Бойка Барысаў

Бойка Барысаў
па-баўгарску: Бойко Борисов (Бате Бойко)
па-баўгарску: Бойко Методиев Борисов
прэм’ер-міністар Баўгарыі[d]
27 ліпеня 2009 — 13 сакавіка 2013
Папярэднік Сяргей Станішаў
Наступнік Marin Raykov[d]
Mayor of Sofia Capital Municipality[d]
10 лістапада 2005 — 27 ліпеня 2009
прэм’ер-міністар Баўгарыі[d]
7 лістапада 2014 — 27 студзеня 2017
Папярэднік Georgi Bliznashki[d]
Наступнік Ognyan Gerdzhikov[d]
прэм’ер-міністар Баўгарыі[d]
4 траўня 2017 — 12 траўня 2021
Папярэднік Ognyan Gerdzhikov[d]
Наступнік Стэфан Янеў[d]
дэпутат Народнага сходу Баўгарыі[d]
21 траўня 2013 — 5 жніўня 2014
дэпутат Народнага сходу Баўгарыі[d]
19 красавіка 2017 — 4 траўня 2017
дэпутат Народнага сходу Баўгарыі[d]
27 кастрычніка 2014 — 7 лістапада 2014
дэпутат Народнага сходу Баўгарыі[d]
11 ліпеня 2005 — 14 ліпеня 2005
дэпутат Народнага сходу Баўгарыі[d]
12 красавіка 2023 — 19 чэрвеня 2024
дэпутат Народнага сходу Баўгарыі[d]
19 чэрвеня 2024 — 11 лістапада 2024
дэпутат Народнага сходу Баўгарыі[d]
з 11 лістапада 2024
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 13 чэрвеня 1959(1959-06-13)[1][2][3][…] (65 гадоў)
Партыя:
Адукацыя:
Узнагароды:
Выява аўтографу

Бо́йка Бары́саў (па-баўгарску: Бойко Борисов; нарадзіўся 13 чэрвеня 1959 году, Банкя, Баўгарыя) — баўгарскі палітык, які займае пасаду прэм’ер-міністра Баўгарыі з 2017 году[4], раней выконваў гэты абавязак з 2009 па 2013 і з 2014 па 2017 гады, што робіць яго другім паводле даўжыні тэрміну на пасадзе прэм’ер-міністра ў Баўгарыі. Пры кабінетах Барысава Баўгарыя палепшыла макраэканамічную стабільнасьць. Аднак, адначасова краіна застаецца самым бядовым чальцом ЭЗ, амаль чвэрць ейнага насельніцтва знаходзіцца за нацыянальнай рысай беднасьці[5]. Прамыя замежныя інвэстыцыі ўпалі, а разгул карупцыі прывёў да адхіленьня заявак Баўгарыі на далучэньне да Шэнгенскае зоны[6].

Кар’ера

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Барысаў быў абраны мэрам Сафіі ў 2004 годзе. У сьнежні 2005 году ён быў старшынём заснавальніка кансэрватыўнай палітычнай партыі «Грамадзяне за эўрапейскае разьвіцьцё Баўгарыі», стаўшы ейным галоўным кандыдатам на агульных выбарах 2009 году. Барысаў прывёў ГЭРБ да пераканаўчай перамогі ў 2009 годзе, перамогшы дзеючую Сацыялістычную партыю, і падаў у адстаўку з пасады мэра Сафіі, каб прынесьці прысягу прэм’ер-міністра. У 2013 годзе быў вымушаны падаць у адстаўку пасьля агульнанацыянальных пратэстаў супраць энэргетычнае палітыкі ўраду, але, давёўшы ГЭРБ да перамогі на агульных выбарах 2014 году, зноўку стаў прэм’ер-міністрам. Ягоны другі тэрмін скончыўся аналягічна першаму пасьля таго, як Барысаў падаў у адстаўку ў студзені 2017 году, на гэты раз пасьля паразы ГЭРБ на прэзыдэнцкіх выбарах 2016 году. Як і раней, Барысаў зноў прывёў ГЭРБ да перамогі на выбарах на пазачарговых агульных выбарах 2017 году, стаўшы прэм’ер-міністрам у трэці раз.

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ а б Boyko Borisov // Transfermarkt (мн.) — 2000.
  2. ^ а б Bojko Borissow // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
  3. ^ а б Bojko Borissow // Munzinger Personen (ням.)
  4. ^ «Republic of Macedonia Mends Ties With Bulgaria Eyeing EU». Bloomberg.
  5. ^ «Poverty headcount ratio at national poverty lines (% of population) — Bulgaria». World Bank.
  6. ^ «Dutch minister 'Bloks' Bulgaria's Schengen accession». Euractiv.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]