Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Ημερ. γέννησης | 30 Ιουνίου 1904 | ||
Τόπος γέννησης | Βουδαπέστη, Αυστροουγγαρία | ||
Ημερ. θανάτου | 3 Σεπτεμβρίου 1983 (79 ετών) | ||
Τόπος θανάτου | Βουδαπέστη, Ουγγαρία | ||
Ύψος | 1,77 μ. | ||
Θέση | Επιθετικός | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1920–1926 | Βάσας ΣΚ | 118 | (90) |
1927–1934 | Φερεντσβάρος | 139 | (209) |
1934–1935 | Ταξισόκ | ||
1935–1936 | Σορόκσαρ ΣΚ | 25 | (23) |
1936–1941 | Ταξισόκ | 171 | (107) |
Σύνολο | 423 | (429) | |
Εθνική ομάδα | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1923–1933 | Ουγγαρία | 32 | (26) |
1927–1932 | Ουγγαρία Β | 4 | (0) |
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Γιόζεφ Τάκατς (ουγγρικά: Takács József , 30 Ιουνίου 1904 – 3 Σεπτεμβρίου 1983), ήταν Ούγγρος διεθνής ποδοσφαιριστής, που αγωνιζόταν ως κεντρικός επιθετικός την εποχή του Μεσοπολέμου. Ένας ιδιαίτερα παραγωγικός σκόρερ, σημείωσε 542 γκολ σε επίσημους αγώνες και περισσότερα από 1.200 συμπεριλαμβανομένων και των φιλικών.[1]
Ο Τάκατς ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα το 1917 με την ομάδα νέων της Βάσας της Βουδαπέστης. Το προσωνύμιό του ήταν "Κις Τάκι" (μικρός τερματοφύλακας), μιας και η πρώτη ποδοσφαιρική του εμπειρία ήταν σ' αυτή τη θέση.[2][3] Όμως, γρήγορα αναδείχθηκε σε έναν από τους δεινότερους κεντρικούς επιθετικούς της εποχής του Μεσοπολέμου χάρις στο ισχυρό δεξί του σου και την τεχνική του. Το 1920 σε ηλικία 16 ετών προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα. Το 1925 και το 1926 ο σύλλογος κατέλαβε την τρίτη θέση στο πρωτάθλημα της Ουγγαρίας και ο Τάκατς σημείωσε περισσότερα από τα μισά γκολ της ομάδας. Το 1926 κατέκτησε επίσης τον τίτλο του πρώτου σκόρερ του πρωταθλήματος με 29 γκολ.[4]
Το 1927 μετακινήθηκε στην Φερεντσβάρος μαζί με τον αδερφό του Γκέζα, με ποσό που χρειάστηκε η συνεισφορά των οπαδών της ομάδας απέναντι στην καλύτερη πρόταση της ΜΤΚ Βουδαπέστης.[5] Στην πρώτη αγωνιστική περίοδο με την ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ουγγαρίας, ενώ ο Τάκατς ήταν πρώτος σκόρερ με 31 γκολ σε 18 αγωνιστικές. Την επόμενη χρονιά κατέκτησε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Μιτρόπα, όπου ήταν και πάλι πρώτος σκόρερ με 10 γκολ. Στον πρώτο αγώνα του διπλού τελικού του Κυπέλλου Μιτρόπα απέναντι στη Ραπίντ Βιέννης (7–1) σημείωσε χατ τρικ.[6] Τα τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα επανέφεραν την Φερεντσβάρος ως την ισχυρότερη ομάδα της χώρας και σε ένα παιχνίδι που προκάλεσε παγκόσμια εντύπωση, ο ουγγρικός σύλλογος νίκησε την πανίσχυρη χρυσή Ολυμπιονίκη και μετέπειτα παγκόσμια πρωταθλήτρια Εθνική ομάδα της Ουρουγουάης με 3–2 στο Μοντεβίδεο, στα πλαίσια περιοδείας στη Νότια Αμερική, με τον Τάκατς να ανοίγει το σκορ. Η Ουρουγουάη είχε αγωνιστεί ελλιπής, ενώ μια εβδομάδα αργότερα, πλήρης αυτή τη φορά, νίκησε με 3–0.[7][8]
Σε αυτά τα χρόνια δεν ήταν πλήρως επαγγελματίας αφού δούλευε και ως μηχανικός σε μια εταιρεία ταξί, ουσιαστικά κρυφά από τον επίσημο σύλλογο. Η πρακτική αυτή έγινε ανεκτή έως το 1934 και έτσι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την ομάδα για να αφιερωθεί στο κύριο επάγγελμά του. Σε επτά χρόνια με την Φερεντσβάρος, κέρδισε το ουγγρικό πρωτάθλημα τρεις φορές, ενώ δύο φορές στέφθηκε Κυπελλούχος.[3] Τέσσερις φορές αναδείχθηκε κορυφαίος σκόρερ του πρωταθλήματος, σημειώνοντας κατά μέσο όρο τρία γκολ σε δύο αγώνες.[9] Η καλύτερη χρονιά του ήταν το 1932, όταν σημείωσε 42 τέρματα σε μόλις 22 αγώνες πρωταθλήματος που συνοδεύονταν και με ισάριθμες νίκες (επίτευγμα ρεκόρ στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο) και τέρματα 105–18, ενώ κατέκτησε και το Κύπελλο.[10][11][12] Στον τελικό της διοργάνωσης η Φερεντσβάρος αντιμετώπισε την Ούιπεστ, που λίγες ημέρες νωρίτερα είχε νικήσει στην αντίστοιχη αναμέτρηση για το πρωτάθλημα. Το τελικό 11–1 με τέσσερα γκολ του Τάκατς και τρία του Γκιόργκι Σάροσι παραμένει η μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία των τελικών του Κυπέλλου Ουγγαρίας.[13] Στις διοργανώσεις του Κύπελλο Μιτρόπα σε 11 αγώνες σημείωσε 12 τέρματα.[14] Συνολικά με τη Φερεντσβάρος σημείωσε 254 γκολ σε επίσημους αγώνες και συμπεριλαμβανομένων των φιλικών 608.[14]
Το 1935 αγωνίστηκε σε ένα μικρότερο σύλλογο, την Ερζεμπέτ - Σόροκσαρ, ο οποίος δεν είχε υποχρεώσεις στο εξωτερικό και συνεπώς δημιούργησε λιγότερες υποχρεώσεις στον ποδοσφαιριστή. Τη σεζόν 1936–37 τραυματίστηκε σοβαρά και δεν αγωνίστηκε καθόλου. Η κατάσταση διευκολύνθηκε για τον ποδοσφαιριστή, όταν η εταιρεία όπου εργάστηκε το 1937 είχε την ομάδα στην πρώτη κατηγορία.[15]
Με σύνολο 360 τερμάτων σε 355 αγώνες πρώτης εθνικής κατηγορίας, ο Τάκατς βρίσκεται στους 25 πρώτους στη λίστα των πιο επιτυχημένων ποδοσφαιριστών πρώτης κατηγορίας εθνικού πρωταθλήματος και η μέση απόδοσή του είναι από τις υψηλότερες (1,01 γκολ ανά αγώνα).[16][17]
Ως μέλος της εθνικής ομάδας, έκανε το ντεμπούτο του στον αγώνα Αυστρίας - Ουγγαρία (1–0) το 1923. Ήταν στην αποστολή της εθνικής του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924, αλλά δεν αγωνίστηκε.[2] Στις 27 Ιουνίου 1927 σημείωσε έξι γκολ στη συντριπτική νίκη επί της Γαλλίας με 13–1, που παραμένει η μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία της εθνικής Ουγγαρίας. Ο Γάλλος τερματοφύλακας Maurice Cottenenet αποχώρησε από την εθνική του ομάδα μετά από αυτή την συνάντηση.[3][18] Ο αγώνας ήταν φιλικός και διεξήχθη στη Βουδαπέστη σε συνθήκες καύσωνα.[19] Η τελευταία φορά που αγωνίστηκε με την εθνική ομάδα ήταν στις 22 Οκτωβρίου 1933 απέναντι στην Ιταλίας (0–1). Συνολικά, συμμετείχε σε 32 αγώνες για την εθνική ομάδα της Ουγγαρίας και σημείωσε 26 γκολ καταλαμβάνοντας εκείνη την εποχή τη δεύτερη θέση των σκόρερ της εθνικής μετά τον Ίμρε Σλόσσερ.[20]
Διέθετε έξοχη ντρίμπλα με εξαιρετικό ταλέντο, ενώ μπροστά στο τέρμα αποδείχθηκε εξαιρετικά ευρηματικός και οξυδερκής. Τοποθετούνταν ενστικτωδώς καλά, σχεδόν αισθανόταν την αναμενόμενη πορεία της μπάλας. Τα περισσότερα γκολ του τα πέτυχε από κοντά, αλλά απειλούσε και τα μακρινά του σουτ. Εκμετάλλευόταν άριστα τα λάθη των αμυντικών και του τερματοφύλακα. Χρησιμοποιούσε σχεδόν πάντα το δεξί του πόδι, ενώ οι κεφαλιές του δεν ήταν συχνά απειλητικές. Ωστόσο, δεν όφειλε τη μεγάλη δημοτικότητά του μόνο στις ικανότητες και τους στόχους του, αλλά και στην υποδειγματική ανθρώπινη συμπεριφορά και σεμνότητά του.[5] Έκλεισε την καριέρα του το 1941 αγωνιζόμενος σε τοπικούς συλλόγους της Βουδαπέστης, ενώ για ένα χρόνο (1941–42) ήταν στην προπονητική ομάδα της Βάσας. Σημείωσε τουλάχιστον 542 τέρματα σε 528 επίσημους αγώνες έχοντας αναλογία υψηλότερη από ένα γκολ ανά αγώνα. Συμπεριλαμβανομένων και των φιλικών το γενικό σύνολο είναι τουλάχιστον 1.214 τέρματα σε 940 συναντήσεις.[1][21]
Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής σταδιοδρομίας ακολούθησε την προπονητική σε μικρούς συλλόγους για μία δεκαετία χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.[15]
Ομάδα | Περίοδος | Επίσημοι αγώνες |
Φιλικοί αγώνες |
Σύνολο | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|
αγώνες | γκολ | αγώνες | γκολ | αγώνες | γκολ | ||
Βάσας ΣΚ | 1921—1927, 1940—1942 | 158 | 129 | 87 | 124 | 245 | 253 |
Φερεντσβάρος | 1927—1934 | 169 | 254 | 205 | 354 | 374 | 608 |
Ταξισόκ | 1934—1935, 1936—1941 | 119 | 87 | 76 | 105 | 195 | 192 |
Σορόκσαρ | 1934—1935 | 26 | 23 | 15 | 28 | 41 | 51 |
Άλλες ομάδες | 1924—1935 | - | - | 13 | 32 | 13 | 32 |
Εθνική Ουγγαρίας | 1923—1933 | 32 | 26 | 12 | 20 | 44 | 46 |
Εθνική Ουγγαρίας Β | 1927—1932 | 4 | 0 | - | - | 4 | 0 |
Επιλογή Ουγγαρίας | 1929—1932 | 2 | 5 | 2 | 3 | 4 | 8 |
Επιλογή Βουδαπέστης | 1923—1931 | 17 | 18 | - | - | 17 | 18 |
Επιλογή πρωταθλήματος | 1935 | 1 | 0 | 2 | 6 | 3 | 6 |
Σύνολα | 528 | 542 | 412 | 672 | 940 | 1.214 |
Πηγή : RSSSF - József Takács (2023)