Эрых Людэндорф

Эрых Фрыдрых Вільгельм Людэндорф
Erich Friedrich Wilhelm Ludendorff
дэпутат рэйхстага Веймарскай рэспублікі^[d] 24 чэрвеня 1920 — 13 чэрвеня 1928
Нараджэнне	9 красавіка 1865(1865-04-09)[1][2]^[…] Крушэўня^[d], Гміна Сважэндз, Пазнаньскі павет, Велікапольскае ваяводства, Польшча
Смерць	20 снежня 1937(1937-12-20)[3][1]^[…] (72 гады) Мюнхен, Верхняя Баварыя, Баварыя, Германскі рэйх[4]
Месца пахавання	Neuer Friedhof Tutzing^[d]
Жонка	Margarethe Ludendorff^[d] і Мацільда Людэндорф^[d]
Партыя	Нямецкая народная партыя свабоды^[d] Вялікагерманскі нацыянал-сацыялістычны вызваленчы рух^[d] (люты 1925)
Адукацыя	Royal Prussian Main Cadet Institute^[d]
Дзейнасць	Першая сусветная вайна[5], ваенная справа[5], палітыка[5] і мемуарная літаратура^[d][5]
Аўтограф
Ваенная служба
Гады службы	1883 — 1918
Прыналежнасць	Германская імперыя
Род войскаў	Германская імперская армія
Званне	Генерал пяхоты Генерал пяхоты
Бітвы	Першая сусветная вайна
Узнагароды	honorary citizen of Düsseldorf^[d] (1917)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Э́рых Людэндо́рф (ням.: Erich Friedrich Wilhelm Ludendorff; 9 красавіка 1865, Крушэўня, паблізу Познані — 20 снежня 1937, Тутцынг, Баварыя) — нямецкі вайсковец і палітычны дзеяч.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і памешчыкаў. Скончыў кадэцкі корпус (1881).

З 1894 года служыў у Генштабе. У 1908—1912 гадоў начальнік аператыўнага аддзела Генштаба.

У перыяд 1-й сусветнай вайны 1914—1918 гадоў спачатку обер-кватэрмайстар 2-й арміі, з 23 жніўня да лістапада 1914 года — начальнік штаба 8-й арміі, начальнік штаба Усходняга фронту (з лістапада 1914 года) і 1-ы генерал-кватэрмайстар штаба вярхоўнага камандавання (са жніўня 1916). З’яўляючыся непасрэдным памагатым генерала П. Гіндэнбурга, Людэндорф са жніўня 1914 года фактычна кіраваў дзеяннямі на Усходнім фронце, а з жніўня 1916 года — дзеяннямі ўсіх узброеных сіл Германіі; укараняў у краіне рэжым вайсковай дыктатуры. У сакавіку—ліпені 1918 года беспаспяхова спрабаваў неаднаразовымі наступленнямі зламаць супраціў англа-французскіх войскаў на Заходнім фронце. 26 кастрычніка 1918 года выйшаў у адстаўку; пасля заключэння перамір’я ў лістападзе 1918 года эмігрыраваў у Швецыю.

Вясной 1919 года вярнуўся ў Германію і стаў лідарам найбольш крайніх контррэвалюцыйных колаў, быў актыўным удзельнікам Капаўскага путчу 1920 года. Цесна зблізіўшыся з нацыянал-сацыялістамі, у лістападзе 1923 года ўзначаліў разам з А. Гітлерам путч у Мюнхене, які скончыўся правалам. У 1924 годзе быў абраны дэпутатам Рэйхстага ад Нацыянал-сацыялісцкай партыі.

Быў прыхільнікам дактрыны неабмежаванай «татальнай вайны» і бязлітаснага задушэння выступленняў працоўных мас. Аўтар мемуараў і шэрагу ваенна-тэарэтычных прац.

Крыніцы

1. Walter Otto Julius Görlitz Erich Ludendorff // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
2. Erich Ludendorff // Nationalencyklopedin — 1999. Праверана 9 кастрычніка 2017.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1165538"></a>
3. Людендорф Эрих // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>
4. Deutsche Nationalbibliothek Record #118574841 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578"></a>
5. Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>

Літаратура

• Эрих Людендорф. БСЭ (руск.)

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Эрых Людэндорф