Стэван Мокраняц

Стэван Мокраняц
Стеван Мокрањац
партрэт працы Ураша Прэдзіча
партрэт працы Ураша Прэдзіча
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 9 студзеня 1856(1856-01-09)
Месца нараджэння
Дата смерці 28 верасня 1914(1914-09-28) (58 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Краіна
Альма-матар
Музычная дзейнасць
Прафесіі
кампазітар
хормайстар
скрыпач
Інструменты скрыпка
Жанры харавая музыка, духоўная музыка
Грамадская дзейнасць
Член у
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Мокраняц.
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Стаянавіч.

Стэван Мокраняц (сербск.: Стеван Мокрањац, сапраўднае прозвішча Стая́навіч, сербск.: Стојановић, 9 студзеня 1856, Негацін — 28 верасня 1914, Скоп’е) — сербскі кампазітар і хормайстар.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]
Дом кампазітара

Нарадзіўся 9 студзеня 1856 года ў Негаціне. Вывучаў кампазіцыю ў Лейпцыгу ў С. Ядасана і Карла Райнеке, а таксама ў Мюнхене ў Райнбергера. У 1887—1914 гадах узначальваў хор Бялградскага пеўчага таварыства, з якім гастраляваў у шматлікіх еўрапейскіх краінах, у тым ліку ў Расійскай імперыі ў 1896 годзе.

У 1889–1893 гадах быў другой скрыпкай Бялградскага струннага квартэта, першага ў Сербіі. У 1899 стаў адным з заснавальнікаў музычнай школы ў Бялградзе, дырэктарам якой ён заставаўся да смерці

Член Сербскай акадэміі навук і мастацтваў з 1906, старшыня Таварыства сербскіх музыкантаў з 1907.

Бюст у Бялградзе

Сканаў у горадзе Скоп’е 28 верасня 1914 года.

Стэван Мокраняц на купюры наімналам 50 дынараў

Творы

[правіць | правіць зыходнік]

Асноўнымі творамі Мокраняца з'яўляюцца 15 своеасаблівых сюіт для хору з салістам без суправаджэння «Руковеты» (букеты песень); гэта апрацоўкі народных песень — сербскіх, харвацкіх, славенскіх, македонскіх, чарнагорскіх і інш. Да лепшых з іх адносяцца 6-ы рукавет — «З маёй радзімы» («Песня пра Гайдука Вельку») (1892) і 10-ы — «З Охрыды» (1901). Харавыя творы Мокраняца вельмі папулярныя ў былой Югаславіі і ўваходзяць у рэпертуар прафесійных і аматарскіх хораў.

Зноскі

  1. ↑ а б Мокраняц Стеван // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • «Советская Музыка», Ямпольский И., № 4, 1956
  • «Стеван Мокраньяц и сербская музыка», М. 1958
  • «Стеван Мокрањац», Коньович П., Белград, 1956

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]