Гульельма Марконі | |
---|---|
італ.: Guglielmo Marchese Marconi | |
Імя пры нараджэнні | італ.: Guglielmo Giovanni Maria Marconi[3] |
Род дзейнасці | фізік, інжынер, палітык, бізнесмен, вынаходнік, навуковец |
Дата нараджэння | 25 красавіка 1874 |
Месца нараджэння | Балоння, Італія |
Дата смерці | 20 ліпеня 1937 (63 гады) |
Месца смерці | Рым, Італія |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | Каралеўства Італія |
Веравызнанне | каталіцтва[4] |
Бацька | Giuseppe Marconi[d][2] |
Маці | Annie Jameson[d][2] |
Жонка | Beatrice Marconi[d] і Maria Cristina Bezzi-Scali[d] |
Дзеці | Degna Marconi Paresce[d] |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Партыя | |
Член у | |
Бітвы/войны | |
Узнагароды і прэміі | |
Аўтограф | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Гульельма Марконі (італ. Guglielmo Marchese Marconi; 25 красавіка 1874, Балоння - 20 ліпеня 1937, Рым) — маркіз, італьянскі радыётэхнік і прадпрымальнік, адзін з вынаходнікаў радыё; лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы (1909).
У 1905 г. запатэнтаваў накіраваную сувязь.
У 1919 г. паўнамоцны прадстаўнік Італіі на Парыжскай мірнай канферэнцыі. Ад імя Італіі падпісаў мірныя дагаворы з Аўстрыяй і Балгарыяй.
У 1932 г. усталяваў першую радыётэлефонную мікрахвалевую сувязь. У 1934 г. ён прадэманстраваў магчымасць прымянення мікрахвалевай тэлеграфіі для патрэб навігацыі ў адкрытым моры.