Ульф Крыстэрсан

Ульф Крыстэрсан
	Ульф Крыстэрсан
	па-швэдзку: Ulf Kristersson
міністар грамадзкай бясьпекі Швэцыі[d]
	5 кастрычніка 2010 — 3 кастрычніка 2014
Папярэднік	Крыстына Гусмарк Пэрсан[d]
Наступнік	Аніка Страндгэль[d]
Leader of the Moderate Party[d]
	з 1 кастрычніка 2017
Папярэднік	Ганна Кінбэрг Батра[d]
старшыня Ўмеранай моладзевай лігі[d]
	1988 — 1992
Папярэднік	Бэатрыс Аск[d]
Наступнік	Фрэдрык Райнфэльт[d]
сябра Швэдзкай вайковай дэлегацыі[d]
	з 14 сьнежня 2017
сябра Рыксдагу[d]
	5 кастрычніка 1991 — 3 кастрычніка 1994
Папярэднік	Маргарэта Углас[d]
сябра Рыксдагу[d]
	3 кастрычніка 1994 — 5 кастрычніка 1998
сябра Рыксдагу[d]
	5 кастрычніка 1998 — 30 красавіка 2000
Наступнік	Маргарэта Седэрфельт[d]
сябра Рыксдагу[d]
	4 кастрычніка 2014 — 24 верасьня 2018
сябра Рыксдагу[d]
	24 верасьня 2018 — 26 верасьня 2022
сябра Камітэта Рыксдага па грамадзкай бясьпецы[d]
	11 кастрычніка 1994 — 4 кастрычніка 1998
сябра Камітэта Рыксдага па грамадзкай бясьпецы[d]
	13 кастрычніка 1998 — 30 красавіка 2000
сябра Камітэта Рыксдага па фінансавых пытаньнях[d]
	15 сьнежня 2014 — 18 сьнежня 2014
сябра Рыксдагу[d]
	26 верасьня 2022 — 18 кастрычніка 2022
Наступнік	Ганна аф Сылен[d]
прэм’ер-міністар Швэцыі[d]
	з 18 кастрычніка 2022
Папярэднік	Магдалена Андэрсан[d]
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	29 сьнежня 1963 (61 год); парафія Люндаўскай катэдры[d], Швэцыя;
Партыя	Умераная партыя[d];
Адукацыя	Упсальскі ўнівэрсытэт (1988); гімназія Сьвятога Эксільса[d] (1983);
Сужэнец	Біргіта Эд[d]
Узнагароды	Ордэн Ганаровага легіёну

Ульф Я́льмар Кры́стэрсан (па-швэдзку: Ulf Hjalmar Kristersson; нар. 29 сьнежня 1963 году) — швэдзкі палітык, які займае пасаду прэм’ер-міністра Швэцыі з кастрычніка 2022 году. Ёсьць лідэрам Умеранай кааліцыйнай партыі з кастрычніка 2017 году і сябрам рыксдагу ад акругі Сёдэрманлянд. Раней займаў пасаду міністра сацыяльных справаў з 2010 па 2014 гады і быў старшынём Умеранай моладзевай лігі з 1988 па 1992 гады^[4].

11 сьнежня 2014 году палітык быў прызначаны міністрам фінансаў у ценевы кабінэт ад Умеранай кааліцыйнай партыі і працаваў прэсавым сакратаром эканамічнай палітыкі. 1 кастрычніка 2017 году Крыстэрсан быў абраны лідэрам Умеранай кааліцыйнай партыі пасьля таго, як Анна Чынбэрг Батра сышла з гэтае пасады^[5]. Пад ягоным кіраўніцтвам партыя склала кааліцыю з Швэдзкімі дэмакратамі, а да канца 2021 году ўтварыла зь імі і некалькімі іншымі партыямі правага кірунку неафіцыйны правы хаўрус. На швэдзкіх усеагульных выбарах 2022 году гэты блёк здабыў большасьць у рыксдагу, што прывяло да абараньня Крыстэрсана прэм’ер-міністрам 17 кастрычніка^[6]^[7].

Крыніцы

^ ^а ^б ^в ^г Kristersson, Ulf Hjalmar // Sveriges befolkning 1990 — Ramsele: Нацыянальны архіў Швэцыі, 2011. — ISBN 978-91-88366-91-7
^ ^а ^б ^в Asker B., Norberg A. Kristersson i Stockholm, Ulf H // Enkammarriksdagen 1971-1993/94 ledamöter och valkretsar / på Riksdagens uppdrag utarbetad av Björn Asker och Anders Norberg. (шв.) — 1996. — Т. 1. — С. 90.
^ Kristersson, Ulf Hjalmar // Sveriges befolkning 2000 (шв.) — Sveriges Släktforskarförbund, 2020.
^ «Kristersson blir M:s nya Borg». Dagens Industri.
^ «Anna Kinberg Batra to leave politics». Sveriges Radio.
^ «У Швэцыі новы прэм’ер. Расказваем, хто гэта». Радыё Свабода.
^ Cursino, Malu (17 October 2022). «Ulf Kristersson: Swedish parliament elects new PM backed by far right». BBC.

[_26a4ecb1818baf44-1] а ^б ^в ^г Kristersson, Ulf Hjalmar // Sveriges befolkning 1990 — Ramsele: Нацыянальны архіў Швэцыі, 2011. — ISBN 978-91-88366-91-7

[_d849172d2626e018-2] а ^б ^в Asker B., Norberg A. Kristersson i Stockholm, Ulf H // Enkammarriksdagen 1971-1993/94 ledamöter och valkretsar / på Riksdagens uppdrag utarbetad av Björn Asker och Anders Norberg. (шв.) — 1996. — Т. 1. — С. 90.

[_b1b5678528e5e33c-3] Kristersson, Ulf Hjalmar // Sveriges befolkning 2000 (шв.) — Sveriges Släktforskarförbund, 2020.

[4] «Kristersson blir M:s nya Borg». Dagens Industri.

[5] «Anna Kinberg Batra to leave politics». Sveriges Radio.

[6] «У Швэцыі новы прэм’ер. Расказваем, хто гэта». Радыё Свабода.

[7] Cursino, Malu (17 October 2022). «Ulf Kristersson: Swedish parliament elects new PM backed by far right». BBC.

[”частковае-8] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і часткова прызнаная ці непрызнаная

[”некалькі”-9] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к ^л ^м ^н ^о ^п ^р ^с ^т ^у ^ф ^х ^ц ^ч ^ш ^э ^ю ^я ^аа ^аб ^ав ^аг ^ад ^ае ^аё ^аж ^аз адначасна ў некалькіх дзяржавах

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[1]

[2]

п а р Кіраўнікі сучасных урадаў
Азія	^[1]^[2] Генадзь Гагулія^d Мугамад ібн Рашыд аль-Мактум^d ^[2] Алі Асадаў^d ^[2]/^[1] Кір Стармэр^d Кабус бэн Саід^d Мугамад Гасан Ахунд^d Мухамад Юнус^d Салман бін Гамад бін Іса Аль Халіфа^d Аль-Мугтадзі Білла^d Цэрынг Табгай^d Фам Мінь Чынь^d ^[2] Іраклі Кабахідзэ^d Маін Абдулмалік Саід^d Бэньямін Нэтаньягу^d Прабова Субіянта^d Нарэнда Модзі^d Магамад Шыя аль-Судані^d Масуд Пэзэшкіян^d ^[2] Алжас Бэктэнаў^d Хун Манэт^d Кім Ток-хун^d Магамэд бін Абдулрагман Аль Тані^d Нікас Хрыстадулідыс^d Чжоў Эньлай^d Агмад Аль Абдула Аль Саба^d Акылбэк Джапараў^d Пганхам Вібгаван^d Наджыб Мікаці^d Анвар Ібрагім^d Магамэд Муізу^d Луўсанамсрайн Аюун-Эрдэнэ^d Мін Аун Хлайн^d Кхадга Прасад Шарма Алі^d Шабгаз Шарыф^d ^[1] Магамад Мустафа^d ^[1]^[2] Канстанцін Джусоеў^d Уналь Устэль^d ^[2] Міхаіл Мішусьцін^d Юн Сук Ёль^d Магамад бін Салман^d Лоўрэнс Вонг^d ^d Кахір Расулзада^d ^[1] Чжо Жун-тай^d Пэтангтарн Шынаватра^d Сэрдар Бэрдымухамэдаў^d ^[2] Рэджэп Таіп Эрдаган^d Абдула Арыпаў^d Шанана Гужмаў^d Бонгбонг Маркас^d Анура Кумара Дысанаяка^d ^[2] Мустафа Мадбулі^d Сігэру Ісіба^d Бішэр аль-Хасаўнэ^d
Акіянія	Марк Браўн^d Энтані Албаніз^d Шарлёт Салвай^d ^[2]/ Кір Стармэр^d ^[2]/ Дональд Трамп^d Танэці Маамаў^d Гільда Кэці Гайне^d Дэйвід Адэанг^d Крыстафэр Лаксан^d Сурангель Віпс-малодшы^d Джэймз Марапэ^d Джэрэмія Манэле^d Наомі Матаафа^d Сяосі Савалені^d Фэлеці Тэо^d Сітывэні Рабука^d ^[2]/ Франсуа Байру^d Ўэсьлі Сыміна^d ^[2]/ Габрыель Борыч^d
Афрыка	Абдэльмаджыд Тэбун^d Жуан Ларэнсу^d Макгвэтсі Масысі^d Апалінэр Яахім К’елем дэ Тамбэля^d Жэрвэ Ндыракабуча^d Патрыс Талён^d ^[2]/^[1] Кір Стармэр^d Раймон Ндонг Сіма^d Адама Бэраў^d Нана Акуфа-Ада^d Амаду Ба Уры^d Руі Дуартэ дэ Бараш^d ^[2]/ Пэдра Санчэс^d Абдулкадэр Каміль Магамэд^d Джудыт Тулука Сумінва^d Хакаіндэ Хічылема^d Эмэрсан Мнангагва^d ^[2]/ Джорджа Мэлёні^d Улісэш Карэя-і-Сылва^d Азалі Асумані^d Жазэф Нгют^d Ўільям Руто^d Рабэр Бэгрэ Мамбэ^d Сэм Матэканэ^d Абдэль Хамід эд-Дубэйба^d Джордж Вэа^d Крыстыян Нцай^d Адрыяна Малеяні^d Лязарус Чаквэра^d ^d Азыз Ахенуш^d Мактар Ульд Дыяй^d Правінд Джагнот^d Гаге Гэйнгаб^d Алі Лямін Зэйн^d Бала Тынубу^d ^[2]/ Мігель Альбукерке^d Сырыль Рамафоса^d Салва Кіір Маярдыт^d Эдуар Нгірэнтэ^d Анатоль Калінэ Макасо^d Хамза Абдзі Барэ^d ^[1] ^d Патрыс Траваада^d Букрая Гамудзі Баюн^d Бакры Гасан Салег^d Давід Сэнге^d Вавэль Рамкаляван^d Усман Санко^d Касім Маджаліва^d Віктуар Дагбэ Тамэга^d Камэль Мадуры^d Рабіна Набанджа^d ^[2]/ Франсуа Байру^d Фэлікс Малюа^d Алямай Галіна^d ^[2] Мустафа Мадбулі^d Мануель Аса Нсуе Нсуа^d Ісаяс Афэвэркі^d Расэл Дламіні^d Абій Агмэд Алі^d
Паўднёвая Амэрыка	Гільерма Франкас^d Люіс Арсэ^d Луіс Інасію Лула да Сылва^d Нікаляс Мадура^d ^[2]/^[1]^[1]Кір Стармэр^d Марк Філіпс^d Густава Пэтра^d Сант’яга Пэнья Палясыяс^d Густава Адрыянсэн^d Чан Сантохі^d Яманду Орсі^d ^[2]/ Франсуа Байру^d ^[2] Габрыель Борыч^d Даніель Набоа^d
Паўночная Амэрыка	Гастан Браўн^d Філіп Дэйвіс^d Мія Мотлі^d Джоні Брысэньё^d ^[2]/ Кір Стармэр^d Алікс Дыд’е Фільм-Амэ^d Сыямара Кастра^d Бэрнарда Арэвалё дэ Леон^d Дыкан Мітчэл^d Рузвэльт Скерыт^d Люіс Абінадэр^d ^[2]/ Мэтэ Фрэдэрыксэн^d Дональд Трамп^d Джастын Трудо^d Радрыга Чавэс^d Мануель Марэра Крус^d Кляўдыя Шайнбаўм^d ^[2]/ Дык Схооф^d Даніель Артэга^d Хасэ Рауль Муліна^d Наіб Букеле^d Філіп П’ер^d Ральф Гансалвіш^d Тэрэнс Дру^d Кіт Роўлі^d ^[2]/ Франсуа Байру^d Эндру Голнэс^d
Эўропа	^[2] Алі Асадаў^d Эдзі Рама^d Хавіер Эспат Самора^d Нікол Пашыньян^d Карл Нэгамэр^d Мікалай Дэнкаў^d Раман Галоўчанка^d Бор’яна Крышта^d Барт Дэ Вэвэр^d Віктар Орбан^d ^[2] Кір Стармэр^d ^[2] Пэдра Санчэс^d ^[2] Іраклі Кабахідзэ^d Кірыякас Міцатакіс^d ^[2] Мэтэ Фрэдэрыксэн^d Сайман Гарыс^d Катрын Якабсдотыр^d ^[2] Джорджа Мэлёні^d Альбін Курці^d Эвіка Сіліня^d Інгрыда Шыманіце^d Даніель Рыш^d Люк Фрыдэн^d Дорын Рэчан^d Робэрт Абэла^d П’ер Дарту^d Альфрэд Канан^d Оляф Шольц^d Эрна Сульбэрг^d ^[2] Дык Схооф^d ^[2] Луіш Мантэнэгру^d Хрыстыян Міцкоскі^d Дональд Туск^d ^[1] Аляксандар Розэнбэрг^d ^[2] Міхаіл Мішусьцін^d Марчэл Чалаку^d Алесандра Росі^d Робэрт Фіца^d Робэрт Голаб^d Мілаш Вучавіч^d ^[2] Рэджэп Таіп Эрдаган^d Дзяніс Шмыгаль^d Пэтэры Орпа^d ^[2] Франсуа Байру^d Андрай Пленкавіч^d Мілайка Спаіч^d Пэтар Фіяла^d Віктар Росі^d Ульф Крыстэрсан^d Крыстэн Міхал^d
^ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і часткова прызнаная ці непрызнаная ^ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к ^л ^м ^н ^о ^п ^р ^с ^т ^у ^ф ^х ^ц ^ч ^ш ^э ^ю ^я ^аа ^аб ^ав ^аг ^ад ^ае ^аё ^аж ^аз адначасна ў некалькіх дзяржавах

Нарматыўны кантроль
Міжнародныя	МІСН VIAF WorldCat
Нацыянальныя	Нарвэгія ЗША Швэцыя


Ульф Крыстэрсан
па-швэдзку: Ulf Kristersson

міністар грамадзкай бясьпекі Швэцыі^[d]
5 кастрычніка 2010 — 3 кастрычніка 2014
Папярэднік	Крыстына Гусмарк Пэрсан^[d]
Наступнік	Аніка Страндгэль^[d]
Leader of the Moderate Party^[d]
з 1 кастрычніка 2017
Папярэднік	Ганна Кінбэрг Батра^[d]
старшыня Ўмеранай моладзевай лігі^[d]
1988 — 1992
Папярэднік	Бэатрыс Аск^[d]
Наступнік	Фрэдрык Райнфэльт^[d]
сябра Швэдзкай вайковай дэлегацыі^[d]
з 14 сьнежня 2017
сябра Рыксдагу^[d]
5 кастрычніка 1991 — 3 кастрычніка 1994
Папярэднік	Маргарэта Углас^[d]
сябра Рыксдагу^[d]
3 кастрычніка 1994 — 5 кастрычніка 1998
сябра Рыксдагу^[d]
5 кастрычніка 1998 — 30 красавіка 2000
Наступнік	Маргарэта Седэрфельт^[d]
сябра Рыксдагу^[d]
4 кастрычніка 2014 — 24 верасьня 2018
сябра Рыксдагу^[d]
24 верасьня 2018 — 26 верасьня 2022
сябра Камітэта Рыксдага па грамадзкай бясьпецы^[d]
11 кастрычніка 1994 — 4 кастрычніка 1998
сябра Камітэта Рыксдага па грамадзкай бясьпецы^[d]
13 кастрычніка 1998 — 30 красавіка 2000
сябра Камітэта Рыксдага па фінансавых пытаньнях^[d]
15 сьнежня 2014 — 18 сьнежня 2014
сябра Рыксдагу^[d]
26 верасьня 2022 — 18 кастрычніка 2022
Наступнік	Ганна аф Сылен^[d]
прэм’ер-міністар Швэцыі^[d]
з 18 кастрычніка 2022
Папярэднік	Магдалена Андэрсан^[d]
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	29 сьнежня 1963(1963-12-29)^[1] (61 год) парафія Люндаўскай катэдры^[d], Швэцыя^[1]
Партыя	Умераная партыя^[d]^[2]
Адукацыя	Упсальскі ўнівэрсытэт (1988) гімназія Сьвятога Эксільса^[d] (1983)
Сужэнец	Біргіта Эд^[d]^[3]^[2]
Узнагароды	Ордэн Ганаровага легіёну