Маргарэт Мітчэл | |
---|---|
Margaret Mitchell | |
Асабістыя звесткі | |
Імя пры нараджэнні | Margaret Munnerlyn Mitchell |
Псеўданімы | Margaret Mitchell |
Дата нараджэння | 8 лістапада 1900[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 16 жніўня 1949[2][4][…] (48 гадоў) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | ЗША |
Бацька | Eugene Mitchell[d] |
Маці | Maybelle Stephens Mitchell[d] |
Муж | Berrien Kinnard Upshaw[d] і John Robert Marsh[d] |
Альма-матар | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | пісьменніца, раманіст, сцэнарыст, журналістка, празаік |
Гады творчасці | 1936—1949 |
Жанр | любоўны раман[d] |
Мова твораў | англійская |
Прэміі | |
Узнагароды | |
Подпіс | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Маргарэт Манэрлін Мітчэл (англ.: Margaret Munnerlyn Mitchell; 8 лістапада 1900, Атланта, штат Джорджыя, ЗША — 16 жніўня 1949) — амерыканская пісьменніца, аўтар рамана-бестсэлера «Знесеныя ветрам» (англ.: Gone with the Wind). Раман, які выйшаў у 1936 годзе атрымаў прэмію Пуліцэра, атрымаў больш 70 выданняў у ЗША, быў перакладзены на 37 моў свету, экранізаваны ў 1939 рэжысёрам Віктарам Флемінгам, «Знесеныя ветрам» атрымаў 10 прэмій «Оскар».
Маргарэт Мітчэл нарадзілася ў сям’і адваката Юджына (Eugene) Мітчэла і Марыі Ізабелы. Брат Маргарэт, Стэфан, быў на чатыры гады старэйшы за яе. Дзяцінства Маргарэт прайшло літаральна на каленах у ветэранаў Грамадзянскай вайны і сваякоў па матчынай лініі, якія жылі падчас вайны. Уражлівае дзіця заўсёды захаплялася аповедамі пра Грамадзянскую вайну, якія чула ад бацькоў. Пачаўшы вучобу, яна спачатку наведвае Вашынгтонскую Семінарыю, затым у 1918 годзе паступае ў прэстыжны жаночы Сміцкі каледж (штат Масачусетс). Яна вяртаецца ў Атланту, каб узяць кіраванне над гаспадаркай на сябе, пасля смерці маці ад вялікай іспанскай пандэміі грыпу ў 1918 (Мітчэл пазней выкарыстоўвае гэту важную сцэну са свайго жыцця, каб інсцэнаваць трагедыю Скарлет, якая пазнала пра смерць маці ад тыфа, калі яна вярнулася на плантацыю Тары).
У 1922 пад імем Пегі (яе школьная мянушка) Мітчэл пачынае працу журналісткі, становячыся вядучым рэпарцёрам газеты Атланта Джорнал. У тым жа годзе яна выходзіць замуж за Бер’ена Кінарда Апшоу, аднак ужо праз некалькі месяцаў яны разводзяцца. У 1925 годзе яна выходзіць замуж за Джона Марша. Траўма лодыжкі, атрыманая ў 1926 годзе, робіць працу рэпарцёра немагчымай, і яна сыходзіць з рэдакцыі газеты.
Заахвочваная мужам, Маргарэт пачала працу над раманам, якая працягвалася дзесяць гадоў. Эпізоды пісаліся выпадкова, затым збіраліся разам. Рэдактар буйнага выдавецтва, які прыбыў у Атланту, пазнаў пра аб’ёмны манускрыпт (больш за тысячу друкаваных старонак). Мітчэл не адразу пагадзілася апублікаваць кнігу (ранейшая назва — «Заўтра — новы дзень»). На працягу наступнага года Мітчэл правяла карпатлівую працу над тэкстам, асаблівая ўвага звярталася на гістарычныя дэталі і даты. Назва змяняецца на «Знесеныя ветрам» (радок з верша Эрнеста Даусона). Выпуск кнігі адбыўся ў чэрвені 1936 года, суправаджаючыся велізарнай рэкламнай падтрымкай, у якой актыўную ролю адыгрывала сама Мітчэл. У 1937 годзе кніга атрымала Пулітцэраўскую прэмію. Аўтар сама сур’ёзна займалася справамі продажу рамана, рэгулюючы фінансавыя пытанні, кантралюючы выданні на іншых мовах.
Гістарычны раман «Знесеныя ветрам» (1936, экранізацыя 1939) пра жыццё амерыканскага Поўдня ў час грамадзянскай вайны 1861-65 і ў перыяд рэканструкцыі. У рамане крытычна асэнсоўваецца «паўднёвы міф» пра веліч плантатарскага Поўдня, пра высакароднасць і вытанчанасць паўднёвых джэнтльменаў, пра еднасць белых і чорных. Пасмяротна апублікавана кніга «Лісты Маргарэт Мітчэл пра „Знесеныя ветрам“, 1936—1949» (1976).