Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
T-26 Laki tenk | |
---|---|
Svojstva | |
Posada | 3 |
Dužina | 4.88 m |
Širina | 3.41 m |
Visina | 2.41 m |
Težina | 9.4 tona |
Oklop i naoružanje | |
Oklop | 6–25mm |
Osnovno naoružanje | top 45 mm Model 32 |
Sekundarno naoružanje | 1 ili 2 DT mitraljez |
Pokretljivost | |
Pogon | benzinac GAZ T-26 91 KS (68 kW) hp ( kW) |
Brzina na cesti | 28 km/h |
Snaga/težina | ks/tona |
Domet | 175 km |
T-26 je bio Sovjetski tenk koji se nalazio u proizvodnji do 1940. godine
Krajem dvadesetih godina XX vijeka britanska kompanija Vickers je proizvela svoj 6-tonski tenk koji postaje veliki izvozni uspjeh. Koristeći taj tenk kao osnovu Sovjetski savez kupuje njegova licencna prava i počinje 1931. godine proizvodnju svoje verzije tog tenka pod imenom T-26. Do završetka proizvodnje 1940. godine bilo je proizvedeno sveukupno 12000 njegovih primjeraka.
Prvo vatreno krštenje ovaj tenk doživljava tokom Španskog građanskog rata kada se dokazuje kao puno bolji od Panzer I tenka i u najmanju ruku jednak tada najboljem njemačkom tenku Panzer II. Bez obzira na poboljšanja modela odnos između te tri vrste tenkova ostaje istovjetan i u trenutku Njemačkog napada na Sovjetski Savez, samo što tada protivnici u bitku ubacuju svoje nove modele Panzer III i Panzer IV protiv kojih T-26 jednostavno nije mogao ništa.
Osim toga tokom juna 1941. godine pojavio se i drugi, za vrhovni štab Crvene armije neočekivani, problem. Oni su na papiru posjedovali 12.000 primjeraka ovog tenka, ali u stvarnosti zbog nedostatka dijelova ili neodržavanja manje od 1000 primjeraka je bilo borbeno sposobno tako da ih je velika većina zarobljena bez borbe.
Kako su Nijemci tokom prve godine rata postepeno povećavali oklop svojih tenkova, tako je upotrebljivost ovog predratnog modela padala sve niže do polovine 1942. godine kada se donosi odluka o prestanku njihovog korištenja.
Početna verzija ovog tenka je bila naoružana samo s automatskim oružjem koje se odmah poslije prve godine proizvodnje skida da bi bilo zamijenjeno topom od 37 mm, koji se nakon samo 12 mjeseci mijenja s većim od 45 mm. Verzija T-26 naoružana tim topom postaje poznata u borbama s njemačkim i italijanskim oklopnim jedinicama tokom Španskog građanskog rata. Kada potreba za stalno većim topom radi probijanja neprijateljskog oklopa rezultira krajem tridesetih godina neuspjehom tokom ugradnje topa od 76.2 mm donosi se odluka o zaustavljanju proizvodnje ovog tenka.
Kako je rasla veličina topa u T-26 tako je slično rasla debljina oklopa koji raste od 15 na 25 mm (najčvršće mjesto).
Odluka o prestanku proizvodnje 1940. godine dolazi zajedno s odlukom o gradnji njegovog nasljednika imena T-34.