Брус Спрынгсцін

Брус Спрынгсцін
англ.: Bruce Springsteen[1]
Брус Спрынгсцін выступае на фестывалі «Roskilde Festival 2012».
Брус Спрынгсцін выступае на фестывалі «Roskilde Festival 2012».
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 23 верасня 1949(1949-09-23)[2][3][…] (75 гадоў)
Месца нараджэння
Краіна
Жонка Julianne Phillips[d] і Patti Scialfa[d]
Дзеці Jessica Springsteen[d]
Альма-матар
Музычная дзейнасць
Прафесіі спявак, аўтар песень, піяніст, гітарыст, музычны прадзюсар, студыйны музыкант, кампазітар, тэлеакцёр, кінаакцёр, кінарэжысёр
Гады актыўнасці 1969 — па цяперашні час
Пеўчы голас барытон
Інструменты гітара, губны гармонік і фартэпіяна
Жанры рок-музыка
Калектыў E-Street Band
Лэйблы Columbia Records
Грамадская дзейнасць
Член у
Узнагароды
brucespringsteen.net (англ.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку

Брус Фрэдэрік Джозеф Спрынгсцін (англ.: Bruce Frederick Joseph Springsteen; 23 верасня 1949, Лонг-Бранч, Нью-Джэрсі, ЗША) — амерыканскі рок-і фолк- музыкант і аўтар песень. Выхаваны на музыцы The Beatles, Элвіса Прэслі, Вудзі Гатры, Піта Сігерых, Эдзі Кохрэйна і Боба Дылана, Спрынгсцін стаў вядомы дзякуючы сваім рок-песням з паэтычнымі тэкстамі, асноўнай тэмай якіх з’яўляецца яго радзіма, Нью-Джэрсі.

Дваццаціразовы лаўрэат самай прэстыжнай прэміі ў свеце музыкі — «Грэмі». Акрамя гэтага, уладальнік кінематаграфічных прэмій «Оскар» і «Залаты глобус» за найлепшыя песні да стужак «Філадэльфія» і «Рэстлер».

Раннія гады

[правіць | правіць зыходнік]

У падлеткавым ўзросце Спрынгсцін гуляў у шэрагу дваровых рок-каманд. Адной з гэтых каманд былі The Castiles. Да пачатку 1970-х гг. ён пасяліўся ў нью-ёркскім раёне Грынвіч-Вілідж, дзе выступаў з песнямі з моцным налётам фолк-рока ў духу Боба Дылана і Вана Морысана. З бескампраміснай шчырасцю ён імкнуўся адлюстроўваць у сваіх песнях спадзяванні і нягоды працоўнага амерыканца сярэдняй рукі.

У студзені 1973 выйшаў дэбютны альбом Спрынгсціна, «Greetings from Asbury Park, NJ», за якім праз паўгода рушыў услед дыск «The Wild, the Innocent & the E-Street Shuffle». Яны не прыцягнулі значнай увагі і прадаваліся дрэнна, хоць пасля трыумфу наступных пласцінак ўсё ж такі сталі плацінавымі. Больш за тое - песня «Blinded by the Light» з першага альбома Спрынгсціна ў 1977 годзе дайшла да першага месца ў Billboard Hot 100, праўда, у выкананні каманды Manfred Mann's Earth Band.

"Born to Run"

[правіць | правіць зыходнік]

У 1974 г. Спрынгсцін стварыў «E-Street Band» - музычны калектыў, які быў прызваны суправаджаць яго падчас тураў па ЗША. У жніўні 1975 трэці альбом Спрынгсціна, «Born to Run», вырабіў эфект бомбы, якая выбухнула, ператварыўшы аўтара на некаторы час у самага запатрабаванага персанажа ў амерыканскай музычнай індустрыі. Яго фатаграфіі мільгалі на вокладках часопісаў «Time» і «Newsweek», канцэрты збіралі поўныя стадыёны прыхільнікаў, а крытыкі хвалілі яго за тое, што ў стагоддзе хард-рока і прагрэсіўнага рока ён знайшоў у сабе смеласць адрадзіць спрадвечныя каштоўнасці рок-н-ролу.

На працягу другой паловы 1970-х крытыкі нястомна спявалі Спрынгсціну дыфірамбы, паказваючы, што ў яго неўтаймаваны драйв рок-н-ролу 1950-х ўжываецца з задуменнай лірыкай ў стылі Боба Дылана. Хоць многіх знатакоў музыкі адштурхоўвала паднятая вакол рокера істэрыя, нельга адмаўляць таго, што да канца дзесяцігоддзя ў амерыканскай музыцы з'явіўся цэлы шэраг паслядоўнікаў Спрынгсціна, сярод якіх першае месца аспрэчвалі Боб Сігерых і Джон Мэленкэмп. У 1978 Спрынгсцін напісаў песню «Because the Night» для Паці Сміт, якая стала яе самым вялікім хітом.

Нягледзячы на якая расце з кожным годам канкурэнцыю, Спрынгсцін выпусціў у кастрычніку 1980 вельмі годны двайны альбом «The River», які утрымліваў песню «Hungry Heart», якая стала адной з яго візітных картак. У верасні 1982 рушыў услед акустычны дыск «Nebraska» (1982), а на зыходзе года гітарыст Стыў ван Зандт абвясціў аб тым, што пакідае групу Спрынгсціна.

"Born in the U.S.A."

[правіць | правіць зыходнік]

У чэрвені 1984 чарговы альбом Спрынгсціна, «Born in the USA», стаў феноменам не толькі рок-, але і папулярнай музыкі. Сем хітоў з яго былі выпушчаныя сінгламі, і ўсе яны патрапілі ў найлепшую дзясятку амерыканскага чарта продажаў (гэта адзін з трох падобных выпадкаў у гісторыі). Сам альбом дзесяць разоў станавіўся плацінавым. На хвалі гэтага трыумфу Спрынгсцін на працягу двух гадоў гастраляваў па ЗША і Еўропе. Якая выйшла ў лістападзе 1986 канцэртная запіс "Live" таксама ўзначаліла Billboard 200.

Па вяртанні з тура Спрынгсцін развёўся з жонкай, заключыў шлюб з бэк-вакалісткай E-Street Band, аднак (у лістападзе 1989 г.) распусціў гэты легендарны калектыў. Яго наступныя альбомы ня выклікалі вялікай цікавасці крытыкаў і публікі, аднак напісаная для фільма «Філадэльфія» (1993) песня «Streets of Philadelphia» атрымала прэмію «Оскар». На працягу 1990-х і 2000-х гг. Спрынгсцін сабраў ўражальную калекцыю прэмій «Грэмі», уключаючы статуэтку за найлепшы мужчынскі рок-вакал (2002 год, песня «The Rising»).

У 2008 годзе Спрынгсцін зарэкамендаваў сябе як палітычна актыўны выканаўца. Падчас перадвыбарнай прэзідэнцкай кампаніі 2008 года ў ЗША ён актыўна агітаваў за кандыдата ад дэмакратаў - Барака Абаму.

Дыскаграфія

[правіць | правіць зыходнік]
q: Брус Спрынгсцін у Вікіцытатніку
commons: Брус Спрынгсцін на Вікісховішчы

Дасягненні

[правіць | правіць зыходнік]
  • Амерыканскі часопіс Billboard назваў Бруса Спрынгсціна адным з самых высокааплатных музыкантаў 2009 года. Ён заняў другое месца ў ТОП-10 з прыбыткам 57,6 мільёна амерыканскіх долараў. Падлікі вяліся на аснове даходаў ад канцэртаў і продажу альбомаў.
  • Лаўрэат прэміі «Оскар» за кампазіцыю «Streets Of Philadelphia» да фільма 1993 года «Філадэльфія» ў намінацыі «Найлепшая песня» (1994)
  • Па версіі часопіса Rolling Stone дыск «Wrecking Ball» ўзначаліў рэйтынг Топ-50 найлепшых альбомаў 2012 года.

Зноскі

  1. ↑ (unspecified title) Праверана 1 верасня 2019.
  2. ↑ Bruce Springsteen // Internet Broadway Database — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Bruce Springsteen // Brockhaus Enzyklopädie
  4. ↑ а б http://brucespringsteen.net/the-band