Марыя Багушэвіч | |
Дата нараджэньня | 4 студзеня 1865[1] |
---|---|
Месца нараджэньня | |
Дата сьмерці | 1887[2][3][4] |
Месца сьмерці | |
Занятак | публіцыстка, настаўніца |
Навуковая сфэра | настаўнік |
Бацька | Уладзімір Багушэвіч[d] |
Маці | Генрыка з Медушэўскіх[d] |
Марыя Багушэвіч, партыйныя мянушкі: Рэгіна, Ванда, Вянеда (нар. 4 студзеня 1865 году ў вёсцы Цапэрка Слуцкага павету Менскай губэрні — пам. у 1887 годзе ў Краснаярску) — беларуская рэвалюцыянэрка.
Пахадзіла зь зьбяднелай дваранскай сям’і, была ўнучкай сястры Тадэвуша Касьцюшкі[5]. Яе бацька Уладзімер Багушэвіч удзельнічаў у паўстаньні 1863 году[6]. Сям’я была таксама зьвязаная з родам Францішка Багушэвіча[7]. Нарадзілася й да 10 гадоў жыцьця пражывала ў вёсцы Цапэрка ў Слуцкім павеце. У 1874 годзе яе бацькі прадалі гаспадарку й пераехалі ў Варшаву[8]. Пасьля заканчэньня сярэдняй школы працавала прыватнай настаўніцай[9].
Дзейнічала ў партыі «Пралетарыят». Пасьля арыштаваньні расейцамі шматлікіх сярод сяброў арганізацыі ў 1884 годзе, стала на чале Цэнтральнага камітэту партыі[10]. Арыштаваная ў ноч 29 на 30 верасьня 1885 году[11], была зьмешчаная ў Х Павільён Варшаўскае цытадэлі. У траўні 1887 году пакарана высылкаю на 5 гадоў у Сыбір[5][11]. У дарозе вяла «Дзёньнікі». Не даехаўшы да месца ссылкі, памерла ў краснаярскай перасыльнай турме.