Эдзён Лехнер | |
---|---|
Дата нараджэння | 27 жніўня 1845[1][2] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 10 чэрвеня 1914[1] (68 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Дзеці | Янаш Эдзён Лехнер[d] |
Альма-матар | |
Узнагароды |
прэмія «Спадчына Венгрыі»[d] (2001) |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Э́дён Ле́хнер (венг.: венг.: Lechner Ödön; 27 жніўня 1854, Пешт — 10 чэрвеня 1914, Будапешт) — венгерскі архітэктар.
Вучыўся ў Політэхнічным інстытуце ў Будапешце, Акадэміі мастацтваў у Берліне, у навучальных установах Францыі і Англіі. З 1868 года працаваў у Будапешце і іншых гарадах Аўстра-Венгрыі — Браціславе, Зрэняніне, Кечкемеце.
Ранняя творчасць — у духу эклектыкі, пазней стаў найвыдатным прадстаўніком венгерскага мадэрну. Лехнер імкнуўся выказаць мовай архітэктуры венгерскі нацыянальны характар. Адным з першых ужыў у Венгрыі бетон і сталь.