Барнаул

Горад
Барнаул
руск.: Барнаул
Герб[d] Сцяг[d]
Герб[d] Сцяг[d]
Мала-Табальская вуліца
Мала-Табальская вуліца
Краіна
Рэгіён
Каардынаты
Кіраўнік
Заснаваны
1730
Першая згадка
1730-я
Горад з
Плошча
321 км²
Вышыня цэнтра
180 ± 1 м
Насельніцтва
597 828[1] чалавек (2010)
Шчыльнасць
1862,4 чал./км²
Часавы пояс
Тэлефонны код
3852
Паштовыя індэксы
656xxx
Аўтамабільны код
22
Афіцыйны сайт
Барнаул на карце Расіі ±
Барнаул (Расія)
Барнаул
Барнаул (Алтайскі край)
Барнаул

Барнаул (руск.: Барнаул) — горад (з 1771) у Расіі, адміністрацыйны цэнтр Алтайскага края. Насельніцтва 649,6 тыс. чал. (2007). Заснаваны ў 1730-х гадах. Буйны прамысловы, культурны і адукацыйны цэнтр Сібіры: 9 дзяржаўных ВНУ, 5 тэатраў, музеі, помнікі архітэктуры XVIII—XX стагоддзяў.

Горад размешчаны ў лесастэпавай зоне Заходне-Сібірскай раўніны, на паўночным усходзе Прыобскага плато, у верхнім цячэнні Обі на яе левым беразе, у месцы ўпадзення ракі Барнаулкі ў Об. Адлегласць да Масквы — 3419 км. Бліжэйшы буйны горад — Новасібірск (193 км).

У Барнауле пражывае больш 100 нацыянальнасцей, аднак горад з’яўляецца монанацыянальным, бо 89,4 % насельніцтва складаюць рускія. Наступныя па колькасці нацыянальнасці — немцы (4,8 %), украінцы (2,9 %), армяне (0,4 %), беларусы (0,3 %); усё астатнія — 2,2 %.

Год Колькасць
1926 73 900 [2]
1939 148 000 [3]
1959 305 000 [2]
1970 439 000 [3]
Год Колькасць
1987 596 000
1989 601 800 [2]
1994 593 200 [4]
1998 589 000 [5]
Год Колькасць
2005 631 200 [2]
2015 635 500 [2]
2016 635 585
2017 633 301
Год Колькасць
2018 632 372 [6][7]
2019 632 723 [8]
2021 630 877
2023 623 057

Гарады-пабрацімы

[правіць | правіць зыходнік]

Вядомыя асобы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. Оценка численности постоянного населения на 1 января 2010г.. Территориальный орган Федеральной службы государственной статистики по Алтайскому края. Праверана 5 красавіка 2010.(недаступная спасылка)
  2. а б в г д Большая российская энциклопедияМ.: Большая российская энциклопедия, 2004. Праверана 11 жніўня 2024.
  3. а б Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. — Т. 3. — С. 10.
  4. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — БеларусцыМн.: 1996. — С. 311. — 480 с. — ISBN 978-985-11-0061-9
  5. Большой словарь географических названий / под ред. В. М. КотляковЕкатеринбург: Русское географическое общество, 2003. — С. 77. — 832 с. — ISBN 5-94799-148-9
  6. https://web.archive.org/web/20180726010024/http://www.gks.ru/free_doc/doc_2018/bul_dr/mun_obr2018.rar Праверана 25 ліпеня 2018.
  7. 26. Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2018 годаFederal State Statistics Service. Праверана 23 студзеня 2019.
  8. http://www.gks.ru/free_doc/doc_2019/bul_dr/mun_obr2019.rar
  9. а б https://web.archive.org/web/20151122115720/http://www.russia.org.cn/rus/2935/31292368.print