Міцэна

Міцэна
Міцэна званочкавая (Mycena galericulata) — тыпавы від роду
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Грыбы Падцарства:  Вышэйшыя грыбы Аддзел:  Базідыяльныя грыбы Пададдзел:  Agaricomycotina Клас:  Агарыкаміцэты Падклас:  Agaricomycetidae Парадак:  Агарыкальныя Сямейства:  Mycenaceae Род:  Міцэна
Міжнародная навуковая назва
Mycena (Pers.) Roussel, 1806
Сінонімы
Basidopus Earle, 1909 Collopus Earle, 1909 Corrugaria Métrod, 1949 Eomycenella G.F. Atk., 1902 Galactopus Earle, 1909 Agaricus subgen. Hiatula Fr., 1851 Hiatula (Fr.) Mont., 1854 Insiticia Earle 1909 Leiopoda Velen., 1947 Leptomyces Mont., 1856 Linopodium Earle, 1909 Mycenoporella Overeem, 1926 Mycenopsis Velen., 1947 Mycenula P. Karst., 1889 Phlebomycena R. Heim, 1966 Poromycena Overeem, 1926 Prunulus S.F.Gray, 1821 Pseudomycena Cejp, 1929 Stereopodium Earle, 1909 Zephirea Velen., 1947
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы NCBI   41247 EOL   16714 MB   18084

Міцэна (Mycena) — род грыбоў сямейства міцэнавыя (Micenaceae).

Апісанне

Міцэны — дробныя грыбы-сапратрофы. Шапачка канічная або званочкавая, дыяметр рэдка перавышае некалькі сантыметраў. Ножка тонкая, ломкая. Большасць міцэн шэрага або карычневага колеру, але ёсць і ярка афарбаваныя віды. Пласцінкі прырослыя, споравы парашок ва ўсіх відаў белага колеру. Некаторыя віды адрозніваюцца адзін ад аднаго толькі па мікраскапічных прыкметах. Некаторыя віды ядавітыя (напрыклад, міцэна чыстая (Mycena pura), якая змяшчае мускарын і Mycena cyanorrhiza, якая змяшчае псілацібын), а некаторыя ядомыя, але занадта дробныя. Род аб’ядноўвае каля 200 відаў, з якіх прыкладна 60 расце на тэрыторыі Расіі і іншых дзяржаў былога СССР^[1][2].

Віды

Паводле базы дадзеных Catalogue of Life^[3] на лістапад 2023 года род уключае 1349 відаў, некаторыя з іх:

• Mycena acicula (Schaeff.) P. Kumm., 1871
• Mycena adscendens (Lasch) Maas Geest., 1981
• Mycena cinerella (P. Karst.) P. Karst., 1879
• Mycena crocata (Schrad.) P. Karst., 1871
• Mycena cyanorrhiza Quél., 1875
• Mycena epipterygia (Scop.) S.F.Gray, 1821
• Mycena filopes (Bull.) P. Kumm., 1871
• Mycena galericulata (Scop.) S.F.Gray, 1821 — Міцэна званочкавая
• Mycena galopus (Pers.) P. Kumm., 1871
• Mycena haematopus (Pers.) P. Kumm., 1871
• Mycena inclinata (Fr.) Quél., 1872
• Mycena interrupta (Berk.) Sacc., 1887
• Mycena leaiana (Berk.) Sacc., 1891
• Mycena leptocephala (Pers.) Gillet, 1876
• Mycena metata (Secr. ex Fr.) P. Kumm., 1871
• Mycena polygramma (Bull.) S.F.Gray, 1821 — Міцэна рубчатаногая
• Mycena pseudocorticola Kühner, 1938
• Mycena pura (Pers.) P. Kumm., 1871 — Міцэна чыстая
• Mycena rosea (Schumach.) Gramberg, 1912
• Mycena rubromarginata (Fr.) P. Kumm., 1871
• Mycena sanguinolenta (Alb. & Schwein.) P. Kumm., 1871
• Mycena speirea (Fr.) Gillet, 1874
• Mycena stipata Maas Geest. & Schwöbel, 1987
• Mycena strobilicola J. Favre & Kühner, 1938
• Mycena stylobates (Pers.) P. Kumm., 1871
• Mycena viscidocruenta Cleland, 1924

Крыніцы

1. Горленко 1980.
2. Гарибова, Сидорова 1997.
3. Catalogue of Life (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 19 кастрычніка 2018. Праверана 25 лістапада 2023.

Літаратура

• Гарибова Л. В., Сидорова И. И. Грибы. Энциклопедия природы России. — М., 1997. — С. 200—201. — 352 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-87-484-046-X.
• Горленко М. В. и др. Грибы СССР. — М.: Мысль, 1980. — С. 174. — 303 с. — 100 000 экз.
• Лебедева Л. А. Определитель шляпочных грибов (Agaricales). — Москва; Ленинград: Гос. из-во с.-х. лит., 1949. — С. 142. — 563 с. — 5 000 экз.
• Жизнь растений. В 6-ти т. / Гл. ред. чл.-кор. АН СССР, проф. Ал. А. Федоров. — Т. 2. Грибы. Под. ред. проф. М. В. Горленко. М.: «Просвещение», 1976. — С. 273—276. — 479 с. с ил.; 32 л. ил. — 300000 экз. (руск.)
• Сержанина Г. И. Шляпочные грибы Белоруссии. Определитель и конспект флоры (руск.) / Г. И. Сержанина. — Мн.: Наука и техника, 1984. — С. 8, 10, 18, 84—94, 273—281. — 407 с. — 5 000 экз.

Спасылкі

• Mushroom Expert — The Genus Mycena (англ.)