Binioù

Biniou Roumania
Ar biniaouer, gant Hendrik ter Brugghen (1624), Walraff-Richartz Museum, Köln .
Evel ma kan ar re gozh e c'hwiban ar re yaouank, gant al livour izelvroat Jan Steen, war-dro 1665 . Biniaouerien a oa ivez en Izelvroioù.
Gargoul o viniaouiñ e Toledo e Spagn

Ar binioù (distaget [bi'niːu]), pe sac'h-binioù, pe pib-sac'h zo ur benveg-seniñ dre c'hwezhañ, a gaver e meur a vro, ha dezhañ meur a anv. Div duellenn zo da vihanañ, unan a c'hwezher aer dezhi en ur sac'h, hag unan all a soner an notennoù warni.

Un den a son binioù a zo ur biniaouer.

Hervez Émile Ernault e teu ar ger brezhonek eus ur stumm benni, hag a zeu-eñ eus bann, korn[1]. Hervez Léon Fleuriot avat e teufe kentoc'h eus an henvrezhoneg bann, dasson, heson[2].

Hervez un displadur poblek e teufe ar ger brezhonek eus an droienn sac'h-binioù, dre ma seblant bezañ ur sac'h ma weler treid binvioù outañ.

Seurtoù binioù

[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

N'eo ket ral ar viniaouerien e taolennoù al livourien flamank, evel Pieter Brueghel gozh.

El livadurioù

[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Skeudennoù renket hervez an istor.

Dre vroioù ar bed

[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Skeudennoù renket hervez anvioù ar broioù en urzh al lizherenneg.

  1. Emile Ernault, Dictionnaire étymologique du moyen breton, 1888, p. 226.
  2. Léon Fleuriot, Dictionnaire des gloses en vieux-breton, 1964, p.78b.

Liammoù diavaez

[kemmañ | kemmañ ar vammenn]

Commons
Commons
Muioc'h a restroù diwar-benn

a vo kavet e Wikimedia Commons.