Корасьцень

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Корасьцень (неадназначнасьць).

Корасьцень лац. Koraścień
укр. Коростень
Вуліца места
Герб Корасьценю Сьцяг Корасьценю
Першыя згадкі:	945
Магдэбурскае права:	22 траўня 1589
Былыя назвы:	Іскорасьцень, Іскорасьць
Краіна:	Украіна
Вобласьць:	Жытомірская
Раён:	Корасьценскі
Плошча:	42,31 км²
Вышыня:	171 м н. у. м.
Насельніцтва
колькасьць:	63 525 чал. (2018)[1]
шчыльнасьць:	1501,42 чал./км² (2018)
нацыянальны склад:	украінцы — 88,96% расейцы — 7,55% палякі — 1,48% (2001)
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Тэлефонны код:	+380 4142
Паштовы індэкс:	11500
КОАТУУ:	1810700000
Нумарны знак:	AM, КМ / 06
Геаграфічныя каардынаты:	50°57′0″ пн. ш. 28°39′0″ у. д. / 50.95° пн. ш. 28.65° у. д. / 50.95; 28.65Каардынаты: 50°57′0″ пн. ш. 28°39′0″ у. д. / 50.95° пн. ш. 28.65° у. д. / 50.95; 28.65
Корасьцень на мапе Ўкраіны Корасьцень
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
https://korosten-rada.gov.ua/

Корасьцень, або Карасьцень^[2] (па-ўкраінску: Коростень) — места ў Жытомірскай вобласьці Ўкраіны, на рацэ Вужы. Адміністрацыйны цэнтар Корасьценскага раёну. Насельніцтва на 2018 год — 63 525 чал.

Знаходзіцца за 87 км на поўнач ад Жытоміру. Вузел аўтамабільных дарог (у тым ліку магістраляў Ізмаіл — Санкт-Пецярбург, Кіеў — Ковель) і чыгунак (лініі на Кіеў, Оўруч, Жытомір, Сарны, Наваград-Валынскі).

Этымалёгія назвы

Існуе некалькі меркаваньняў датычна паходжаньня назвы места:

• Паводле першай вэрсіі, Корасьцень вядзе сваю назву з таго, што вакол сьценаў сталіцы драўлянаў узносіўся дубовы частакол, які быў неабчасаны, разам з карою — маўляў, менавіта таму места звалася Іс-кора-сьцень, то бок замак «з кары на сьцяне»;
• Другая тэорыя сьцьвярджае, што тапонім паходзіць ад імя паганскага бога сонца Корс (Хорс) — галоўнага бога ў большасьці плямёнаў, які насялялі дадзеную тэрыторыю, у тым ліку і драўлянаў. Ад Хорсу/Корсу, паводле гэтай тэорыі, таксама паходзяць назвы населеных пунктаў Корсунь і Карастышаў.

Гісторыя

• 945: першыя згадкі ў гістарычных крыніцах, у складзе Кіеўскага княства; колішняя сталіца драўлянаў, паўстаньне якіх задушыў кіеўскі князь Ігар
• 1243: пад уладай Арды.
• XIV стагодзьдзе: вялікі князь Альгерд далучыў места да Вялікага Княства Літоўскага.
• 1569: паводле ўмоваў Люблінскай уніі перайшоў да Каралеўства Польскага.
• 22 траўня 1589: атрымаў Магдэбурскае права.
• 1649: казацкі загон захапіў Іскорасьцень і зруйнаваў мескія ўмацаваньні.
• 1795: у выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі, цэнтар воласьці Оўруцкага павету Валынскай губэрні.
• 1902: чыгуначная станцыя Корасьцень на лініі Кіеў — Ковель.
• 7 жніўня 1941 — 28 сьнежня 1943: знаходзіўся пад нямецкай акупацыяй.

Насельніцтва

Колькасьць

Насельніцтва (чал.)^[3]

1926	1939	1959	1970	1979	1989	2001	2018
11 994	30 806	38 041	55 767	65 333	72 367	66 669	63 525

Мова

Насельніцтва па роднай мове (2001)^[4]

украінская мова	расейская
86,69%	12,73%

Эканоміка

Машынабудаваньне (хімічнае абсталяваньне і інш.); заводы: парцалянавы, побытавай хіміі і інш.; лёгкая (у тым ліку вытворчасьць карункавых вырабаў), харчовая, дрэваапрацоўчая прамысловасьць.

Славутасьці

Помнік драніку ў дзень адкрыцьця

У цэнтры места стаіць помнік драніку, дзейнічае краязнаўчы музэй.

Крыніцы

1. Статистичний збірник «Чисельність наявного населення України» на 1 січня 2018 року (PDF) (укр.)
2. Беларускія этнаграфічныя граніцы // Станкевіч Я. Этнографічныя й гісторычныя тэрыторыі й граніцы Беларусі. — Нью-Ёрк: Крывіцкае (Вялікалітоўскае) Навуковае Таварыства Пранціша Скарыны, 1953. — 24 с.
3. Cities & towns of Ukraine (анг.) (укр.)
4. Банк даних Державної служби статистики України (укр.)

Літаратура

• Iskorość // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom III: Haag — Kępy. — Warszawa, 1882. S. 305
• Искорость // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). СПб, 1890—1907.