Гігантапітэкі — назва роду буйных выкапнёвых чалавекападобных малпаў, якія жылі ў паўднёвых і паўднёва-ўсходніх абласцях мацерыковай Азіі ў сярэдзіне антрапагену. Знойдзены чатыры ніжнія сківіцы і звыш 1000 асобных зубоў гігантапітэкаў, вельмі буйных (асабліва карэнныя, якія па аб’ёме ў 6 разоў больш адпаведных зубоў чалавека). Па памерах цела гігантапітэкі пераўзыходзілі чалавека. Па некаторых прыкметах зубной сістэмы (адносна невялікія іклы інш.) гігантапітэкі больш падобныя да чалавека, чым да сучасных чалавекападобных малпаў.