Іосіф Абгаравіч Арбелі | |
---|---|
арм.: Հովսեփ Աբգարի Օրբելի | |
Дата нараджэння | 8 (20) сакавіка 1887[1][2] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 2 лютага 1961[3][1][…] (73 гады) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Бацька | Abgar Orbeli[d] |
Маці | Vervarra Arghutyan[d] |
Род дзейнасці | усходазнавец, археолаг, грамадскі дзеяч, антраполаг, гісторык, выкладчык універсітэта |
Навуковая сфера | усходазнаўства-каўказазнаўства, філалогія, археалогія, гісторыя |
Месца працы |
|
Навуковае званне |
|
Альма-матар | Пецярбургскі ўніверсітэт |
Навуковы кіраўнік | М. Я. Мар |
Вядомыя вучні | Б. Б. Піятроўскі |
Член у | |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Іосіф Абгаравіч Арбе́лі (20 сакавіка 1887, Кутаісі — 2 лютага 1961, Ленінград) — савецкі гісторык-усходазнавец. Акадэмік АН СССР (1935) і АН Армянскай ССР (1943).
Скончыў Пецярбургскі ўніверсітэт у 1911 годзе. У 1914—1931 дацэнт, прафесар Пецярбургскага ўніверсітэта.
З 1920 года хавальнік фондаў, у 1934—1951 гадах дырэктар Эрмітажа.
Першы прэзідэнт АН Армянскай ССР (1943—1947).
Асноўныя даследаванні па каўказазнаўстве, гісторыі сярэдневяковай культуры Блізкага Усходу.