La renta per cápita, PIB per cápita o ingresu per cápita ye un indicador macroeconómicu de productividá y desenvolvimientu económicu, usáu p'apurrir una visión respeuto al rendimientu de les condiciones económicu y social d'un país, esto en considerancia de la crecedera real y la fuercia llaboral. Xeneralmente tamién s'utiliza como indicador de bienestar social. Ye la rellación qu'hai ente'l PIB y la cantidá d'habitantes d'un país. Pa llogralo, hai qu'estremar el PIB d'un país ente la so población.[1]
Ye un indicador comúnmente usáu pa envalorar la riqueza económica d'un país. Numberoses evidencies amuesen que la renta per cápita ta positivamente correlacionada cola calidá de vida de los habitantes d'un país. Esto ye especialmente ciertu cuando la renta nun supera un ciertu estragal; sicasí, pa países de mayor renta la correlación ente calidá de vida y renta per cápita va perdiéndose.[2] Esto ye, en países bien probes una medría del PIB polo xeneral supón un aumentu del bienestar xeneral de la población, especialmente si la distribución de la renta nun ye bien desigual. Sicasí, nos países de renta más alta esiste menos rellación ente los indicadores de salú, educación y prestu xeneral manifestada polos encuestaos y el PIB, d'ende que'l PIB tenga una utilidá llindada pa midir el bienestar de la población.
Esisten diverses crítiques al usu d'esti indicador como midida del bienestar social o de la calidá de vida de los habitantes d'un país. Dalgunes d'estes crítiques son:
Ignora les desigualdaes de la renta. Asina, al estremar el total del PIB ente'l so númberu d'habitantes, lo que fai ye atribuyir el mesmu nivel de renta a toos, inorando les diferencies económiques ente los habitantes. Pa midir aproximao la distribución de la renta ente tolos individuos d'un país determináu esisten indicadores económicos alternativos como'l coeficiente de Gini o'l índiz de Atkinson.
Nun contabiliza externalidades negatives. Cuando los recursos naturales d'un país mengüen, peracábense descomanadamente rápido o se produz contaminación, apaecen factores que faen menguar el bienestar social que nun tán contabilizaos dientro del PIB.
Non tola producción amonta'l bienestar material. Ciertu tipu de gastos contabilizaos del PIB nun tienen por oxetu ser consumíos o aumentar les posibilidaes de producción, sinón que namái tienen por oxetu protexenos de posibles externalidades negatives. Tal ye'l casu de los gastos militares o en seguridá.
El primer críticu foi'l mesmu Simon Kuznets (1901-1985), creador del sistema unificáu de contabilidá nacional d'Estaos Xuníos, ya inventor del PIB.[3][4][5] Kuznets foi bien críticu cola pretensión de midir el bienestar puramente sobre la base del ingresu per cápita deriváu del PIB. Nun discursu ante'l congresu d'Estaos Xuníos en 1934 alvertía que:
ye bien difícil deducir el bienestar d'una nación a partir de la so renta nacional (per cápita)[6]
Simon Kuznets, 1934
Sicasí les sos alvertencies fueron inoraes y tanto economistes como políticos siguieron oldeando prosperidá y crecedera del PIB per cápita. Asina años más tarde na so declaración ante'l congresu amplió les sos crítiques cuando declaró:
Hai que tener en cuenta les diferencies ente cantidá y calidá de la crecedera, ente los sos costos y los sos beneficios y ente'l plazu curtiu y el llargu. [...] Los oxetivos de "más" crecedera tendríen d'especificar de qué y para qué[7]
(IDH) y el PIB per cápita. Puede reparase qu'esiste una peralta correlación ente'l HDI y el llogaritmu del PIB per cápita.
Esisten índices o midíes alternatives de la Renta Nacional que contabilicen de dalguna manera los factores non englobados nel PIB y nel PIB per cápita.[8]
Índiz de bienestar económico - IBE. Considera l'índiz d'aforru de les families y l'acumuladura de capital tanxible, como'l valor de la vivienda, que mide la sensación de seguridá futura.[8][12]
Amás del índiz de desenvolvimientu humanu (IDH), qu'ente los sos parámetros cunta cola Renta per cápita, esisten otros, indireutos, que son aquellos qu'indiquen el grau de probeza, subdesarrollu o privación.
↑Larry Osberg y Andrew Sharpe, Human Well-Being and Economic Well-Being: What Values are Implicit in Current Indices?, Center for the Study of Living Standars, xunetu de 2003