulsó y robló el decretu qu'estableció l'amenorgamientu del 13 % a los haberes de los trabayadores estatales y de les xubilaciones, que los sos montos fueren mayores a los ARS/USD 500 (pesos arxentinos convertibles a dólares d'Estaos Xuníos al mesmu valor).[17]
Mientres la so xestión el desemplegu alzar del 15 al 25%.[18]
Creó'l partíu Unión pola Llibertá (nesi momentu llamáu Unión por Toos)[19]pol que foi candidata a la Xefatura de Gobiernu de la ciudá de Buenos Aires nuna alianza con Recrear. Bullrich quedó nun cuartu llugar col 9,76%, detrás de Mauricio Macri (37%), Aníbal Ibarra (33%) y Luis Zamora (12,3%). Tamién compitió por un escañu na Cámara de Diputaos de la Nación Arxentina pela Ciudá Autónoma de Buenos Aires, onde ocupó'l sestu llugar ente más de trenta candidatos.
Nel añu 2007, el partíu Unión pola Llibertá integróse al frente Coalición Cívica d'Elisa Carrió.[20] Esi mesmu añu Bullrich encabezó la llista nes eleiciones de Diputaos de la Nación Arxentina pela Ciudá Autónoma de Buenos Aires por dicha coalición pal periodu 2007-2011.
N'avientu de 2015 foi designada ministra de Seguridá de la Nación por Mauricio Macri.[21]
A mediaos d'avientu d'esi añu punxo en funciones al so equipu nel ministeriu, ensin indicar los sos planes y remanar xeneral.[22] Como mano derecha designó a Pablo Noceti, xefe de gabinete del Ministeriu de Seguridá que tuvo un papel destacáu como defensor de los responsables de delitos de lesa humanidá en xuicios en La Pampa y Concepción del Uruguay y de la mesma sindicáu como responsable direutu de la Desapaición de Santiago Maldonado.[23]
Una de les primeres midíes foi'l trespasu de la Superintendencia de Seguridá Metropolitana de la Policía Federal Arxentina a la Policía Metropolitana de Buenos Aires, en xineru de 2016. Nesa oportunidá, la ministra señaló que con esta midida la Policía Federal «va tar muncho más presente en caúna de les provincies al traviés d'axencies federales».[24]
Mientres el so xestión esanicióse'l contratu pa la producción de la segunda serie de seis Radares Primarios Arxentinos 3D de Llargu Algame, suscritu ente la cartera de Defensa, Fabricaciones Militares y INVAP por 1.000 millones de pesos, que sirviríen p'ampliar la cobertoria y la vixilancia del espaciu aereu dende'l centru escontra'l sur del país. Coles mesmes treslladó radares dende la zona fronteriza con Bolivia, axacente a Salta, dexando la frontera ensin control nin vixilancia electrónica porque'l radar que s'instalara pa detectar narcovuelos treslladar a Mendoza pa un Cume del Mercosur.[25] Paralelamente diose un repliegue de 1.800 efeutivos del operativu Escudo Norte, de proteición de les fronteres, y nel marcu de retayos presupuestarios, retirar del Operativu Fronteres el sistema de radares de vixilancia terrestre de la frontera norte.[26]Mientres la so xestión baxó'l númberu del rescate de víctimes de tráficu de persones. Nun añu les víctimes de trata rescataes baxaron casi un 70%, cuntándose les persones esplotaes llaboral o sexualmente, que recuperaron la so llibertá. En 2015 fueron rescataes 2.110 pero'l númberu de recates derrumbar a 666 en 2016 y 516. a 2017.[27]
En payares de 2001 la diputada Elisa Carrió denunció a la entós ministra de Trabayu de la Nación Patricia Bullrich de “infame traidora a la Patria” y d'integrar una asociación ilícita xunto al Presidente Fernando de la Rúa y los demás integrantes del gobiernu, en rellación col decretu qu'establecía que «el Gobiernu nacional garantizaría'l pagu de los bonos de la delda cola recaldación, inclusive antes d'asegurar la lliquidación de xubilaciones y salarios de l'alministración pública».[28]
N'abril de 2009 cuando Patricia Bullrich conducía'l so autu, foi detenida por un control d'Axentes de Tránsitu (CACTYT) y sometida a un test d'alcoholemia que'l so resultancia dio un valor percima del máximu dexáu.[29] Por esta situación, Bullrich foi oxetu de memes d'Internet y distintes burlles nes redes sociales.
Pocos díes dempués d'empecipiáu'l nuevu periodu presidencial, xunto al xefe de gabinete Marcos Peña preparó un protocolu de protesta social”, que según dellos medios foi ellaboráu pa faer frente a los reclamos qu'empezaron a surdir en respuesta a les midíes d'axuste y los aumentos de tarifes de servicios públicos anunciaos. Dirixentes del kirchnerismo y otros partíos opositores al gobiernu de Mauricio Macri afirmaron que “lo que busquen ye disciplinar a la sociedá ante la creciente protesta social”.[30] Como elementu punitivu van aplicase les penes del artículu 194 del Códigu Penal o les contravenciones previstes en cada xurisdicción.[31]
Referentes de distintos sectores de la oposición cuestionaron el protocolu al alvertir que "criminaliza la protesta social, da más facultaes a les fuercies de seguridá y busca amedranar los reclamos".[32] Pal Centru d'Estudios Llegales y Sociales que preside Horacio Verbitsky, la nueva normativa «da a les fuercies de seguridá amplies facultaes pa reprimir y criminalizar les protestes sociales». Pa la diputada Myriam Bregman del Frente d'Izquierda, «ye increíble que con un meru resolución ministerial preténdase avasallar un derechu fundamental, como ye'l derechu a la protesta y a la movilización».[33]
El protocolu inclúi disposiciones que regulen el trabayu de los periodistes que s'atopen cubriendo'l fechu,[34] amás d'habilitar la portación d'armes de fueu per parte de les fuercies de seguridá destinaes a contener les protestes.[35]
El día 22 d'avientu de 2015, la Xendarmería Nacional reprimió con violencia una manifestación d'emplegaos d'una industria avícola que cortara l'Autopista Ricchieri, accesu al Aeropuertu Internacional d'Ezeiza, n'ordenando a los manifestantes abandonar la corte en cinco minutos. La represión, que consistió en dos cargues dixebraes per delles hores, incluyó l'usu de palos, bales de goma y camiones hidrantes, dexando ente diez y dolce trabayadores mancaos, d'alcuerdu al testimoniu de los manifestantes.[36][37] Cristian Villalba, delegáu de los trabayadores, denunció que les agresiones fueron empecipiaes por activistes políticos infiltrados na manifestación.[38] Bullrich declaró a los medios que foi ella quien dio les órdenes a la Xendarmería pa desallugar a los manifestantes y que s'utilizó «el mínimu de la fuercia».[39][40] Nun comunicáu emitíu esi mesmu día pola cartera al so cargu arreyar al Partíu Obreru (PO) como responsable de los incidentes, el comunicáu amás acusa: «Mientres se llevaben alantre les negociaciones, un grupu de militantes del Partíu Obreru intentó ingresar al aeropuertu d'Ezeiza, pa tomar posesión del mesmu. Ellí, cutieron a un xendarme y desamarraron el conflictu.»[41] Arriendes de esto'l Comité Executivu del PO anunció'l mesmu día que presentaría una denuncia penal contra Bullrich «por llevantos ya inxuries, agravaes por provenir d'altos funcionarios del Estáu y, poro, de sirvise de la mentira pa pavimentar la persecución política.»[42]
Na mañana siguiente dirixentes y abogaos de l'agrupación política presentaron la querella contra la ministra nel xulgáu al cargu de la Dra. María Romilda Servini. Dichos dirixentes políticos calificaron el remanar de Bullrich como similar a lo fecho pol ministru Aníbal Fernández, quien en 2008 acusara a esi mesmu partíu polos incidentes asocedíos nuna formación de tren.[43] Finalmente, n'hores de la tarde'l mesmu Ministeriu emitió un segundu comunicáu desdiciendo lo escrito nel anterior, entós afirmaron que «en Seguridá nunca sostuvimos, nin arreyamos al Partíu Obreru como responsable de los fechos»; tres esta rectificación la querella nun siguió.[44]
L'a fines de xineru de 2017, el movimientu Barrios de pies denunció a Patricia Bullrich ante l'Institutu Nacional contra la Discriminación, la Xenofobia y el Racismu,[45] por cuenta de los sos dichos nel cursu d'una entrevista radial onde espresó "Acá vienen ciudadanos paraguayos o ciudadanos peruanos que se terminen matando pol control de la droga. La concentración d'estranxeros que cometen delitos de narcotráficu ye la esmolición que tien el nuesu país [...] el 33% de los presos por narcotráficu son estranxeros".[46] Según los denunciantes, tratar d'una "estigmatización basada en conceutos xenófobos", con información falsa, yá que según estadístiques oficiales recién, solo'l 5% de los deteníos provienen de países estremeros.[47]
El 1 d'agostu de 2017 la Comisión Provincial pola Memoria de la provincia de Chubut denunció la detención ilícita y la desapaición de Santiago Maldonado, mientres la represión d'una protesta nel lof mapuche de Cushamen,[48] llevada a cabu pola Xendarmería Nacional y encabezada pol xefe de gabinete del Ministeriu de Seguridá, Pablo Noceti,[49] quien encabezó'l procedimientu depués d'anunciar que detendría a los miembros del RAM mapuche ensin intervención xudicial.[50] La denuncia foi realizada pol xuez Guido Otranto d'Esquel, quien intimó al gobiernu nacional a informar si esa fuercia detuviera a Maldonado el 1 d'agostu y qué midíes adoptara pa investigar la desapaición. Xendarmería contestó la intimación negando detener a Maldonado y ensin informar si había tomáu midíes tendientes a investigar la suerte del militante sumíu.[48]
El 5 d'agostu'l gobiernu arxentín foi demandáu ante'l Comité contra les Desapaiciones Forzaes de les Naciones Xuníes, por que tome midíes p'atopar a Santiago Maldonado.[51] El Comité fixo llugar al pidíu del Centru d'Estudios Llegales y Sociales (CELS) y esixó-y al Gobiernu nacional qu'adopte “una estratexa integral y refecho pa la busca y llocalización” de Santiago Maldonado.[52] Hubo marches esixendo la so apaición con vida en Buenos Aires, La Plata, Bariloche y Neuquén Capital, onde tamién s'esixó l'arrenunciu de Patricia Bullrich.[53] Tamién se convocaron marches en Mar del Plata, Bahía Blanca, Xeneral Madariaga, Mendoza, Malargüe, El Bolsón, Rawson, Viedma, Rosario y Gualeguaychú. Fora del país en Bogotá (Colombia), Asunción (Paraguay) y Montevideo (Uruguái).[54]
Tres la solicitú del Ministeriu Públicu Fiscal, el xuez federal de Esquel, Guido Otranto aprobó recaratular el casu como desapaición forzada de persona,[55] poniendo'l focu de la investigación na Xendarmería Nacional, que depende direutamente del gobiernu nacional encabezáu por Mauricio Macri.[56]
L'abogáu constitucionalista Eduardo Barcesat, Jorge Colvis, del Institutu Sampay, y los representantes de la Lliga Arxentina polos Derechos del Home, Graciela Rosenblum y José Schulman presentaron una denuncia penal contra Patricia Bullrich, Mauricio Macri, Marcos Peña, Germán Garavano y Pablo Noceti, y contra la cúpula de Xendarmería Nacional Arxentina “por encubrimiento de desapaición forzada de persones”. “Tamos frente a un delitu calificáu de lesa humanidá, imprescriptible na aición penal”.
Barcesat amestó qu'a los autores mediatos y a los encubridores del casu quépe-yos la mesma responsabilidá qu'a los autores materiales de la desapaición de Maldonado, “esto ye, los que negaron que'l cuerpu fuera apoderáu pola Xendarmería Nacional, la fuercia interviniente na represión”. “L'enfotu de la ministra de Seguridá y de los restantes funcionarios en despintar que efeutivamente Santiago Maldonado ta sumíu” de resultes del remanar de Xendarmería Nacional configura una “desapaición forzada de persones, y la responsabilidá personal nel encubrimiento”, afirmó'l constitucionalista.[57]
En setiembre de 2017 Patricia Bullrich, el direutor de la Xendarmería Nacional y los xueces Gastón Mercau y Pablo Pullen Llermanos fueron denunciaos ante la xusticia penal por abusu d'autoridá y prevaricato, por cuenta de les condiciones impuestes pal cumplimientu de prisión domiciliaria ordenáu a Milagro Sala.[58]
A finales d'ochobre de 2017, cola firma de Patricia Bullrich, publicar nel Boletín Oficial el "Protocolu Xeneral d'Actuación de Rexistros Personales y Detención pa Persones Pertenecientes al Coleutivu L.G.B.T.". Esti documentu crea'l marcu reglamentariu pa l'actuación de toles fuercies policiales y de seguridá federales. Dende la Federación Arxentina LGBT manifestaron la so esmolición y malestar polo qu'interpreten ye un protocolu discriminatoriu que viola la reconocencia a la diversidá y los derechos individuales consagraos.[59] Nun comunicáu, SUTEBA espresó la so solidaridá y acompañamientu nel refugu manifestáu poles organizaciones que defenden los derechos del coleutivu LGBT.[60]
En payares de 2017, depués de producise la detención del ex vicepresidente Amado Boudou, Ariel Lijo, —el xuez qu'ordenó la midida—, y Patricia Bullrich fueron denunciaos «pola comisión de los delitos de violación de los deberes de funcionariu públicu y vexames, en concursu real y nel calter d'autores».[61]
Rafael Nahuel, integrante de la comunidá mapuche Lafken Winkul Mapu de 22 años, recibió un disparu de bala de plomu nel llombu per parte de la Prefeutura Naval Arxentina, dependientes del Ministeriu de Seguridá al cargu de Patricia Bullrich. El fechu asocedió nel marcu d'un reclamu del Pueblu Mapuche por un territoriu xunto al Llagu Mascardi na provincia de Río Negro, d'onde fueren violentamente desallugáu, xunto a otros dos indíxenes de la comunidá, dos díes antes.[62] Nel mesmu llugar tamién foi mancada de bala una moza de 20 años.[63]
La ministra Bullrich, acompañada pol ministru de xusticia Germán Garavano, sostuvieron nuna conferencia de prensa que la muerte de Nahuel, constituyeron actos llexítimos realizaos por miembros de la Prefeutura Naval, por cuenta de que les víctimes yeren parte d'un grupu que ta fora de la llei qu'intenta convertise en poder fáctico y tomar un territoriu», armáu con «armes de gruesu calibre», coles qu'atacaron a les fuercies de seguridá.[64] El día 7 d'avientu, el xuez Gustavo Villanueva realizó una inspeición ocular del llugar onde se producieron los fechos. Ellí nun s'atoparon armes que tuvieren en poder de los mapuches, nin restos que dexaren suponer que les hubo y fueron usaes nesi llugar, tales como los árboles cayíos o furaos por bales qu'informaron les fuercies de seguridá. Sicasí reparáronse numberoses vainas sirvíes del calibre de 9 mm, bales utilizaes n'escopetes 12-70, como les qu'utilicen el grupu Albatros de Prefeutura Naval y el Grupu Especial d'Operaciones Policiales (GEOP), qu'operaron nesi llugar el 25 de payares.[65]
N'avientu de 2017 produciéronse una serie represiones nel centru de la Capital Federal: al anochecer del 12 d'esi mes hubo una fuerte represión con mancaos y numberosos deteníos contra manifestantes que reclamaben contra la Organización Mundial de Comerciu (OMC), que la so xunta cume tenía llugar nesa ciudá.[66]
A la tarde del día siguiente, una gran manifestación frente al Congresu Nacional contra un proyeutu de llei que modificaría'l cálculu de les xubilaciones en perxuiciu de los xubilaos foi tamién violentamente repelida pola Xendarmería, con siquier un camión hidrante y bales de goma, y trés diputaos nacionales afrellaos (Victoria Donda, con firíes nun pie; Leonardo Grosso, víctima de taragañaes por un perru de Xendarmería; y Juan Manuel Huss, quién sufrió una fisura nuna costiella). Horacio Pietragalla foi afrelláu verbalmente.[67][68][69] El grupu de manifestantes y llexisladores pretendía dar un abrazu pacíficu al Palaciu del Congresu. La Xendarmería buscó pela so parte evitar un acampe de movimientos sociales na plaza del Congresu.[70]
Esto foi orde de Patricia Bullrich. Queríamos faer un abrazu simbólicu. Quixímos falar col xefe del operativu y tiráronnos los perros enriba y pegar pataes. Esto ye responsabilidá del Ministeriu de Seguridá.
El 14 d'avientu de 2017, nel marcu de la sesión na Cámara de Diputaos de la Nación Arxentina p'aldericar y votar la reforma previsional, la contorna del Palaciu del Congresu de la Nación Arxentina amanecieron vallaos y arrodiaos por 280 efeutivos de la Policía Federal Arxentina, 900 de Xendarmería Nacional Arxentina, 78 de Policía de Seguridá Aeroportuaria y 110 de Prefeutura Naval Arxentina,[71] col fin de torgar el pasu de los manifestantes de partíos políticos opositores, organizaciones sociales, sindicales, de derechos humanos, ente otres. Hores antes de los entamos de la sesión, les fuercies de seguridá empezaron a reprimir brutalmente a los manifestantes concentraos na Plaza del Congresu y l'Avenida Callao, utilizando bales de goma, camiones hidrantes y gases llacrimóxenos. Los periodistes que cubrián la movilización viéronse afeutaos.[72][73][74] Pablo Piovano, fotógrafu del diariu Páxina 12, foi baleado pola policía. Declaró que «un policía viome col mio cámara en mano y disparóme a mediu metro», siendo mancáu nel pechu.[75] Mientres l'operativu de la xendarmería, una moza de 25 años d'edá que salía del so trabayu foi detenida y amansuñada.[76]
Tamién fueron reprimíos pola xendarmería los diputaos del Frente pa la Victoria y Unidá Ciudadana nes puertes del Congresu, incluyendo ataques a Máximu Kirchner, Juan Cabandié, Axel Kicillof, el dirixente del Partíu Obreru Marcelo Ramal, la diputada Romina del Plá y Nicolás del Caño, diputáu del Partíu de los Trabayadores Socialistes. Los incidentes asocedieron cuando los diputaos opositores esforcexaron colos xendarmes al intentar ingresar al Congresu a sesionar.[77][78] El diputáu fueguino Matías Rodríguez recibió un golpe que lu dexó inconsciente y tuvo de ser atendíu por una ambulancia.[78] La diputada Mayra Mendoza foi arrodiada por policías, de los cualos unu d'ellos atacar con gas llacrimóxeno, teniendo que ser atendida.[79] El diputáu neuquino Darío Martínez tamién foi atacáu con gas llacrimóxeno, teniendo de ser asistíu por bomberos.[80] El diputáu Leopoldo Moreau, d'orixe radical, foi mancáu na manes polos escudos de los xendarmes.[81] Gabriel Mariotto recibió un golpe que-y provocó un corte debaxo del güeyu derechu.[82] Myriam Bregman foi cutida y denunció que la dexaron «ensin aire».[77]
Hai fuercies de seguridá dientro del Congresu y hai diputaos que nun pueden pasar el cercu militar.
Previu a la sesión, diputaos del kirchnerismo, el Movimientu Evita y l'esquierda llevaron a cabu una conferencia de prensa denunciando'l nivel de militarización nunca vistu» en redol al Congresu Nacional.[83] Tamién se denunció la presencia de xendarmes dientro del Edificiu Anexu de la Cámara de Diputaos.[84] Elisa Carrió, de l'alianza oficialista Camudemos, declaró que nun se precisen tantos xendarmes, la ministra de Seguridá tien que parar». «Nun hai que faer tanta ostentación de la fuercia, nun ye bonu».[85] Héctor Daer, unu de los titulares de la Confederación Xeneral del Trabayu tamién denunció la militarización» del Congresu Nacional.[86]
Hores dempués, más d'una decena de los más representativos organismos de derechos humanos d'Arxentina emitieron un curtiu comunicáu esixendo'l cese de la represión y la "inmediata" arrenunciu de Patricia Bullrich.[87] Depués de les crítiques, nel más altu nivel gubernamental tomóse la decisión de mover a Bullrich del mandu del operativu de seguridá nel Congresu del día llunes 18 d'avientu, p'atribuyi-y lo al xefe de gobiernu de la Ciudá de Buenos Aires Horacio Rodríguez Larreta y a la Policía de la Ciudá.[88]
La xornada del 14 d'avientu remató con 30 mancaos (nueve d'ellos policías) y 22 deteníos, amás de múltiples daños materiales na vía pública.[89] Sumando a los díes anteriores, el saldu total de deteníos llegó a les 48 persones.[90]
Nos díes posteriores, testigos y medios denunciaron que mientres l'operativu del día 14 utilizáronse gases llacrimóxenos vencíos.[84]
Como xefe de gabinete y mano derecha nel ministeriu designó a Pablo Noceti, que tuvo un papel destacáu como defensor de los responsables de delitos de lesa humanidá en xuicios en La Pampa y Concepción del Uruguay.[91]
Díes dempués del entamu de la so xestión nel ministeriu de Seguridá, ATE (Asociación de Trabayadores del Estáu) emitió un comunicáu onde denuncien que de forma persecutoria» funcionarios d'esa dependencia soliciten la filiación síndica, ideolóxica y política» de los emplegaos, señalando que dende la xestión de la nueva ministra Patricia Bullrich, empezaron a escorrer a los trabayadores pola so filiación política, sindical ya ideolóxica»,[92][93] al puntu de que se solicitaron la filiación política, sindical ya ideolóxica de los trabayadores del Ministeriu».[94][95]
El 25 d'avientu de 2015 oponer al fallu dictáu pola Corte Suprema de Xusticia de la provincia de Mendoza, qu'establez que cuando se detién a un ciudadanu, los fiscales tienen d'informar dicha detención a un xuez de garantíes dientro de les 24 hores y nel mesmu plazu, el xuez tien de resolver sobre la detención.[96]
A fines d'avientu del mesmu añu, los trés condergaos pol Triple crime de General Rodríguez fugar del penal de General Alvear de la provincia de Buenos Aires. El 9 de xineru de 2016, unu d'ellos, Martín Lanatta foi prindáu en Cayastá, provincia de Santa Fe. Primeramente reportóse oficialmente que los trés prófugos fueren recapturados. Bullrich reconoció que foi ella mesma quién-y comunicó la noticia al presidente. Los dos prófugos restantes fueron atopaos el 11 de xineru. Por cuenta de estos fechos, Bullrich presentó'l so arrenunciu como ministra de Seguridá, pero'l presidente Macri nun la aceptó.[97] [98]
En 2016 Patricia Bullrich recibió crítiques por impulsar dende'l ministeriu de Seguridá la contratación de dellos familiares y allegaos. El so fíu Francisco Langieri Bullrich foi designáu direutivu dependiente de la Secretaría País Dixital del Ministeriu de Modernización que conduz Andrés Ibarra, la so cuñada Ana Gazcón Aráoz foi designada na Subsecretaría de Comunicación Social, dependiente de la Secretaría de Medios de la Nación y el so afiáu Pedro Cernadas foi designáu titular d'una Unidá d'Atención Integral (UAI) del ANSES en Tigre.[99] De la mesma la pareya d'este y sobrina política de Bullrich, Sofía Bravo, foi designada como emplegada de la Corte Suprema de Xusticia.[100]
El so sobrín Santiago Bullrich foi designáu al mandu de les campañes nel área de comunicación dixital del Gobiernu de la Ciudá de Buenos Aires y la nieta de la so tía María Julieta Williams incorporar a una dependencia del gobiernu porteño.[101] La tía de la ministra, Julieta María Williams, foi designada Direutora Xeneral d'Innovación Social y Planiamientu Participativu de la Ciudá de Buenos Aires.[102]
Tamién foi cuestionada pola compra de cuatro lancha israelíes con armamentu de guerra por casi 50 millones de dólares. Según alvirtió la Federación de la Industria Naval Arxentina col mesmu monto podríen habese construyíu llocalmente 20 llanches similares, anque ensin l'armamentu. Señalóse amás que Colombia suministrara a Brasil llanches artilladas y blindaes similares a les israelines por USD 2 millones caúna. La empresa beneficiada ye Codesur, perteneciente al empresariu Mario Montoto, que ye nexu de la ministra coles autoridaes israelines.[103] La compra foi realizada en forma direuta y ensin nengún tipu de llicitación previa. Cada llancha foi mercada a un costu equival a unos 12,5 millones de dólares per equipu, una cifra elevada comparada a tres lancha que licitó la Prefeutura Naval Arxentina un añu antes, con un costu de USD 120 mil per unidá.[104]
Nel contestu del cume de la Organización Mundial del Comerciu en Buenos Aires, n'avientu de 2017, el diariu Páxina 12 tuvo accesu al testu del cable diplomáticu pol cual la Cancillería Arxentina ordenó-y a les embaxaes y consulaos del país a lo llargo del mundu, que denieguen los visaos pa ingresar al país a representantes d'organizaciones de la sociedá civil, por instrucción del Ministeriu de Seguridá (de Patricia Bullrich) y l'Axencia Federal d'Investigaciones (al cargu de Gustavo Arribas). Nel llistáu non yá figuraron organizaciones activistes defensores de derechos humanos y civiles, sinón tamién entidaes profesionales y reputaos especialistes a nivel internacional.[105] Díes dempués periodistes y activistes internacionales fueron deportaos, xenerando fregadures diplomátiques con otros países y crítiques internacionales.[106]
El periodista y ex militante revolucionariu Juan Gasparini, acusó a Patricia Bulrich de ser la «principal reclutadora de exiliaos n'España pa la contraofensiva montonera del 79, xunto al so cuñáu y actual diputáu en Santa Fe Gerardo Ricu, pero a la de xubise al avión, ella salió fuxendo»[107]
Gasparini amestó que Bullrich foi un emblema de la contraofensiva de Montoneros («el famosu "animémonos y vaigan" de la Conducción Nacional de Montoneros, que sacrificó miles de persones que depués sumieron, mientres los principales xefes quedáronse fuera del país») y amestó que «inclusive embarcaron nesi suicidiu coleutivu a una piba de 16 años: Verónica Cabilla o Cabillia, que de xacíu foi prindada y fusilada pol réxime militar».[107]
En 2015 l'abogáu históricamente venceyáu al peronismu Juan Gabriel Labaké denunció que Bullrich y la diputada Elisa Carrió trabayen pal gobiernu de Barack Obama como parte d'un treme tendiente a desestabilizar a gobiernos izquierdistes de la rexón llatinoamericana que nun respuenden a los intereses d'Estaos Xuníos.[108]
Predecesor: María Cecilia Rodríguez |
Ministra de Seguridá d'Arxentina 10 d'avientu de 2015 - actualidá |
Socesor: - |