Ёсіф Панчыч | |
---|---|
сербск.: Јосиф Панчић | |
Дата нараджэння | 5 (17) красавіка 1814[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 25 лютага (8 сакавіка) 1888[1] (73 гады) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | батанік, біёлаг, выкладчык універсітэта, урач, натураліст, школьны настаўнік |
Навуковая сфера | батаніка, медыцына[4] і natural science[d][4] |
Месца працы | |
Навуковая ступень | прафесар |
Альма-матар | |
Член у |
|
Цытаты ў Вікіцытатніку | |
Творы ў Вікікрыніцах | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ёсіф (Ёсіп) Па́нчыч (сербск.: Јосиф Панчић/Josip Pančić) — сербскі ўрач, батанік, першы Прэзідэнт Сербскай каралеўскай акадэміі.
Сістэматык жывой прыроды | |||
---|---|---|---|
Аўтар найменняў шэрага батанічных таксонаў. У батанічнай (бінарнай) наменклатуры гэтыя назвы дапаўняюцца скарачэннем «Pančić».
Спіс такіх таксонаў на сайце IPNI Персанальная старонка на сайце IPNI
|
Панчыч нарадзіўся ў вёсцы Угрыні (тэрыторыя сучаснай Харватыі) і быў чацвёртым дзіцем у бунеўскай каталіцкай сям’і. Паводле падання сям’я Панчычаў паходзіла з Герцагавіны. Бацькі Ёсіфа былі беднымі, але яго дзядзька быў у архідыяканам у горадзе Госпіч і ён узяў на сябе клопат пра навучанне Ёсіфа: у пачатковай школе Госпіча, сярэдняй школе ў Рыецы. З Рыекі Ёсіф у 1830 пераехаў у Заграб, дзе працягнуў навучанне. У 1842 скончыў медыцынскі факультэт у Пешце і стаў доктарам медыцыны.
Найбольш вядомым дасягненнем Ёсіфа Панчыча з’яўляецца адкрыццё ім рэдкага віду елкі — Елкі сербскай (ці Панчычавай елкі).
У 1887 годзе ўвайшоў у лік першых 16 акадэмікаў і стаў першым Прэзідэнтам Сербскай каралеўскай акадэміі.