Осмуссаар | |
---|---|
эст. Osmussaar | |
Характарыстыкі | |
Плошча | 4,8 км² |
Насельніцтва | 4 чал. |
Шчыльнасць насельніцтва | 0,83 чал./км² |
Размяшчэнне | |
59°17′30″ пн. ш. 23°23′30″ у. д.HGЯO | |
Акваторыя | Балтыйскае мора |
Краіна | |
Муніцыпалітэт | Ляэнэмаа |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Осмуссаар (эст.: Osmussaar) — востраў на паўночным захадзе Эстоніі. Уваходзіць у склад павета Ляэнэмаа. Агульная плошча — 4,8 км². Насельніцтва (2013 г.) — 4 чалавекі.
Востраў Осмуссаар месціцца на ўсходзе Балтыйскага мора за 77 км на паўднёвы захад ад Таліна, сталіцы Эстоніі. Узнік 2 тысячы — 3 тысячы гадоў таму ў выніку разбурэння часткі мацерыковай сушы.
Поўнач і паўночны захад сфарміраваны вапнякамі, пакрытымі друзам. Астатняя частка вострава нізкая, тут вылучаюцца забалочаныя месцы, ёсць некалькі азёр. На Осмуссаары налічваецца каля 60 валуноў. Найбольшыя з іх маюць свае назвы.
Флора Осмуссаара прадстаўлена 607 відамі сасудзістых раслін, 129 відамі імхоў, 127 відамі грыбоў. Для фаўны характэрны лісы, еўрапейскія норкі, бабры, розныя земнаводныя, шматлікія птушкі. На ўзбярэжжы спыняюцца цюлені.
У 1996 г. для аховы навукова каштоўных геалагічных аб'ектаў і прыродных супольнасцей быў створаны ландшафтны запаведнік. Ён займае плошчу 486,6 га і ахоплівае некаторыя водныя аб'екты.
Востраў вядомы з пісьмовых крыніц з 1250 г. Яго асноўнае насельніцтва складалі шведы, якія займаліся рыбалоўствам, сельскай гаспадаркай і паляваннем на цюленяў. На шведскай мове ён называўся Одэнсгольм (Odensholm) у гонар бога Одзіна. Згодна паданню, тут існаваў валун Одзіна з паглыбленнем, падобным на чалавечую ступню. Напярэдадні 1939 г. насельніцтва налічвала 125 чалавек. 12 чэрвеня 1940 г. тубыльцы былі вымушаны пакінуць востраў. Ён быў пераўтвораны чырвонаармейцамі ў ваеннае ўмацаванне. Захаваўся мемарыял савецкім салдатам, загінулым пры абароне Осмуссаара ў 1941 г.
У нашы дні Осмуссаар насяляе 1 эстонская сям'я, што займаецца жывёлагадоўляй. Дзейнічае маяк. Востраў адкрыты для наведвання турыстамі.