Hartmut Miçel | |
---|---|
alm. Hartmut Michel | |
Doğum tarixi | 18 iyul 1948[1][2] (76 yaş) |
Doğum yeri | |
Elm sahəsi | biokimya |
İş yerləri | |
Təhsili | |
Üzvlüyü |
|
Mükafatları |
|
biophys.mpg.de/en/michel… | |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Hartmut Miçel (18 iyul 1948[1][2], Lüdviqsburq, İşğal Almaniyası) — alman biokimyaçısı, 1988-ci ildə kimya üzrə Nobel mükafatı laureatı. ABŞ Milli Elmlər Akademiyasının (1996)[3], London Kral Cəmiyyətinin (2005 il)[4], Çin Elmlər Akademiyasının (2000 il) əcnəbi üzvü.
Hartmut Miçel 18 iyul 1948-ci ildə Lüdviqsburqda anadan olub. Hərbi xidməti başa vurduqdan sonra Tübingen Universitetində biokimya üzrə təhsil alıb, 1974-cü ildə oranı bitirib. Təhsilinin son ilində o, Dieter Osterheltin laboratoriyasında çalışıb, burada halobakteriyaların ATPase aktivliyini tədqiq edib. Artıq Osterheltin laboratoriyasında postdok kimi Miçel o dövrdə həll olunmayan membran zülalının kristallaşması problemi ilə məşğul olurdu. 1970-ci ildə Osterhelt bakteriorhodopsini kəşf etdi və onun təsir mexanizmini təklif etdi. 1978-ci ildə H. Miçel təsadüfən dondurucuya qoyulan bakteriorhodopsinin kiçik şüşəvari cisimlər əmələ gətirdiyini müşahidə etdi. Bu müşahidədən istifadə edərək və Osterheltin dəstəyini cəlb edərək, o, növbəti ili bakteriorhodopsinin kristallarını əldə etməyə çalışdı, baxmayaraq ki, o zaman membran zülalını kristallaşdırmaq rəsmi olaraq qeyri-mümkün hesab olunurdu. H. Miçel sonda bakteriorhodopsinin kristallarını əldə etməyi bacarsa da, onların qeyri-müntəzəm olduğu və rentgen şüalarının difraksiya tədqiqatları üçün uyğun olmadığı üzə çıxdı. Bakteriorhodopsinlə işləməkdən bezən Hartmut Miçel digər membran zülallarını təcrid etmək üçün hazırladığı üsulları tətbiq etmək qərarına gəldi. 1971-ci ildə o, bənövşəyi Rhodopseudomonas viridis (indiki Blastochloris viridis) bakteriyasından fotosintetik reaksiya mərkəzinin yaxşı kristalını əldə edə bildi[5]. 1972–1985-ci illərdə H. Miçel Robert Huber və Yohan Dayzenhofer ilə birlikdə bakterial fotosintetik reaksiya mərkəzinin dəqiq strukturunu əldə edə bildi və bunun üçün hər üçü 1988-ci ildə kimya üzrə Nobel mükafatı aldı. 1987-ci ildən Almaniyanın Frankfurt-Mayn şəhərində Maks Plank adına Biofizika İnstitutunda membranların molekulyar biologiyası departamentinin direktoru və Frankfurt İohan Volfqanq Höte Universitetində biokimya professoru olmuşdur.
1992-ci ildə "İnsanlığa Xəbərdarlıq"ı imzaladı[6]. 2016-cı ildə o, Greenpeace, Birləşmiş Millətlər Təşkilatı və bütün dünya hökumətlərini geni dəyişdirilmiş orqanizmlərə (GMO) qarşı mübarizəni dayandırmağa çağıran bir məktub imzaladı[7][8][9].
J. Deisenhofer, O. Epp, K. Miki, R. Huber və H. Miçel. Rhodopseudomonas viridis-in fotosintetik reaksiya mərkəzində 3Å qətnamədə zülal alt bölmələrinin quruluşu // Təbiət: jurnal. — 1985. — Cild. 318, nömrə 6047. – səhifə-618–624. — doi: 10.1038/318618a0.