Physalacriaceae

Physalacriaceae
Cylindrobasidium evolvens
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Грыбы Падцарства:  Вышэйшыя грыбы Аддзел:  Базідыяльныя грыбы Пададдзел:  Agaricomycotina Клас:  Агарыкаміцэты Падклас:  Agaricomycetidae Парадак:  Агарыкальныя Сямейства:  Physalacriaceae
Міжнародная навуковая назва
Physalacriaceae Corner, 1970
Роды
Armillaria Cylindrobasidium Cibaomyces Cryptomarasmius Cyptotrama Dactylosporina Flammulina Gloiocephala Guyanagaster Himantia Hormomitaria Hymenopellis Laccariopsis Mycaureola Naiadolina Oudemansiella — Удэмансіела Physalacria typus Ponticulomyces Protoxerula Rhizomarasmius Rhodotus Strobilurus Xerula
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   936533 NCBI   862241 EOL   5973 MB   81165

Physalacriaceae — сямейства грыбоў парадку Agaricales. Прадстаўнікі сямейства растуць на ўсіх кантынентах, акрамя Антарктыды, і ва ўсіх кліматычных зонах. Сямейства прадстаўлена 23 родамі.

Марфалогія

Пладовыя целы большасць відаў сямейства шапканожкавыя, гіфальная сістэма пладовых тэл манамітычная, гэта значыць складаецца толькі з генератыўных гіф — танкасценных або са слаба патоўшчанымі сценкамі, якія змяшчаюць жывы пратапласт, якія актыўна растуць і здольныя да анастамазавання і ўтварэння базідый. Базідыі маюць булавападобную форму з колькасцю стэрыгм ад двух да чатырох. Базідыяспоры звычайна маюць эліпсоідную, цыліндрычную або кропляпадобную форму, бясколерныя, танкасценныя і не рэагуюць на рэагент Мельцэра^[1].

Сістэматыка

Сямейства было ўведзена англійскім міколагам Эдрэдам Корнерам  (руск.) у 1970 годзе^[2]. У 2002 годзе, у выніку малекулярных даследаванняў была ўсталяваная прыналежнасць сямейства да падпарадку агарыкавых^[3], а пазней была ўстаноўлена прыналежнасць да сямейства родаў грыбоў Armillaria, Flammulina і Xerula, якія адносіліся раней да іншых сямействаў^[4][5][6].

Практычнае значэнне

Сямейства змяшчае віды ядомых грыбоў, сярод якіх адзін з самых папулярных грыбоў ва Усходняй Еўропе — Armillariella mellea, і від, які карыстаецца вялікай папулярнасцю ва ўсходнеазіяцкай кухні — Flammulina velutipes. Шырока асвоены прамысловыя спосабы вырошчвання дадзеных грыбоў.

Зноскі

1. Berthier J. Les Physalacriaceae Du Globe: (Hyménomycétales clavarioïdes) (фр.). — Lubrecht & Cramer. — Т. 98. — (Bibliotheca Mycologica). — ISBN 978-3768214247.
2. Corner EJH. Supplement to 'A monograph of Clavaria and allied genera' (англ.). — Lehre, Germany: J. Cramer  (англ.), 1970. — Т. 33. — С. 10. — (Beihefte zur Nova Hedwigia).
3. Moncalvo J.M., Vilgalys R., Redhead S.A., Johnson J.E., James T.Y., Catherine Aime M., Hofstetter V., Verduin S.J., Larsson E., Baroni T.J., Greg Thorn R., Jacobsson S., Clémençon H., Miller OK. One hundred and seventeen clades of euagarics(англ.) // Molecular Phylogenetics and Evolution. — Academic Press, 2002. — Т. 23. — № 3. — С. 357—400. — DOI:10.1016/S1055-7903(02)00027-1 — PMID 12099793.
4. Wilson A.W., Desjardin DE. Phylogenetic relationships in the gymnopoid and marasmioid fungi (Basidiomycetes, euagarics clade)(англ.) // Mycologia : journal. — Taylor & Francis, 2005. — Т. 97. — № 3. — С. 667—679. — DOI:10.3852/mycologia.97.3.667 — PMID 16392255.
5. Dentinger BTM, McLaughlin DJ. Reconstructing the Clavariaceae using nuclear large subunit rDNA sequences and a new genus segregated from Clavaria(англ.) // Mycologia : journal. — Taylor & Francis, 2006. — Т. 98. — № 5. — С. 746—762. — DOI:10.3852/mycologia.98.5.746 — PMID 17256578. Архівавана з першакрыніцы 30 верасня 2011.
6. Hao Y-J, Qin J., Yang ZL. Cibaomyces, a new genus of Physalacriaceae from East Asia(англ.) // Phytotaxa : journal. — 2014. — Т. 162. — № 4. — С. 198—210.