Аксель Хуга Тэадор Тэарэль | |
---|---|
шведск.: Axel Hugo Teodor Theorell | |
Дата нараджэння | 6 ліпеня 1903[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 15 жніўня 1982[1][3][…] (79 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Бацька | Thure Theorell[d] |
Жонка | Margit Theorell[d] |
Дзеці | Töres Theorell[d] |
Род дзейнасці | біяхімік, выкладчык універсітэта, урач |
Навуковая сфера | біяхімія |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Член у | |
Узнагароды | Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне (1955) |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Аксель Хуга Тэадор Тэарэ́ль (шведск.: Axel Hugo Teodor Theorell; 6 ліпеня 1903, Лінчэпінг, Швецыя — 15 жніўня 1982, Стакгольм) — шведскі вучоны ў галіне біяхіміі, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1955 годзе за адкрыццё фермента акіслення і яго ўздзеяння.
Скончыў Каралінскі інстытут у Стакгольме ў 1930 годзе, дзе і працаваў. У 1932—1936 гадах ва Упсальскім універсітэце, у 1933—1935 гадах разам з О. Варбургам у Інстытуце фізіялогіі клеткі ў Берліне. У 1937—1970 гадах дырэктар, прафесар, загадчык аддзела Нобелеўскага медыцынскага інстытута (Стакгольм).
Аўтар навуковых прац па вывучэнні структуры і механізмах уздзеяння акісляльна-аднаўляльных ферментаў.
Адкрыў у крыштальным выглядзе міяглабін, пераксідазу хрэну, цытахром С, алкагольдэгідрагеназу і інш.
Член (1942), прэзідэнт (1967—1969) Шведскай каралеўскай АН, член Нацыянальнай АН ЗША, Лонданскага каралеўскага таварыства (1959) і інш.