Ponte del Gard


Ponte del Gard
 Patrimoniu de la Humanidá UNESCO
 Monumentu históricu
Pont du Gard (fr)
puente en arco (es) Traducir, puente de fábrica (es) Traducir, acueducto romano (es) Traducir, puente romano (es) Traducir, atraición turística y estructura arquitectónica romana (es) Traducir
Llocalización
PaísBandera de Francia Francia
Organización territorial Francia metropolitana
RexónBandera de Occitania Occitania
Departamentu Gard
Distritu Distrito de Nîmes (es) Traducir
Cantón Cantón de Remoulins (es) Traducir
Comuña Vers-Pont-du-Gard
Llugar físicu Q18667157 Traducir
Coordenaes 43°56′50″N 4°32′08″E / 43.9473°N 4.5355°E / 43.9473; 4.5355
Ponte del Gard alcuéntrase en Francia
Ponte del Gard
Ponte del Gard
Ponte del Gard (Francia)
Historia y usu
UNESCO World Heritage Site record modification (en) Traducir 2007
Arquiteutura
Materiales caliza de concha (es) Traducir
Altor 48 m
160 ft
Llargor 275 m y 900 ft
Superficie 0,3257 ha
Crucia Ríu Gardon
Tresporta acueducto romano (es) Traducir y Fontaine d'Eure (en) Traducir
Númberu d'arcos 6
Patrimoniu de la Humanidá
Criteriu (i), (iii) y (iv)
Referencia 344 y 344bis
Rexón Europa y América del Norte
Inscripción 1985 (Xunta IX)
Mérimée ID PA00103291
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata
Pont du Gard (acueductu romanu)
Patrimoniu de la Humanidá — UNESCO
Ponte del Gard, en Francia
Llugar  Francia
Criterios Cultural: i, iii, iv
Referencia 344bis
Inscripción 1985 (IX Sesión)
Estensiones 2007
Área Europa y América del Norte
Cambiar los datos en Wikidata

La ponte del Gard ye un acueductu asitiáu nel sur de Francia construyíu pol Imperiu romanu. Atópase xunto al pueblu de Remoulins, nel departamentu de Gard. La ponte construyir mientres el sieglu I D. C. y formaba parte del acueductu de Nîmes, una conducción hidráulica por gravedá de 50 quilómetros de llargor que llevaba l'agua d'un manantial en Uzès a la colonia romana de Nemausus (Nimes).[1]

L'acueductu Romanu escurría dende Fontaine d'Eure cerca d'Uzès hasta Nemausus (Nimes) pasando sobre la Ponte del Gard y otros munches pontes de dimensiones considerables (esquema non a escala).

Nome

[editar | editar la fonte]

Pont du Gard en francés (idioma orixinal). El ríu Gard, al que debe'l so nome'l departamentu nel que s'atopa, nun esiste realmente con esti nome. El ríu formar por munchos afluentes, que munchos son llamaos Gardon y recibe tamién el nome de Gardon.

Descripción

[editar | editar la fonte]
Seición tresversal de la Ponte del Gard (derecha) y de la ponte de carretera del sieglu XVIII (esquierda) (Alfred Léger, 1875)[2]
Ponte del Gard, Francia

Construyida en trés niveles, la Ponte tien 49 metros d'altu y el nivel más llargu tien 275 metros de llargor.

  • Nivel baxu: 6 arcos, 142 metros de llargor, 6 m de grosez, 22 m d'altura
  • Nivel mediu: 11 arcos, 242 metros de llargor, 4 m de grosez, 20 m d'altura
  • Nivel cimeru: 35 arcos, 275 metros de llargor, 3 m de grosez, 7 m d'altor

Sobre'l tercer nivel escurre un camín y un conductu d'agua de 1,8 m d'altor y 1,2 m de grosez y una rimada de 0,4 % de grau.

Historia

[editar | editar la fonte]
Ponte del Gard, años 1850

Creyer mientres enforma tiempu que la ponte del Gard foi construyíu alredor del añu 19 e. C., sicasí, les escavaciones recién suxeren que se realizó nel sieglu I d. C. La so construcción atribuyir al xenru d'Augusto, Marcu Vipsanio Agripa. Diseñáu pa llevar l'agua al traviés del pequeñu valle del Gardon, foi parte d'un acueductu d'unos 50 km que llevaba l'agua dende les nacencies cercanes a Uzès hasta la ciudá romana de Nemausus (actual Nîmes). L'acueductu completu tenía una rimada de 34 cm/km (1/3000), baxaba namái 17 m en tol so trayeutu y llevaba 20 000 000 de llitros d'agua diariamente.

Foi construyíu por completu ensin emplegar argamasa. Les piedres del acueductu, dalgunes de les cualos pesen hasta seis tonelaes, caltiénense xuníes por grapes de fierro. La mampostería foi alzada hasta'l so sitiu por aciu polees aicionaes por munchos homes. Construyóse un complexu andamiu p'aguantar l'acueductu mientres se construyía. La fachada inda tien les marques de la so construcción en forma de bárabos poles que se xunía al andamiu y caballetes nes pilastres que sosteníen los marcos semicirculares o cimbles sobre los que se construyeron los arcos. Créese que se tardó unos trés años en construyilo, y que participaron nes obres de 800 a 1000 trabayadores.

A partir del sieglu IV desdexóse'l so caltenimientu y los sedimentos empezaron a apexar el conductu. Nel sieglu IX quedó inservible y la xente empezó a usar les sos piedres pa los sos propios propósitos. Sicasí, la mayor parte de la ponte del Gard permanez intacta.

Hasta'l sieglu XVIII l'acueductu foi usáu como ponte que facilitaba'l tráficu a cuerpu travesando'l ríu. Les pilastres del segundu nivel vieron amenorgáu la so grosez pa faer más espaciu pal tráficu, pero esto faía apeligrar la estabilidá de la estructura. En 1702 les pilastres fueron restauraos a la so grosez orixinal pa salvaguardar l'acueductu. En 1743 construyóse una nueva ponte xunto a los arcos del nivel inferior, de tala forma que el tráficu rodáu pudiera cruciar pellí. L'acueductu foi restauráu nel sieglu XVIII, pos aquel día yera un reclamu turísticu y foi restauráu de nuevu mientres el reináu de Napoleón III a mediaos del sieglu XIX.

La calidá estraordinaria de l'albañilería de la ponte convertir nuna parada obligatoria pa los viaxeros mamposteros na so xira tradicional alredor del país, munchos de los cualos dexaron los sos nomes inscritos na piedra. Les marques realizaes polos trabayadores orixinales, nes que s'indiquen onde se debíen asitiar les piedres, tamién se caltienen: por casu, FRS II (significa frons sinistra II).

Interior del conductu de la Ponte del Gard, na actualidá cerráu al públicu.

Dende 1985 el Pont du Gard ta rexistráu como Patrimoniu de la Humanidá. Señala la Unesco que

el Pont du Gard foi construyíu poco primero de la era cristiana pa dexar que l'acueductu de Nîmes (que tien casi 50 quilómetros de llargu) cruciara'l ríu Gard. Los arquiteutos ya inxenieros hidráulicos romanos que diseñaron esta ponte, que s'alza hasta casi los 50 metros y ta a trés niveles –el más llargu mide 275 m– crearon una obra maestra téunica según artística.
UNESCO[3]

En 1998 el Pont du Gard viose afeutáu por un hinchente que causó graves daños na rexón. La carretera que lleva a la ponte y les instalaciones cercanes sufrieron importantes desperfectos, anque l'acueductu en sí nun se deterioró seriamente.

El Gobiernu francés patrocinó un proyeutu de rediseño en cooperación coles autoridaes llocales, la UNESCO y la XE, que concluyó en 2000. Fízose piatonal l'área alredor del acueductu y ameyoráronse les instalaciones destinaes a los visitantes, lo qu'incluyó la construcción d'un muséu. El proyeutu foi criticáu pol so costu (32 000 000 €) y pola perda de guapura del paisaxe circundante. Otra consecuencia foi que yá non se dexa caminar al traviés del conductu. Sicasí, el nuevu plan asegura que l'área cercana a la Ponte sía agora muncho más silenciosa, por cuenta de la prohibición del tráficu motorizado, y el nuevu muséu apurre al visitante un contestu históricu más ricu.

La ponte del Gard ye una de los cinco atraiciones turístiques más visitaes de Francia, con 1,4 millones de visitantes en 2001 y ta incluyíu na llista de Grand site national.

Galería d'imáxenes

[editar | editar la fonte]
  • Mampostería de la ponte, amosando los bloques de piedra que sobresalen que s'utilizaron pa sofitar l'andamiaxe mientres la construcción de la ponte.
    Mampostería de la ponte, amosando los bloques de piedra que sobresalen que s'utilizaron pa sofitar l'andamiaxe mientres la construcción de la ponte.
  • Detalle del intradós d'un arcu nel segundu nivel de la ponte.
    Detalle del intradós d'un arcu nel segundu nivel de la ponte.
  • La ponte de carretera al llau del acueductu.
    La ponte de carretera al llau del acueductu.
  • La ponte vista dende agües enriba.
    La ponte vista dende agües enriba.
  • Detalle de la ponte vista dende agües embaxo.
    Detalle de la ponte vista dende agües embaxo.
  • Grabáu del Pont du Gard realizáu por Charles - Louis Clérisseau en 1804, qu'amuesa l'estáu ruinosu de la ponte a empiezos del sieglu XIX.
    Grabáu del Pont du Gard realizáu por Charles - Louis Clérisseau en 1804, qu'amuesa l'estáu ruinosu de la ponte a empiezos del sieglu XIX.
  • Estremu oeste de la ponte en 1891, amosando les escaleres instalaes por Charles Laisné pa dexar a los visitantes la entrada nel interior del conductu.
    Estremu oeste de la ponte en 1891, amosando les escaleres instalaes por Charles Laisné pa dexar a los visitantes la entrada nel interior del conductu.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Hodge, A. Trevor (2002). Roman aqueducts & water supply, 2, London: Duckworth, páx. 184. ISBN 978-0-7156-3171-3.
  2. ↑ Léger, Alfred (1875). «Acqueducs», Les travaux publics, les mines et la métallurgie aux temps des Romains, la tradition romaine jusqu'à nos jours (en francés). Impr. J. Dejey & cie, páx. 551–676. Consultáu'l 28 de xunetu de 2012.
  3. ↑ Páxina de la UNESCO

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]