Рольф Цынкернагель

Рольф Марцін Цынкернагель
ням.: Rolf Martin Zinkernagel
Дата нараджэння	6 студзеня 1944(1944-01-06)[1][2]^[…] (81 год)
Месца нараджэння	Рыэн^[d], кантон Базель-Штат, Швейцарыя[3][4]
Грамадзянства	Швейцарыя[5][6]
Род дзейнасці	імунолаг, выкладчык універсітэта, урач, прафесар
Навуковая сфера	імуналогія
Месца працы	Цюрыхскі ўніверсітэт
Альма-матар	Аўстралійскі нацыянальны ўніверсітэт Базельскі ўніверсітэт
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Леапальдзіна Нацыянальная акадэмія навук ЗША[7] BBAW^[d] Цафінгія^[d] Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Расійская акадэмія навук Еўрапейская арганізацыя малекулярнай біялогіі^[d] Акадэмія навук Аўстраліі^[d] Еўрапейская акадэмія^[d][8]
Узнагароды	прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні (1995) William B. Coley Award^[d] (1987) прэмія Пауля Эрліха і Людвіга Дармштэтэра^[d] (1983) міжнародная прэмія Фонда Гайрднера (1986) Otto Naegeli Prize^[d] (1988) Ernst Jung Prize for Medicine^[d] (1982) Cloëtta Prize^[d] (1981) член-карэспандэнт Акадэміі навук Аўстраліі^[d] (1996) ганаровы доктар Універсітэта Буэнас-Айрэса^[d] Honorary doctor of the University of Liège^[d] замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства^[d] (14 мая 1998) Louis-Jeantet Prize for Medicine^[d] (1988)
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Рольф Марцін Цынкерна́гель (ням.: Rolf Martin Zinkernagel, нар. 6 студзеня 1944(1944-01-06)^[1][2][…], Рыэн^[d], кантон Базель-Штат^[3][4]) — швейцарскі вучоны ў галіне імуналогіі, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1996 годзе разам з П. Догерці «за адкрыцці ў галіне імуннай сістэмы чалавека, у прыватнасці яе здольнасці выяўляць клеткі, заражаныя вірусам».

Біяграфія

Скончыў Базельскі ўніверсітэт у 1968 годзе, дзе і працаваў. З 1971 года ў Лазанскім універсітэце. З 1973 года ў Аўстралійскім універсітэце (Канбера). З 1975 года ў клініцы медыцынскіх даследаванняў г. Ла-Джола (ЗША). З 1979 года ў Цюрыхскім універсітэце, з 1992 па люты 2008 год^[9] дырэктар Інстытута эксперыментальнай імуналогіі ў Цюрыху.

Аўтар навуковых прац па механізмах імуналагічнай талерантнасці, памяці, распазнавання клеткамі імуннай сістэмы мікробаў і малекул уласнага арганізма. Вызначыў ролю лімфацытаў (кілераў) у абароне ад вірусаў, антыцел у клетачным імунным адказе пры аўтаімунных рэакцыях у запаленчых працэсах.

Замежны член Нацыянальнай АН ЗША (1996), Аўстралійскай АН (1996), Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук (1998), Лонданскага каралеўскага таварыства (1998).

Член Германскай акадэміі прыродазнаўцаў «Леапальдзіна» (1994).

Узнагароды

• 1999 — Ордэн Аўстраліі^[10]
• 1996 — Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне
• 1995 — Прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні
• 1987 — Прэмія Уільяма Колі (англ.: William B. Coley Award)
• 1986 — Міжнародная прэмія Гайрднера

Зноскі

1. Rolf M. Zinkernagel // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
2. Rolf M. Zinkernagel // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>
3. http://www.tasnimnews.com/English/Home/Single/292500
4. https://explorable.com/cell-mediated-immune-defence
5. http://www.britannica.com/EBchecked/topic/416856/Nobel-Prize/93434/The-prizes
6. http://www.nytimes.com/1999/01/12/health/the-doctor-s-world-keeping-harmony-in-the-marriage-of-cells.html
7. NNDB — 2002.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1373513"></a>
8. www.ae-info.org
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q107213897"></a>
9. http://www.uzh.ch/news/articles/2008/2843.html(недаступная спасылка)
10. It’s an Honour: AC Архівавана 3 сакавіка 2016.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8 (т. 17)

Спасылкі

• Аўтабіяграфія Рольфа Цынкернагеля на Нобелеўскім сайце (англ.)