Эдвард Раставецкі

Эдвард Раставецкі
Партрэт працы Яна Канеўскага  (бел. (тар.)) (бел.
Партрэт працы Яна Канеўскага  (бел. (тар.)) (бел.
Сас
Сас
Нараджэнне 2 кастрычніка 1805(1805-10-02)[1]
Смерць 23 лютага 1874(1874-02-23)[1] (68 гадоў)
Месца пахавання
Род Раставецкія[d]
Бацька Людвік Мікалай Адам Раставецкі
Маці Тэрэза з Краеўскіх
Жонка Леонія Накваска
Член у
Адукацыя
Дзейнасць калекцыянаванне[2], мецэнацтва[d][2] і мастацтвазнаўства[2]
Аўтограф Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эдвард Раставецкі (польск.: Edward Rastawiecki, 2 кастрычніка 1804 — 23 лютага 1874) — польскі даследчык мастацтва і калекцыянер.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]
Партрэт працы Ю. Пічмана  (укр.) (бел.

Эдвард Раставецкі быў нашчадкам баронскага польскага роду Раставецкіх  (руск.) (бел.. Нарадзіўся ад шлюбу барона Людвіка Мікалая Адама Раставецкага і Тэрэзы з Краеўскіх.

Па заканчэнні Варшаўскага ліцэя  (польск.) (бел. пачаў навучанне ў Варшаўскім універсітэце.

Да 1830 года працаваў у якасці стажора ў Банку польскім  (польск.) (бел., а затым быў саветнікам Зямельнага крэдытнага таварыства  (польск.) (бел.. Саветнік галоўнай дырэкцыі Зямельнага крэдытнага таварыства  (польск.) (бел. па Любельскім ваяводстве ў 1834 годзе[3].

Успадкаваная маёмасць дазволіла яму прысвяціць сябе навуцы. Дзякуючы яго фінансавай падтрымцы была апублікавана праца Ігнацы Загурскага «Monety dawnej Polski, jako też prowincji i miast do niej niegdyś należących, z trzech ostatnich wieków» (1845). Падтрымліваў развіццё польскай археалогіі, фінансаваў археалагічныя даследаванні ў Царстве Польскім. З 1846 быў членам Імператарскага таварыства гісторыі і старажытнасцей Расійскіх  (руск.) (бел. і з 1850 года — членам Кракаўскага навуковага таварыства  (руск.) (бел.. Актыўна працаваў у Таварыстве заахвочвання мастацтваў. Член Сельскагаспадарчага таварыства ў Царстве Польскім  (польск.) (бел. у 1858 годзе[4]. У 1860—1866 гадах быў яго віцэ-прэзідэнтам, а з 1868 года — «вечны і ганаровы» член Таварыства.

Падарожнічаў па Еўропе ў пошуках крыніц для польскай гісторыі. Падчас паездак па Польшчы збіраў калекцыі мастацкіх твораў, у тым ліку манеты і карціны. Гэтыя калекцыі былі выкупленыя Севярынам Мялжынскім  (польск.) (бел.Севярын Миэлзински, які падараваў іх Познаньскаму таварыству сяброў навук  (польск.) (бел. і археалагічнаму кабінету Ягелонскага ўніверсітэта. У часопісе «Biblioteka Warszawska» публікаваў свае артыкулы па гісторыі мастацтва.

Магіла Эдварда Раставецкага

Быў жанаты з Леоніяй Накваскай (1818—1886), але дзяцей не меў.

Памёр у сваім асабняку на Мазавецкай вуліцы  (польск.) (бел. ў Варшаве. Быў пахаваны на Старых Павонзках.

Навуковая дзейнасць

[правіць | правіць зыходнік]

У працах Раставецкага «Słownik malarzów polskich ..» (I—III, 1850—1857) і «Słownik rytowników polskich …» (1886) шмат матэрыялаў, якія тычацца ўкраінскіх дзеячаў мастацтваў  (руск.) (бел..

Бібліяграфія

[правіць | правіць зыходнік]
  • Mapografia dawnej Polski, 1846;
  • Słownik malarzy polskich tudzież obcych w Polsce osiadłych lub czasowo w niej przebywających, t. 1-3, 1850—1857;
  • Słownik rytowników polskich, 1886;
  • Wzory sztuki średniowiecznej i z epoki Odrodzenia w dawnej Polsce, 1853—1858

Партрэты

[правіць | правіць зыходнік]
Бюст працы Б. Сырэвіча

Вядома некалькі партрэтаў Эдварда Раставецкага працы розных мастакоў, у тым ліку яго малявалі Юзаф Пічман  (укр.) (бел. і Ян Ксаверы Канеўскі  (бел. (тар.)) (бел.. Баляслаў Сырэвіч  (польск.) (бел. стварыў яго бюст.

Зноскі

  1. ↑ а б в г http://tnk.krakow.pl/czlonkowie/rastawiecki-edward/ Праверана 30 жніўня 2022.
  2. ↑ а б в Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
  3. ↑ Nowy kalendarzyk polityczny na rok 1834, Warszawa, s. 375.
  4. ↑ Roczniki Gospodarstwa Krajowego. R. 16, 1858, T. 32, nr 1, Warszawa 1858, s. 179.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Енциклопедія українознавства  (укр.) (бел.. У 10-х томах. / Головний редактор Володимир Кубійович  (руск.) (бел.. — Париж, Нью-Йорк: «Молоде життя  (укр.) (бел.»-«НТШ  (руск.) (бел.»; 1954—1989, 1993—2000.
  • Szenic Stanisław (1982). Cmentarz powązkowski 1891-1918. Zmarli i ich rodziny. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy. p. 232.
  • Rastawiecki Edward(недаступная спасылка). Encyklopedia PWN. Архівавана з першакрыніцы 3 мая 2012. Праверана April 16, 2011.
  • Minakowski Marek  (польск.) (бел.. Edward bar. Rastawiecki h. Sas(недаступная спасылка). Genealogia potomków Sejmu Wielkiego. Архівавана з першакрыніцы 3 мая 2012. Праверана April 16, 2011.
  • A. Ryszkiewicz, Zasługi Edwarda Rastawieckiego jako kolekcjonera i mecenasa, [w:] Mecenas — kolekcjoner — odbiorca. Materiały sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, listopad 1981, Warszawa 1984.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]