Герцаг Корнуальскі з’яўляецца першым пэрам каралеўства Англія і адзіным сярод герцагаў Вялікабрытаніі, які валодае ў наш час уласным герцагствам (duchy) — Duchy of Cornwall. Хоць у сучаснай Вялікабрытаніі фармальна існуе таксама яшчэ адно герцагства Ланкастэр (Duchy of Lancaster) — з 1413 года, гэта значыць з часу кіравання ў Англіі Генрыха V, герцагства Ланкастэр з’яўляецца ўласнасцю манархаў і крыніцай іх персанальных даходаў. У наш час тытулы герцага ды герцагіні Корнуальскіх носяць прынц Уэльскі Уільям і яго жонка Кэтрын. Цікава, што былая ўладарка тытула, жонка Карла III, Каміла Паркер-Боўлз, афіцыйна з’яўляючыся прынцэсай Уэльскай, выкарыстоўвала толькі тытул герцагіні Корнуальскай (паколькі тытул «прынцэса Уэльская» ўсё яшчэ моцна асацыюецца з лэдзі Дзі).
Тытул герцага Корнуальскага заўсёды належыць старэйшаму сыну брытанскага манарха. Упершыню ён быў падараваны Эдуарду, старэйшаму сыну караля Англіі Эдуарда III. З-за таго, што Чорны Прынц памёр раней за свайго бацьку, тытул герцага стаў насіць яго сын, будучы кароль Рычард II. У 1421 годзе было заканадаўча замацавана правіла, паводле якога герцагства заўсёды пераходзіла да старэйшага сына і спадчынніка кіруючага манарха. Калі старэйшы сын караля (каралевы) памірае, то тытул і герцагства не пераходзіць да яго сына. Калі ён памірае бяздзетным, то спадчыннікам з’яўляецца наступны па старшынстве сын сюзерэна. Прынцыповым з’яўляецца тое, што тытул і герцагства ніколі не пераходзяць да ўнука кіруючага манарха, але толькі да яго сыноў — нават у тым выпадку, калі ўнук становіцца спадчыннікам кароны. Напрыклад, з’яўляючыся спадчыннікам караля Георга II, Георг III, быў прынцам Уэльскім, але ніколі не быў герцагам Корнуальскім, таму што быў унукам караля.
У наш час тэрыторыя герцагства займае плошчу ў 570 км². Землі герцагства раскіданы па тэрыторыі 23 графстваў Англіі і Уэльса[1], палова з іх знаходзіцца ў графстве Дэван.
Паводле традыцыі, герцаг павінен збіраць феадальную даніну. Прынц Чарлз, як сюзерэн, збіраў яе ў замку Ланчэстан Кастл у 1973 годзе. Сярод дастаўленага герцагу абрку былі: пара белых пальчатак, пара паляўнічых сабак, па фунце перцу і кмена, пазалочаныя шпоры, 100 сярэбраных шылінгаў, лук, восці для лоўлі ласося і дровы. Акрамя ўсяго гэтага і падобнага, герцаг Корнуальскі атрымлівае даход ад сваіх зямельных уладанняў у герцагстве. Таксама ён мае пэўныя дзяржаўныя правы на тэрыторыі графства Корнуал: вярхоўнага шэрыфа графства прызначае герцаг Корнуальскі, а не манарх, як у іншых графствах Англіі і Уэльса. Вымарачная маёмасць пераходзіць у валоданне герцага, а не караля, як у іншых месцах. Гэта права (Bona Vacantia) распаўсюджваецца таксама на знойдзеныя скарбы і скарбы, і на разбітыя ў караблекрушэннях ці выкінутыя на бераг морам караблі.
У 2012 фінансавым годзе даходы герцагства Корнуальскага склалі 19 мільёнаў фунтаў стэрлінгаў, якія не абкладаюцца падаткамі (аднак прынц Чарлз выплачвае падаткі добраахвотна — 4,4 мільёна ў тым жа годзе)[2].
1612—1625: Карл Сцюарт, 1-ы герцаг Ёркскі (19 лістапада 1600 — 30 студзеня 1649), другі сын караля Англіі Якава I Сцюарта і Аны Дацкай. Таксама насіў тытулы: прынц Уэльскі і граф Чэстэрскі (1616), герцаг Ротсей, герцаг Олбані і герцаг Ёркскі. Будучы кароль Англіі, Шатландыі і Ірландыі Карл I.
1727—1751: Прынц Фрэдэрык (1 лютага 1707 — 31 сакавіка 1751), сын караля Вялікабрытаніі Георга II і Караліны Ансбахскай. Таксама насіў тытулы: прынц Уэльскі і граф Чэстэрскі (1729), герцаг Ротсей, герцаг Эдынбургскі.
з 2022: Прынц Уільям (нар. 21 чэрвеня 1982), старэйшы сын караля Вялікабрытаніі Карла III і прынцэсы Уэльскай Дыяны. Таксама носіць тытулы: прынц Уэльскі і граф Чэстэрскі (2022), герцаг Ротсей (2022), Герцаг Кембрыджскі, граф Стратэрнскі, барон Карыкфергюс (2011) і інш.