Удзельнік 1-й сусветнай вайны. У 1919-21 начальнік Генштаба. У 1924-25 пасол у Бразіліі. З 1925 начальнік Генштаба, адначасова быў у 1928-33 генерал-губернатарам Лівіі, у 1935-36 галоўнакамандуючым італьянскімі войскамі ў італа- эфіопскай вайне 1935-36. Пасля захопу Эфіопіі — віцэ-кароль Эфіопіі (1936-37). Пасля першых паражэнняў Італіі на італа-грэчаскім фронце падчас 2-й сусветнай вайны выйшаў у адстаўку з пасады начальніка Генштаба (1940). Ва ўмовах крызісу фашысцкага рэжыму ўдзельнічаў у дзяржаўным перавароце (25 ліпеня 1943), што прывяло да падзення фашысцкай дыктатуры Мусаліні, пасля чаго быў прызначаны прэм’ер-міністрам. Урад Бадольё 3 верасня 1943 года падпісаў дагавор пра ваеннае перамір’е з антыфашысцкай кааліцыяй і 13 кастрычніка 1943 года абвясціла вайну нацысцкай Германіі.