Фін Адольф Эрык Юхан Мальмгрэн | |
---|---|
Finn Adolf Erik Johan Malmgren | |
![]() | |
Дата нараджэння | 9 студзеня 1895[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | чэрвень 1928[1] (33 гады) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | падарожнік-даследчык, метэаролаг, фізік |
Навуковая сфера | геафізіка |
Месца працы |
метэаралагічны інстытут (Упсала) гідраграфічны інстытут (Упсала) |
Альма-матар | |
Вядомы як | удзельнік экспедыцый Умберта Нобіле |
Узнагароды | |
![]() |
Фін Мальмгрэн (9 лютага 1895, Гётэбарг — 12 чэрвеня 1928, Паўночны Ледавіты акіян) — шведскі геафізік, даследчык Паўночнага Ледавітага акіяна.
Па заканчэнні ўніверсітэта Упсалы (1917) быў метэаролагам-назіральнікам, а затым загадчыкам горнай станцыяй Портычока на поўначы Швецыі, працаваў у метэаралагічнай абсерваторыі ў Упсале, быў супрацоўнікам Шведскай гідраграфічны камісіі. Удзельнічаў у некалькіх Акіянаграфічных экспедыцыях у Балтыйскім моры; у 1922-25 — у нарвежскай арктычнай экспедыцыі на судне «Мод», ў 1926 — у трансарктычнай экспедыцыі Р. Амундсена на дырыжаблі «Нарвегія», у 1928 — у арктычнай экспедыцыі У. Нобіле на дырыжаблі «Італія»; загінуў пры спробе прайсці па неабсяжных льдах з месца катастрофы дырыжабля да Шпіцбергена. Унёс вялікі ўклад у даследаванне фізічных і хімічных уласцівасцяў марскога лёду.