Valenciennes

Valenciennes
Alministración
PaísBandera de Francia Francia
Organización territorial Francia metropolitana
RexónBandera de Altos de Francia Altos de Francia
DepartamentuBandera de Nord Nord
Tipu d'entidá comuña de Francia[1]
Alcalde de Valenciennes (es) Traducir Laurent Degallaix
Nome oficial Valenciennes (fr)[2]
Códigu postal 59300
Xeografía
Coordenaes 50°21′29″N 3°31′24″E / 50.3581°N 3.5233°E / 50.3581; 3.5233
Valenciennes alcuéntrase en Francia
Valenciennes
Valenciennes
Valenciennes (Francia)
Superficie 13.82 km²
Altitú 42 m, 17 m[3] y 56 m[3]
Llenda con Bruay-sur-l'Escaut, Anzin, Aulnoy-lez-Valenciennes, Marly, Petite-Forêt, Saint-Saulve, La Sentinelle y Trith-Saint-Léger
Demografía
Población 42 991 hab. (1r xineru 2021)
- 20 825 homes (2017)
- 22 511 muyeres (2017)
Porcentaxe 1.65% de Nord
Densidá 3110,78 hab/km²
Más información
Estaya horaria UTC+01:00 (horariu estándar)
UTC+02:00 (horariu de branu)
Llocalidaes hermaniaes
valenciennes.fr
Cambiar los datos en Wikidata

Valenciennes ye una ciudá, comuña y subprefeutura francesa, asitiada nel departamentu de Nord na rexón d'Altos de Francia.

Xeografía

[editar | editar la fonte]

Valenciennes ta asitiada a veres del ríu Escaldia nel so confluencia col Rhônelle y práxima al parque natural de la rexón sobre la planicie del Scarpe. Atopar a 50 km al sureste de la capital Lille y a 200 km al nordeste de París.

Historia

[editar | editar la fonte]

Valenciennes ye citada nun documentu calteníu del añu 693 nel que se rellata una sentencia sol reináu merovinxu de Clodoveo II. Tres el Tratáu de Verdún qu'estremó'l legáu del reinu francu en 843, Valenciennes y les posesiones del condáu de Henao fueron asignaes a Lotario I, na frontera ente Neustria y Austrasia hasta qu'en 923 tresferir al ducáu de la Baxa Lotaringia que col tiempu pasó a dependencia del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu. Con anterioridá, la rexón sufrió la invasión de los normandos en 881 y foi convertida sol reináu de los emperadores de la dinastía descendiente d'Otón I, nuna Marca o provincia fronteriza.

En 1008, un periodu de fame que causó una epidemia de peste de que los sos efeutos salvar la ciudá atopar nel orixe de la tradición relixosa cristiana llamada "le tour du Saint-Cordon" na qu'una procesión de fieles arrodia'l perímetru de la ciudá histórica de 14 km de llargor en cultu a la figura de Notre Dame du Saint-Cordon pa la que tamién, el conde Alberto I de Henao, duque de Baviera, mandó construyir la torre de Dodenne nel sieglu XIV .

A partir del sieglu XV, Valenciennes y el condáu de Henao convertir en posesión de los duques de Borgoña nun periodu de florecimientu cultural gracies a la proteición y mecenalgu de la nobleza local sobre personaxes como'l cronista Georges Chastelain, el poeta Jean Molinet, el ilustrador miniaturista Simon Marmion, l'escultor Pierre du Préau o l'orfebre Jérôme de Moyenneville.

En 1524, Carlos V celebró la so entrada na ciudá, que pasó a ser posesión de los Habsburgu d'España. A partir del sofitu emprestáu a la causa protestante por Enrique II de Francia na so llucha contra l'emperador Carlos, Valenciennes foi centru de revueltes en 1562 mientres la Guerra de Flandes en Países Baxos españoles, nun episodiu conocíu como la "Journée des Mal Brûlés", cuando l'ensame lliberó a los presos protestantes condergaos a la foguera. Les tropes unviaes a la fortaleza de La Redoute, na puerta de Anzin, por Felipe II d'España fueron sitiaes en 1576, pero en 1580 les fuercies del Rayu de la Guerra llograron el control de la ciudá pa la soberanía española.

Mientres el gobiernu de los Habsburgu d'España, los xesuites instalaos en 1591 construyeron la ilesia de Saint-Nicolas y fundaron una escuela. En 1611, edificóse la fachada del conceyu n'estilu renacentista y mientres el sieglu XVII, rematóse la canalización del ríu Escaut hasta Cambrai, infraestructura que favoreció'l desenvolvimientu de la industria testil de manufactura de llana y teles fines.

El 16 de xunetu de 1656) nes cercaníes d'esta ciudá produció la importante [Batalla de Valenciennes (1656)|victoria]] del exércitu español al mandu de Luis de Condé y Juan José d'Austria sobre'l francés del mariscal Turena, nel intre de la Guerra francu-española (1635-1659).

En 1677, la ciudá ye invadida poles tropes de Lluis XIV de Francia mientres l'intre de la Guerra Franco-Holandesa y la so soberanía tresferida a la corona francesa en 1678 polos Trataos de Nijmegen. La ciudá conoció a partir d'entós un desenvolvimientu urbanu asociáu a la so condición de bastión fronterizu, convirtiéndose nuna de les principales ciudaes del norte fortificaes pol inxenieru Vauban.

Na primer metá del sieglu XVIII tuvieron lugar descubrimiento de xacimientos de hulla, el primeru en Fresnes en 1718, y de carbón, en 1734 en Anzin, que seríen el principal recursu de la industria que se desenvolvió tres la revolución industrial y la constitución de la Compagnie des Mines d'Anzin, según la alimentaria en redol al refino d'azucre o al de porzolana.

Les guerres contra la Convención tres la Revolución francesa llevaron a la ocupación de Valenciennes ente xunetu de 1793 y agostu de 1794 por tropes austrobritánicas comandadas pol duque de York y el príncipe Frederick Josias de Saxe-Cobourg-Saalfeld.

En 1824 Valenciennes foi designada subprefeutura, desenvolviéndose a lo llargo del sieglu XIX como gran centru siderúrxicu del Norte.

Mientres la Primer Guerra Mundial, la ciudá permaneció so ocupación del exércitu alemán ente 1914 y 1918, hasta la so espulsión por tropes britániques y canadienses tres duros combates nos que destacaron soldaos como'l sarxentu Hugh Cairns en que'l so recuerdo la ciudá dedicó una avenida dende 1936.

Na Segunda Guerra Mundial, el centru de la ciudá foi destruyíu pola quema desamarráu tres el bombardéu del 10 de mayu de 1940, siendo ocupada polos nazis el 27 de mayu. El 2 de setiembre de 1944, l'exércitu de los Estaos Xuníos punxo fin a la ocupación.

Tres la crisis económica de la industria del carbón de los años 1970 y 1980, que causó'l zarru de numberoses fábriques y perda d'empleos y población, l'actividá de la ciudá empobinar escontra la industria del automóvil, especialmente d'equipamientu auxiliar, cola instalación de plantes de producción del Grupu PSA, Sevel Nord (participada por Fiat Group y Grupu PSA), de Toyota y de DaimlerChrysler.

La so universidá foi convertida n'autónoma en 1979 cola denominación de Université de Valenciennes et du Hainaut-Cambrésis rematando la tradición na excelencia n'educación de los centros de Valenciennes, que dende mediaos del sieglu XIX formaron a una cuarentena de Prix de Rome, cuantimás de les Ecoles y del Conservatoriu nacional de música, lo que-y valió l'apellativu de Atenes del Norte 1860.

Valenciennes ye tamién la sede de l'Axencia Ferroviaria Europea, l'axencia encargada de la regulación y la seguridá ferroviaria de la Unión Europea.

Demografía

[editar | editar la fonte]
Evolución demográfica de Valenciennes
179318001806182118311836184618511856186118661872187618811886189118961901190619111921192619311936194619541962196819751982199019992007
abs.16 91819 01619 90621 34319 49922 04023 26324 22924 96624 34424 66226 08327 60727 57528 70029 91230 94631 75934 76634 42540 02342 35942 56438 68443 43445 37946 62642 47340 27538 44141 27842 670
Pa los censos de 1962 a 1999 la población llegal correspuende a la población ensin duplicidaes
(Fonte: INSEE [Consultar])

La aglomeración urbana de Valenciennes algamaba 355 709 habitantes na so parte francesa, según la población municipal oficial de 2007.[4]

Ciudaes hermaniaes

[editar | editar la fonte]

Patrimoniu

[editar | editar la fonte]
Hotel de Ville, Valenciennes.

Destruyida mientres los enfrentamientos de la Segunda Guerra Mundial, Valenciennes caltién sicasí un ricu patrimoniu artísticu:

  • La fachada del hôtel de ville reformada en 1867
  • La basílica Notre-Dame du Saint-Cordon
  • La casa española, convertida n'Oficina de turismu, ye un edificiu del sieglu XVI.
  • La tour de la Dodenne
  • La biblioteca de los Xesuites
  • Muséu de Belles Artes, alluga coleiciones d'artistes de les escueles flamenques del sieglu XVI al sieglu XVII
  • campusantu Saint-Roch
  • L'église Saint-Géry del sieglu XIII

Personalidaes

[editar | editar la fonte]
Antoine Watteau, nacíu'l 10 d'ochobre de 1684 en Valenciennes.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ «Q43475053» (en rusu). Great Soviet Encyclopedia. Volume 8, 1927. 
  2. ↑ «code officiel géographique». Consultáu'l 6 xineru 2019.
  3. ↑ 3,0 3,1 Tienes d'especificar urlarchivu = y fechaarchivu = al usar {{cita web}}.«répertoire géographique des communes». Institut national de l'information géographique et forestière (2015).
  4. ↑ http://splaf.free.fr/agg.php?uu=59701&agg=Valenciennes%A0%28partie%20fran%Y7aise%29

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]