Мішэль Дэбрэ

Мішэль Дэбрэ
па-француску: Michel Debré
прэм’ер-міністар Францыі[d]
8 студзеня 1959 — 14 красавіка 1962
Папярэднік Шарль дэ Голь
Наступнік Жорж Пампіду
дэпутат Эўрапейскага парлямэнту
17 ліпеня 1979 — 30 верасьня 1980
міністар замежных справаў Францыі[d]
10 ліпеня 1968 — 20 чэрвеня 1969
Папярэднік Мішэль Дэбрэ
Наступнік Maurice Schumann[d]
міністар замежных справаў Францыі[d]
31 траўня 1968 — 10 ліпеня 1968
Папярэднік Maurice Couve de Murville[d]
Наступнік Мішэль Дэбрэ
міністар юстыцыі Францыі[d]
1 чэрвеня 1958 — 8 студзеня 1959
Папярэднік Robert Lecourt[d]
Наступнік Edmond Michelet[d]
міністар эканомікі, фінансаў і прамысловасьці Францыі[d]
7 красавіка 1967 — 31 траўня 1968
Папярэднік Мішэль Дэбрэ
Наступнік Maurice Couve de Murville[d]
міністар эканомікі, фінансаў і прамысловасьці Францыі[d]
8 студзеня 1966 — 7 красавіка 1967
Папярэднік Валеры Жыскар д’Эстэн
Наступнік Мішэль Дэбрэ
выканаўца абавязкаў Парлямэнцкай асамблеі Рады Эўропы[d]
15 верасьня 1953 — 21 красавіка 1959
1-ы фатэль Францускай акадэміі[d]
24 сакавіка 1988 — 2 жніўня 1996
Папярэднік Люі дэ Бройль
Наступнік François Furet[d]
Prefect of Maine-et-Loire[d]
1944 — 1945
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 15 студзеня 1912(1912-01-15)[1][2][3][…]
Памёр: 2 жніўня 1996(1996-08-02)[4][5] (84 гады)
Партыя:
Сужэнец: Ганна-Мары Дэбрэ[d]
Дзеці: Жан-Люі Дэбрэ, Бэрнар Дэбрэ[d] і Франсуа Дэбрэ[d]
Бацька: Рабэр Дэбрэ[d]
Маці: Жанна Дэба-Пансон[d]
Адукацыя:
Узнагароды:
Ваенны крыж 1939—1945 рокаў Médaille de la Résistance камандор ордэна Ганаровага легіёну Вялікі крыж ордэна «За заслугі перад Фэдэратыўнай рэспублікай Нямеччыны» Вялікі крыж ордэна Ізабэлы Каталічкі Grand Officer of the National Order of Benin
Выява аўтографу

Мішэль Дэбрэ (франц. Michel Debré, 5 студзеня 1912 — 2 жніўня 1996) — францускі палітычны дзеяч, блізкі супрацоўнік Шарля дэ Голя, першы прэм’ер-міністар францускай Пятай рэспублікі (1959—1962). Чалец Францускай акадэміі (1988). Дэбрэ — адзін з найбуйнейшых палітычных дзеячоў Францыі пасьляваеннай эпохі. Менавіта ён увасобіў канстытуцыйныя ідэі Шарля дэ Голя ў Канстытуцыі 1958 году, якая лічыцца самым пасьпяховым канстытуцыйным праектам у гісторыі Францыі. Яго ж лічаць у Францыі галоўным ідэолягам галізма пасьля, зразумела, самага дэ Голя.

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ а б senat.fr (фр.)
  2. ^ а б Michel Debré // Sycomore (фр.) / Assemblée nationale
  3. ^ а б Michel Debré // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
  4. ^ а б в г Deutsche Nationalbibliothek Record #11917975X // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.
  5. ^ а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (фр.): плятформа адкрытых зьвестак — 2011.
  6. ^ а б Дебре Мишель // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.